Özkaya Ailesi

44. bölüm

Selamlar

Hikayenin başı cidden cringe olmuş bir ara düzelticem ama o bir ara ne zaman hiç bilmiyorum.

Neyse bölüme geçelim.

Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın babamın hayrına yazmıyorum bende.

*

" Mert su poponu biraz çek Allah'ın belası"

Mert salağı poposuyla beni yataktan itmeye çalışıyordu. Hayır neden popon ? Ellerin yok mu senin salak herif.

"Çekil şurdan varoş Meriç"

Onur abim "yine neyi paylaşmıyorsunuz siz?" diye sormasıyla ellerimle Mert'i gösterdim.

Allah'ın seven söylesin benim ne zaman suçum olur?

Hiçbir zaman.

Hep mert denyosu yüzünden neymiş yatağa sığamıyormuş.

" Hep onun suçu abi kocaman yatağa bir beni sığdıramadı" diye bir açıklama yapma gereği duydum.

Rüzgar abim önce etrafı tarafı sonra ise kaşları çatılı bir şekilde bakışlarını bize doğru yöneltti.

Rüzgar abim " peki Can nerde ? " diye sorduğunda gözlerim fal taşı gibi açıldı.

Harbi lan Can nerde?

Mert'in kafasına bir tane vururken " Can'ın üstüne mi oturdun salak çocuk? Can NERDESİN? " diye bağırmamla Can elini yukarıya kaldırıp " ben iyi-" diyeceği sırada bir inleme sesi geldi.

Çüş ama cidden Can'ın üstüne oturmuş.

Umut abim hızla gelip Merti kaldırdıktan sonra yorganın altından Can iki büklüm olmuş bir şekilde çıktı.

Umut abim Can'ın yanına çömelmiş iyi olup olmadığı kontrol ederken Rüzgar abim olaya el atıp Can'ın sırtını sıvazladı.

Taha Mert'in ensesine bir tane vurup " gerizekalı çocuğu altına alırken aklın nerdeydi? " diye sormasıyla bir gülme tuttu.

Kurduğu kelimelere bakın Allah kahretmesin.

Onur abim çattığı kaşlarıyla " ne biçim konuşuyorsun sen ? " diye sordu.

" Ne demek ne biçim konuşuyorum çocuğu altına almış bir de boğuyordu şerefsiz bugün Can'a yarın bize abi" derken ben artık karnımı tuta tuta gülüyordum.

Harbi lan bugün Can'a yarın bize? Azıcık korkmuş olabilirim.

Mert "aşk olsun aşk bahçem" derken Taha'nın koluna yapışmış bir şekilde yanağını öpüyordu.

Allah'ım neden normal bir ailem yok?

Cidden abi bu çocuk gay ya.

" Mert gay olduğunu bu kadar belli etme ya "

Umut abim benim yanıma gelip " güzelim kendine gel kıpkırmızı olmuşsun" demişti.

Onur abim " Meriç kendine gel kendi tükürüğünde öleceksin " derken sabır çekiyordu.

Bir ara öksürük krizi tutmuştu sanırım. Öbür tarafı yoklayıp gelmiştim.

Neyse neyse.