Hope in pain

Chapter 21

Arani

Able to be useful, I search for a job. Even though Im a student. I need to work my dreams.

Panahon na para hindi ko lahat iasa kay Tito Lorgan.

The idea of working is aginst tito's will, but who told that he can stop me? No one can stop my free will.

Dahil bakasyon ay sinukan ko ang mag apply sa mga restaurants, coffee shop, and the like. Kahit anong posisyon ay handa kong pasukan.

Sa ilang araw na iyon. Sa wakas may trabaho na ako.
Im now the librarian one of famous library here in Manila.

The smell of books makes me calm. This advantage, I love books and away by noisy from busy outside world.

I always doing great so far, the owner used not talking that I thank for. Were the same page.

Mag iisang buwan palang ako pero minahal ko na ang ginagawa ko. Pag walang pumupunta at umaalis ako desk ko at nagiikot sa bookshelf dito sa library.

Naghahanap ng pwedeng mabasa.

This place become my sanctuary. Napapangiti ako pag nakikita kong maayos na nakahilera ang mga libro.
Tahimik at walang balak gustong mag-ingay na nagustuhan ko sa trabaho ko.

Usually most student always went here to study or to have a peace by his/her reading skills. I'd admire them for that.

"Arani.." napabaling ako sa hindi katandaang lalaki ang tumawag saken.

Lagi na lang kase iyon ang una niyang pagbati sa pamamagitan ng pagtawag sa pangalan ko.

"Yes, Sir.." lumapit ako dito at nakangiwi ito sa narinig mula saken.

Halos matawa ako sa reaksyon niya. Ayaw niya kase akong tinatawag siyang Sir.

"It's Willer, not Sir. Ilang beses ko na itong sinasabi." kahit naiinis pero nagawa niya paren ang maging kalmado.

He's just like that but I know deep down he's kind.

"What do you need, Si- ...ahmm Willer?" hindi naman kase kami magkasing tanda. Mukha tuloy akong hindi gumagalang dahil gusto niyang sa pangalan siya tawagin.
Feeling bagets ang amo ko!.

"Yeah, look at this...that  books you should to read, its about a young girl who want to be seen... Pwede mo yan hiramin at basahin pero ibabalik mo. Isa yan sa mga paborito ko." okay, akala ko may pag uutos siya.
Tinanggap ko ang libro at binasa ang synopsis nito.

I can fast in a matter a second...
Hmm I like this, I'll accept this and read right away.

Tiningnan ko si Sir Willer na ngayon ay tinitingnan ang mga libro dito.

Di ko alam pero nararamdaman kong may pinagdadaanan siya.
He always grumpy, first week of my work here. He once fired me just because he saw a book in the floor. Yeah, yun lang ang nakita niya pero tinanggal ako.

Hindi ko naman kasalanan iyon, tsaka librarian ako. The librarian always in her place...kung saan sa front desk, right?!

Pinabalik niya din naman ako kinabukasan through call.
Saying that sorry to me and she needs me as a librarian.

Laging galit pero ako na walang pakealam kaya nagsawa siyang magalit saken kase hindi ko naman pinapansin.

Kung may problema siya saken,
Wag na siyang mag alala may problema din ako. Pero hindi ko sa kanya binibunton. Kase wala rin naman, diba.
Magalit ka man may masasaktan ka lang tao. Kaya mas mabuting ikimkim lang lahat iyon at daanin sa pagbabasa.