RESMEN AŞIĞIM

30. Bölüm

Şu anı iyi değerlendirmesi gerekiyordu çünkü Eren'i çok nadir böyle mutlu bulabiliyordu. Birazdan onun bu mutluluğunu elinden alacak olması çok kötüydü. Ama mecburdu. Onunla beraber Cem ve Pamir'i de aradan çıkaracak olması da ayrı bir artıydı.

"Benim size bir şey söylemem gerekiyor," dedi yanındaki ve karşısındaki dostlarına bakarak. Pamir hızla çatalını ağzından çekerken "Ben de bu sefer gerçekten sadece felekten bir gece çalmak için toplaştık sanmıştım. Yine ne oldu?" diye sordu mutsuzca. Çaprazında oturan Eren de gergin bakıyordu şimdi.

"Kötü bir şey yok. Aksine iyi bir şey var da, bu sizin tepkinize bağlı olarak değişecek bir durum."

Eren'in soru işaretli bakışları git gide artarken yanında oturan Cem "Ne var oğlum, desene! Çatlatma adamı. Damla'yla mı barıştınız yoksa?" diye sordu.

Pamir oflarken Eren umursamazca yüzünü buruşturdu. Tam yemeğine geri dönüyordu ki Uraz'ın bıkkınlıkla "Ya hayır! Bir susarsanız söyleyeceğim," demesiyle hepsi tekrar ona baktı. "Ben Asu'yla barıştım. Daha doğrusu özür diledim, o da affetti."

Cem tek kaşını kaldırarak "Sen-özür-diledin?" dedi tüm kelimelerine ayrı ayrı vurgu yaparak.

"Evet, ben özür diledim çünkü benim dilemem gerekiyordu."

Eren şüpheyle "Neden senin dilemen gerekiyormuş?" diye sordu.

"Çünkü ayrıldığımız gün kavga ederken söylememem gereken birkaç şey söyledim ve kalbini çok kırdım. Haklıyken haksız duruma düştüm. Gerçi en başta bile ne kadar haklıydım onu da bilmiyorum ya!.. Neyse, sonuç olarak biz tekrar beraberiz. Ama asıl ayrıntı bu değil." Uraz arkadaşlarının tepkilerini anlamak için merakla hepsinin gözlerinin içine baktı. Pek tepkisiz duruyorlardı. Hiç de Uraz adına sevinmiş gibi değillerdi. Ama bu Uraz'ı yıldırmadı. Kendini tutamayıp yavaşça gülümsemeye başlarken "Bir de ben evlenme teklif ettim," dedi.

Üç erkek de aynı anda "Ne?!" diye bağırdılar. Uraz üstüne doğru çarpan aşırı sesten suratını buruşturarak geri kaçtı. Tabii ki de ilk isyan eden Eren oldu. "Ne demek evlenme teklif ettim lan?! Sen ciddi misin, taşak mı geçiyorsun bizle?"

"Gayet ciddiyim abi. Evlenme teklif ettim işte. Asu da kabul etti. Gerçi hala biraz düşünüyor gibi ama yüzde doksan beş kabul etti diyebiliriz."

Pamir "Abi saçmalama! Kızı şunun şurasında üç dört aydır tanıyorsun, iki ayında zaten ayrıydınız, bunun sebebi de kızın seni kandırmasıydı. Delirdin mi sen? Mantıklı mı düşünemiyorsun?" diye çıkıştı.

Cem her zamanki esprili yaklaşımıyla olaya baksa da o da biraz şaşkındı. "Tamam, kız muhteşem zeytinyağlılar ve soğuk tatlılar yapabiliyor ama sırf bu yüzden de hemen evlenilmez ki canım!"

"Bitti mi abicim argümanlarınız, sorgulamalarınız?.. Bittiyse beni yargılamayı iki dakika için bırakıp adıma sevinebilir misiniz en azından? Evet başta çok garip bir şekilde tanışmış olabiliriz ama siz Asu'yla hiç adam gibi uzun uzun vakit geçirmediniz, onu biraz bile tanımıyorsunuz. Ama ben tanıyorum ve ona güveniyorum..." Uraz oturuşunu ve tavrını değiştirdi. "Ya annem tüm bu süreçte benim ağzıma sıçtı! O benden çok sevdiğiniz Emoşunuz Asu'yla aramda olan biteni tüm detayına kadar bilmesine rağmen bana kızdı, ona değil. Üstelik sizden farklı bir şekilde bilmiyor olayı ha! Asu, ondan da benimle tanıştığı gerçeğini sakladı. Annem ona rağmen öylesine bir aşkla güveniyor Asu'ya. Onun yaptığı tek bir hareketi bile yargılamadı."

"Ya iyi tamam da, yine de bu kadar hızlı evlenmek şart mı be oğlum? Kızla olma demedik ki zaten. Ama evlenmek çok iddialı bir adım. Daha siz bile yeterince birbirinizi tanıyor olamazsınız," dedi Cem.