Hope in pain

Chapter 34

Raus

Paano pag ginawa mo ng lahat di pa rin sapat?
Binigay mo na lahat pero ang sagot nila ay "Salamat nalang sa lahat".

Ano ba ang nagawa ko para mangyare ito samin ni Arani.

Nagmahal ako pero nauuwe lang ito sa sakitan.

Ang malaman ang lahat ay nagpapabaliw saken.
May anak ako pero hindi ko man lang alam?

How can I react on that if Arani did this because of accusations that I've  never do?

How she did easily accuse me?

Hindi ko siya masisi dahil partly I shared mistake too. Hindi ko man lang magawang sisihin si Arani dahil alam kong ginawa niya iyon para protektahan ang anak namin.

Sino nga bang Ina ang hahayaan mapasama ang anak nila? Alam kong ginawa lang niya ang tungkulin niya bilang isang ina sa anak namin. Kaya wala akong galit na naramdaman sa kanya. Nang maipagtapat niya ito.
Lalo pa't iniisip niyang nagtaksil ako sa relasyon namin.

Naiintindihan ko. naiintindihan kita, Arani.

Bago ako umalis ng bansa ay pinuntahan ko si Lorgan.

Lumabas ako sa kotse ng huminto ang sinasakyan ko at pumasok sa bahay niya.

Sa halos ilang taon din ang ginugol ko para makuha ang tiwala muli ni Lorgan. Para siyang babae na galit na galit saken nung nagkita kami. Isa rin sa mga rason kung bakit napapunta ako sa kompanya niya ay dahil nais kong malaman kung nasaan si Arani. Walang nagsabi saken kung nasaan si Arani na parang parusa ito sa mga nagawa ko.

Unti-unting nakuha ko ang loob nito ngunit nanatili siyang walang alam. He purposely did this to me even he khows what happend years ago.

Para protektahan ang magina ko mula saken.

"Tito..Raus why are you doing here this hours? It's late night." nakita ko si Criel na galing sa kusina na may dalang baso ng gatas.

Balak na siguro nitong pumunta sa itaas ngunit nakita niya akong papasok.

Hinintay ko munang umalis ang kasambahay na nagpapasok sa'ken bago ako tumugon dito.

"Where's your Dad? I want to talk to him.." nangunot ang noo nito.

"Okay, wait here...Im just call him for you."
Akmang aalis na siya ng pigilan ko ito.

Parati akong nagpupunta dito upang makakuha ng impormasyon kay Arani ngunit wala mang nasabi saken si Criel o si Lufie kung nasaan ito.

Ngunit nang malaman ang tungkol kay Arani. Im still wondering kung wala ba talaga itong alam pero meron ngunit ayaw niya lang ipaalam saken.

"You knew, right Criel? Si Arani... sinabi na niya saken may anak kami. Alam mo ang tungkol kay Reury pero wala kang nababanggit saken? Ganon ba ako kasama para hindi mo man lang masabi saken?"
He gulped before speak. I see the hesitate in his action but he gathered all of his audicity to look straight from my eyes.

"Yes...I know her. I meet her last year. She's looking for your photos. Binigyan ko ito pero ang pinakita ko ay yung kasama mo si Rica."
Napatayo ako ng tuwid at natigilan.

Anong sinasabi niya?

He smirk at me.
"Wala akong alam...kung bakit bigla na lang hindi umuwe si Tita Arani noon. Walang nagsabi saken kahit sina Mommy at Daddy...naghintay ako ng ilang taon pa at nalaman ko nung kabilang taon lang na may anak siya...mula sayo. Nagalit ako hindi kay Tita Arani kundi sayo. Paano mong nagawa ang bagay na iyon habang siya ay naghirap? Pero wala naman po ako sa lugar para makisali pa. Isa lang akong 11 years old na tinuturing pang isang bata.
Anyway, ang pinakita kong picture kay Reury at kay Tita ay kayo ni Rica. Hindi upang masaktan si Tita kundi para makita ko kung mahal ka pa niya. Nakita kong apektado parin siya sayo. Si Reury...sinabi niya akong wag ko daw itong sabihin sayo ang tungkol sa kanya. Matalino ito sa hindi ko mapaliwanag na dahilan. Ang ugaling niyang iyon ang namana niya kay Tita Arani. Hindi ko sinabi sainyo dahil nangako ako, you know me Tito. I'll keep my promise lalo pa't anak siya ni Tita. Sana nauunawaan mo na." napahawak ako sa hamba ng hadanan dahil sa sinabi ni Criel.