"Arani you need to go to school for college, may naisip kana ba kung saan ka papasok? Any course you want is?" Tito ask one time in afternoon. Where here at sofa watching movie together with his family.
Isang buwan narin ang nakakalipas simula ng nag birthday ako.
Hindi ko na isip ang araw at pag pasok ko sa college.
"Nag pagisip kong doon tayo manirahan sa manila, Arani. Gusto mo ba sumama o gusto mong manatili rito? Na sayo kung saan mo gusto" napabaling ako kay Tito ng sabihin niya yun.
Aalis kami?...
"Right Arani will go back in manila, your tito have work their and mine. Gusto kong sumama ka, doon ka na mag college. Pwede ba yun sayo, Arani" Ate Shariel said while breast feeding her daughter. Lufie.
"Hmm yes po Ate at Tito ma miss ko din tong si Criel pag nagkahiwalay hiwalay tayo" sabi ko habang niyayakap si Criel.
"Tita I can't breath.." natawa kami sa inasal ni Criel.
'I can't breath' ka jan..
"Hoy Criel niyayakap kita hindi kita sinasakal" natatawa ko siyang kiniliti. Bumaling ako kay tito, "I thinking to take business program...that would be a great,"
"Hahaha It settle then will go back to manila, get ready Arani. Bukas na tayo aalis"
Napatigil ako sa sinabi ni Tito."That fast Tito?" maligalig kong sabi.
Ang bilis naman hindi ko pa kayang iwan ang nakagisnan ko ng ilang taong pananatili ko rito kasama ang pamilya ni Tito.
Nanay at Tatay have place in my heart and looking for something knew home is makes me sad.
I hate being leaving... But I dont have a choice, kilangan ko ang makapagaral.
If going back to manila is the key then be it.
I come with them no matter what.
Gusto ko yatang makitang lumaki si Criel and Lufie.
"Yes we have to go there as soon as possible, May kailangan akong asikasuhin sa oposina at tambak na gawain ko" Tito said while carrying his daughter. Si Tita kase ay nag banyo muna.
"And also Criel is going to school either so we might go there immediately." pagpatuloy nito."Okay Tito" I just nod.
"Go pack your important and need things now, Arani"
Tumango ako at aakyat na."Tita I'll help you" ngumiti ako at tumango.
"Sege, Tito sama ko to sa taas ah" sabi ko kay Tito at tumango ito.
Lage kaseng nakabuntot saken ang batang to.
"O pasaan kayong dalawa, akala ko nanonood kayo" nakasalubong namin si Ate Shariel.
Ngumiti ako.
"Mag iimpake na daw ako Ate, tapos itong si Criel ay tutulungan daw niya ako"
Tumawa naman ang ina ni Criel dahil sa sinabi ko."O sege, Criel tulungan muna ang Tita mo hmmm" baling pa nito sa anak.
"I will po Mommy" nagpaalam na kami at pumanhik na.
"Tita, Ito ba dalhin natin?" tiningnan ko si Criel.
Hawak niya ang libro na paborito ko.
Tumango ako.
"Oo, Criel lagay mo sa isang bag" sabi ko at pinagtitiklop ang mga damit ko at nilagay sa bagahe.
Kunti lang ang ginayak ko gaya ng sabi ni Tito.

YOU ARE READING
Hope in pain
RomanceArani should be over with her childhood past but she living to it. Hoping her mother back and get her. However, she live with those memories continuing the miserable life and her disease. Contrary Lorgan Mendaro give her shelter and love even though...