Benimle yalnız kaldığı ilk anda hesap soracağını sanırken o bambaşka bir şey yaptı. Uzandı, tek seferde kendine çekti beni. Göğsüne sığmamı sağlarken yüreğini yüreğime geçirmek istercesine sıkıca sarıldı. Kanlı ellerim havada kalırken hasreti olduğu...
Ayy sonunda buluşabildik değil mi? Ben kendi adıma çokça özledim 😍
Bir an önce bölüme geçmenizi istiyorum ama öncesinde ufak bir bilgilendirme yapayım. İki bölüm sonrası sezon finali tadında bir bölüm olacak. Olayların ikinci perdesi diyebileceğim kısma geçeceğiz. O bölümün sonrasında ara vermemi gerektirecek bir durum olur mu bilmiyorum ama aynı şekilde devam ederiz diye umuyorum 🧡
Onun dışında beğeneceğinizi umduğum, beklediğiniz bir bölüm oldu. Bunu bana hissetireceğinize eminim😍
Satır arası yorumlarda görüşmek üzere. Küçük yıldızımı doldurmayı unutmayalım 🧡🙏
Keyifli okumalar! 🧡
"Belki de yeni bir başlangıç yapmanın vaktidir. Yeni bir başlangıç için her şeyi yıkmanın vakti."
Sabahattin Ali
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🕊️
Göndere: 05*********
Ben Serhat.
Bu gece Kadir'e tuzak kurulacak. Limanda. Bunu Meva'nın hatırına yaptığım son iyilik farz et, kızını kurtar.
İnsanın en huzurlu anında bile onu dar bir kalıba sokan, gördüğü o güzel rüyayı bölen, ciğerine dolan nefesi kesen o duyguydu korku. Öyle güçlüydü ki beraberindeki bütün duyguları silik bir hale getirir, insanı yalnızca kendisine mahkûm ederdi. Ve zihnini o sarmaşığının kollarına büyük bir istekle sarardı.
Şimdi ben o sarmaşığın kollarında, bugüne dek korku namına hissettiklerimin gerçek olmadığını fark ettim. Belki de eksik. Öyle ki bedenim en ücra hücresine kadar öyle net hissediyordu ki korku denen o illeti, ruhumda beraberinde eziliyordu.
Gözlerim ekrandaki kelimelerde tekrar tekrar dolaşırken gerçekliğini kabul etmek, kaybetmeye dair hissettiğim o korkudan çok daha beterdi belki de. Çok daha beter, çok daha can acıtıcı.
"Bu..." dedim yanımda kimse olmamasına rağmen. "Bu ne demek?"
Zihnimdeki o alarm, yüreğimin teklediği daha o ilk anda hareketlenirken şaşkınlıkla kalakalmıştım olduğum yerde. Ne yapacağımın düşüncesi zihnimdeki fırtınaya karışmış, ben darmaduman ortasında kalmıştım öylece .
Zorlukla yutkunduğum anların en sonunda hareketlenen parmaklarım bilinmeyen o numaranın üzerine dokundu. Arandığı anda kapalı olduğu bildiren o ses aynı zamanda sesli bir küfrün dudaklarımdan çıkmasına sebep olmuştu.
