Secrets (Harry Styles Fanfiction)

Chapter 11

Hey...:)

I'm Back...

Πολλά μαθήματα αρχίζουν και οι εξετάσεις με πρώτα μάθημα την βιολογία και έχει πέσει διάβασμα -.-

Τέσπα :) I'm Back!!

Να το Part...

Ήταν μόλις πέντε το πρωί και ακόμα χόρευα και έπινα ότι έβρισκα μπροστά μου. Να και κάτι που δεν είχα κάνει ποτέ στην σύντομη ως τώρα ζωή μου. Δεν είχα μεθύσει ή πιει ποτέ τόσο πολύ αλλά πραγματικά το διασκέδαζα. Δεν ξέρω γιατί! Η υπεροχή χαρακτιριστηκή μυρωδιά της βότκας και το κάψιμο που ένιωθες όταν κατέβαινε στον ουρανίσκο ήταν εθιστικό.

Παρόλο που ζαλιζόμουν λίγο δεν με ένοιαζε πραγματικά. Ήμουν εκεί με τον Harry μοιράζοντας φιλιά και αγκαλιές ο ένας προς τον άλλο.

''Φτάνει πια''

είπε ο Harry και μου άρπαξε το ποτήρι. Βεβαία εγώ είχα ακόμα τις αισθήσεις μου για να του αντισταθώ

''ποιο είναι το πρόβλημα σου?''

είπα ενοχλημένη και του άρπαξα το ποτήρι μέσα από τα χέρια. Αν ήθελα τον κηδεμόνα μου να μου λέει τι να κάνω θα ήμουν σπίτι και θα κοιμόμουν γιατί το πρωί έχω σχολειό αλλά Όχι! Είμαι εκεί μαζί του και μπορώ να κάνω ότι θέλω χωρίς επίβλεψη.

''Είναι αργά και πρέπει να σε γυρίσω σπίτι''

είπε με πιο ήρεμο τόνο κάνοντας με να γελάσω για κάποιο ανεξήγητο λόγο. Αλλά από πότε ο Harry νοιάζονταν για το τι κάνω και τι δεν κάνω? Ναι με αγαπούσε αλλά ως τώρα δεν μου είχε δείξει προστασία.

''Estel μίλησα!''

τα μάτια του έτσι κόκκινα όπως ήταν μου έδειξαν όλο τον θυμό που είχε εκείνη την στιγμή. Τι τον είχε πειράξει άραγε? Εγώ έπινα σωστά? Όχι εκείνος. Κανονικά ούτε που θα έπρεπε να τον νοιάζει αλλά εκείνος έκανε ολόκληρη σκηνή.

Πριν προλάβω να απαντήσω εκείνος με έπιασε από το χέρι και με γρήγορες κινήσεις με πήγε στο αυτοκίνητο. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα βρισκόμουν στο πίσω κάθισμα με την ζώνη να μου πιέζει την κοιλιά. Ένιωθα πολύ σκλαβωμένη, ζαλισμένη λες και ήμουν σε άλλο κόσμο που πραγματικά δεν μου άρεσε καθόλου. Όλα γύριζαν και ξαναγύριζαν γύρω μου κάνοντας με να πιστεύω πως θα πέσω. Ίσως τελικά η Βότκα να μην ήταν η καλύτερη επιλογή. Ίσως τελικά να μην έπρεπε να πιω