Arani
Mag-isa kong tinatahak ang hallway papunta sa klase ngayong umaga.
I dress up my usual uniform and bag. I walk with confidence in me.
When I get in,
I sit with my supposed seat here at the back of classroom.Kinuha ko ang cellphone sa bulsa ng aking palda upang makinig ng mga paborito kung kanta.
Nilibot ko ang tingin ng nasa paligid, ako palang ang nandito kaya malaya akong makakapag tugtog.
"Nandito na pala si Arani eh, ready for part two"
Nilingon ko ang nagsalita, mahina lang ang tugtog ng cellphone ko kaya rinig ko parin ang sinabi niya.
Pinatay ko muna ang music at binalik yun sa bulsa ang cellphone ko.
"Ang aga mo naman Red, sainyo rin Yellow at Orange. By the way, Morning" bati ko sa kanila
"Yellom ang pangalan ko Arani paulit-ulit" ningitian ko siya.
"Wag mo kami nililibang Arani hindi ka na naman palalampasin ngayon"
"Ano ba gusto niyong gawin ko ha? Ang hayaan kayo, ni hindi nga ako nag sumbong sa ginawa niyo saken ea, gusto niyo ba ako mag salita at sa guidance na lang tayo magkita kita.
Ikaw Red gusto mo ba mapatawag ang Daddy mo, Ikaw Yellom mag ground ka ng ilang linggo at lalo na ikaw Orange padadalhin ka ng Mommy mo sa America pag nag salita ako. Isipin niyo ang mga ginagawa niyo malalaki na tayo at maalam na tayo kung ano ang tama sa mali. Ano ngayon kung saktan niyo ako, gagaling yun kung ako ang sasaktan niyo. Pero ang trauma na nararanasan ng mga estudyanteng na bully niyo ay hindi mawawala yun sa kanila habang sila'y nabubuhay. Kaya sana wag na natin tong palakihin. Sa pag kakaalam ko wala naman akong naging kasalanan sa inyo. Ang kasalanan ko lang ay ang pinapatulan ko kayo, kung tutuusin pwede tayong maging kaibigan kung gugustuhin niyo lamang. Maari ba?"
Nagulat sila dahil sa dami ng sinabi ko at hindi ko sila hinayaan magsalita.Applause*
Nakanganga lang sila dun...
Napa balik ako sa reyalidad ng maraming pumalakpak ang maririnig sa buong silid aralan.Nilibot ko ang paningin ko sa loob nito.
Nasa gitna ng mga kaklase ko ang aming guro nakangiti saaken.
Bumaling si Maam sa tatlo na nakayuko na.
"Wag ka yung yumuko Red, Yellow, at Orange. Harapin niyo ang consequence ng ginawa niyo ngayong may alam na nito." Sabi ko at nilapitan sila at pinag tunghay ang mga baba nila para makatingin sa akin.
Nakita ko ang mga luha doon, hindi ito sa sinabi ko. Alam kong may pinagdadaanan sila kaya ginagawa nila ito.
"Miss Castilliona, Miss Selvestre ,Miss Ocampo at Miss Colix on the guidance office now. Let's talk this in private with your gurdians" Our teacher announced.
Lagot...si Tito
Napapikit ako ng mariin.."Class, please wait for your next subject teacher"
Naghiyawan ang aking ibang kaklase dahil walang klase ang first period samantalang kami mayayari ng mga magulang... yari ako kay Tito..Lumabas kaming apat at sumunod kay Maam...
Pag karating namin sa guidance office ay pinaka usapan kaming tawagan ang mga magulang namin.Binigay ko ang cellphone ko na nasa kabilang linya si Tito...
Hindi ko naririnig pero kinakabahan ako sa magiging reaksyon ni tito.
Ganun din ang ginawa ng tatlo.
Naka upo lang kaming naghihintay ng biglang nagbukas ang pintuan, niluwa nun ang mga magulang na pinatawag.

YOU ARE READING
Hope in pain
RomanceArani should be over with her childhood past but she living to it. Hoping her mother back and get her. However, she live with those memories continuing the miserable life and her disease. Contrary Lorgan Mendaro give her shelter and love even though...