38. bölüm

10.7K 746 424
                                    

MERHABAAAALLARRR

Ben bu bölümü bitirdiğimde direk atmayacağım stok yapıyorum canım ne zaman isterse o zaman atarım

Bugün 1 Ağustos yazmaya başlıyorum.

Bismillah.

Hadi bays.

Sınır; 400 oy 500 yorum.

*

" Meriç bebeğim iyi misin ?"

Rüzgar abim hastaneye geldiğimden beri sürekli iyi olup olmadığımı soruyordu. Hayır iyiyim ben Allah Allah.

Ellerimi Rüzgar abimin yanaklarına çıkarıp okşarken " abiciğim daha kaç defa diyeceğim ufak bir sıyrık" dediğimde aklıma Kunt abinin beni hemen buraya getirdiği gelmişti.

Kendisi ise dışarıda bekliyor asla odaya girmiyordu. Kendini suçlu hissediyordu halbuki suçlu ol değildi ki.

Rüzgar abim saçlarımı karıştırırken " sorarım tabi abinim ben senin " dedi ve yanağımı kocaman öptü.

Yapma Rüzgar yanarız.

Koluma bir pansuman yapılmış daha doğrusu dikiş atılmış ve sargı bezi ile sarmışlardı.

Rüzgar abim etrafı toplarken " abi ? " dedim.

Abim hızlıca elindeki işleri bırakıp yanıma gelirken " söyle bebeğim " dedi dinlediğini göstererek yanıma oturdu.

" Kunt abi bugün bana bir şeyler söyledi"

Abimin kaşları çatılırken " ne gibi ? " diye sordu , pekala lafı dolandırmadan direk soracaktım.

" Ela neden öldü? "

Abim bu soru karşısında bozguna uğrarken bir süre konuşmadı ve yerden bakışlarını çekmedi.

" Bunun sana Kunt anlatsa daha iyi olur Meriç" dedi ciddi bir tonda.

Bu sırada kapı büyük bir hızla açılmıştı kırılmadığına şükür Allah'tan bakışlarımı kapıya çevirdiğimde Onur abimi görmem bir olmuştu.

" Abi ?! "

Onur abim hemen yanıma gelip bana sıkıca sarılırken ağzımdan ufak bir inilti çıkmıştı.

Abim hızla geri çekilirken endişeyle " ne oldu ? " dedi ardından gözlerini koluma sabitleyince " acıdı mı? Özür dilerim Meriç, özür dilerim abiciğim" dedi.

Sonra önce başımı öptü sonra yanaklarımı en son yanıma oturduğunda boynumu öptü ve bir süre orada öylece kaldı.

Kokumu içine çekiyordu.

Onur abim " sana bir şey olacak sandım, seni kaybedeceğiz sandım özür dilerim böyle bir şey yaşadığın için" dedi.

Ama nefesi boynuma çarptığı için huylanıyordum yahu.

" Abi ben iyiyim "

" Ya bir şey olsaydı?! " derken kafasını kaldırıp yüzüme bakıyordu.

" Ama olmadı evet olabilirdi ama olmadı" dedim.

Biraz sessizlik olunca o adamların kim olduğunu bilmiyordum.

" O adamlar kim ? Bana doğruyu söyleyin."

Bu sırada açık kapıdan içeriye Kunt abi girmişti.

Özkaya AilesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin