Nie bój się mnie pokochać I TOM 1[+18] [ZAKOŃCZONE]

7

ARCHER

Gdy miałem szesnaście lat, zaczęły się problemy w domu. Ojciec zaczął pić, a firma upadała z dnia na dzień. Moja mama nie dawała rady, nie mogła zajmować się firmą, Lukiem i mną. Pamiętam, jak kilka miesięcy wcześniej, na moje urodziny dostałem czarnego dodga chellengera. Od zawsze uwielbiałem motoryzacje, często naprawiałem jakieś samochody kumpli ze szkoły. Lubiłem czasami po ścigać się z nimi. Zawsze wygrywałem i wtedy pomyślałem, że mógłbym tak zarabiać i pomóc mamie odbudować firmę. Wtedy zacząłem jeździć za miasto i się ścigać. Zawsze wygrywałem, pomimo mojego niskiego wieku. Wtedy pojawił się Diego. Wysoki, szczupły mężczyzna o czarnych jak węgiel włosach i swoim francuskim wąsem. Zawsze chodził w wysokich sznurowanych butach i czarnym płaszczu. Zaproponował mi wyścigi na obrzeżach Vegas, powiedział, że widzi we mnie potencjał i mogę bardzo dużo zarobić.

Od razu przyjąłem jego propozycję i wtedy poznałem Mata, Scotta i Victora. Od razu się polubiliśmy i założyliśmy paczkę, od zawsze tak zarabialiśmy. Może i byłem najmłodszy z naszej grupy, ale to mnie każdy się bał, a każda dziewczyna wskakiwała mi do łóżka. Było mi go kompletnie na rękę, gdy byłem wkurwiony, zawsze mogłem dać upust emocjom, poprzez seks. Teraz byliśmy sporo starsi. Mat jak na dwadzieścia dwa lata był spierdolony umysłowo, Scott jak na dwadzieścia trzy lata, był dość dojrzały, jednak jak mu się odpali to, potrafi być jebnięty. Bynajmniej ja nie wsadziłem po pijaku widelca do kontaktu, bo chciałem nawiązać kontakt z kosmitami. Victor był najstarszy z nas wszystkich, jego dwadzieścia cztery lata nam bardzo pomagały. To on zazwyczaj nas wyciągał z tarapatów. Najczęściej wtedy, gdy byliśmy w niezbyt dobrych miejscach, gdzie osoby pokroju Madison nie miały wstępu.

Bywałem w różnych miejscach, nawet w tych najbardziej obskurnych, ale nigdy nie tknąłem dragów. Pamiętam, jak Diego zabrał mnie na akcję z narkotykami i powiedział, że musimy uwolnić jego przyjaciela z tarapatów. Tym przyjacielem był Noah. Miał on teraz dwadzieścia jeden lat, miał trudną przeszłość za sobą, ale wyszedł na prosto. Razem z chłopakami pracowaliśmy na życie właśnie z wyścigów, razem z Diego. Jednak, gdy mężczyzna z francuskim wąsem powiedział mi, że musimy znowu uwolnić jego kolegę z tarapatów i wspomniał coś o rozlewie krwi, odmówiłem. Nie mógłbym pokonać się do zabicia człowieka. Moje sumienie krzyczałoby, tak samo, jak głosy w mojej głowie.

Diego się wkurwił, gdy odeszliśmy po tym z jego gangu. Miał wtyki, więc bez żadnego, ale napisał o mnie w gazetach i internecie. Wtedy właśnie stałem się postrachem całego Vegas. Moi rodzice nie chcieli w to wierzyć i zatuszowali sprawę. Za to ja potajemnie odbudowałem ich firmę. Dotąd myślą, że mieli dobrą inwestycję, jednak do tej pory nie dowiedzieli się, że to ja wpłaciłem wszystkie pieniądze na ich konto.

Zawsze bałem się wracać do domu, jednak nie zostawię Luka i mamy. Na obrzeżach miasta posiadam dość duże mieszkanie. Często zabieram tam Luka, żeby nie słuchał tych przekleństw. Dbałem o niego, jak tylko mogłem. Nie chciałem, by miał doszczętnie zepsute dzieciństwo tak jak ja.

Nie biorę pieniędzy od rodziców, nie chce od nich nic. Wiem, jaka jest sytuacja w domu i postanowiłem sam zarabiać na siebie, jak najszybciej się da. Może zaciągnąłem na siebie problemy, ale nie żałuję tego. Pomagam mamie, jak mogę, nigdy jej nie powiem, czym tak naprawdę się zajmuje i skąd mam takie pieniądze. Mam nadzieję, że Rosa-czyli moja mama, kiedyś rozwiedzie się z moim ojcem-Maxem.

To wszystko działo się przez niego, wszystkie te problemy i to, że zostałem wepchnięty w gang. Może i lubię to wszystko robić, ale nie musiałbym, gdyby mój ojciec zachowywał się normalnie. Może teraz byśmy byli normalną rodziną...

Patrzyłem na dziewczynę w osłupieniu. Nie wiem, ile tak trwaliśmy, nie wiem, ile tak myślałem nad swoim życiem. Nie wierzyłem w to, że ludzie aż tak się mnie boją. W niektórych sytuacjach było to naprawdę na rękę, jednak z jakiegoś powodu, nie chciałem, by ta dziewczyna się mnie bała...