Hope in pain

Chapter 7

Arani

"Arani Cyde Castilliona" napa angat ako ng tingin sa teacher ko ng sabihin niya ang buong pangalan ko...

Nilibot ko ang tingin sa klase at lahat sila nakatingin saken.

Anong meron?

"Po, Miss?" ngumiti siya at inabot ang papel ko.

Tumayo ako at lumapit sa kanya.

"God job you top in all exams , Arani. Keep it up" I am totally shock.

Naging maingay ang klase sa nalaman galing sa teacher namin. Merong nag congrats at meron namang hindi natuwa.

Hindi pa ako nakakaahon sa gulat kung di pa ako hinawakan ng teacher ko at binigay saken ang lahat ng test papers na sinagutan ko ng nakaraang linggo. At nagpatuloy sa pamimigay ng papel.

Tiningnan ko ito habang pabalik sa aking upuan ng bigla akong natalapid.
No.. May tumalapid.

"Oh sorry dear hindi ka kase tumitingin sa dinadaanan mo"
Tumayo ako sa pinagsadlakan ko at tingnan ang babaeng nagsorry pero hindi naman talaga nagsosorry.

Hindi naman talaga ako tumingin sa dinadaanan ko.
Yes.. But she purposely did that.

Hindi ako umimik at tinalikuran ko siya. Bumalik ako sa upuan ko.

Sa sobrang tahimik ay narinig ko nagagalit siya.
Pero hindi niya ako pinatulan dahil nandyan ang guro namin.

I disrespect her but she deserve that.

I dont like her...I dont even know her to do that.

I am pissed!

Nagagalit ako, pero dapat kong pakalmahin ang sarili ko.

I breathed in and out.
Pinaulit ulit ko lang yun para kumalma ako.
Ng naramdaman ko na ang pag balik sa dati ang tibok ng puso ko ay tiningnan ko ang babae.

Nakatalikod na ito sa akin at nakikinig sa gurong nasa unahan na yun dapat ang ginagawa ko pero wala akong maintindihan.

Pinagmasdan ko ang babaeng tumalapid saken kung titingnan ko siyang maigi mataas siya kumpara sa akin pag lalapitin kami sa isat- isa. Mula sa pananamit ay alam ko may kaya ang magulang niya dahil sa linis nito mula ulo hanggang paa. Madalas ko siyang nakikita bukod sa kaklase ko ay nakita ko siya minsan sa likod ng building namin na nakikipag away kasama ang dalwa pang babae.
Which is my classmate as well.
Magkakatabi sila ng upuan, pero ang lamang ko lang sa mga ito ay maganda ako sila hindi.

I suddenly smirk at my thoughts.

Nilipat ko ang tingin sa blackboard upang makinig sa aming guro hindi ko nalang isipin ang mga walang kwentang bagay.

It's waste my time.

Nagbell na, ibig sabihin lang nun ay tapos na ang klase.
I picked up all my things and get up from my seat.
I was about to walked out the door when I saw three girls probably waiting for me, kase ako na lang naman ang nasa loob.
Lumiko ako at sa unahan sana dadaan pero hinarangan na ako ng isa na hindi ko kilala sa pangalan pero sila ang pinagmamasdan ko kanina.

"What do you need?" kalma kong sabi. Tiningnan ko silang tatlo, tama ako mas matangkad nga sila saken ng ilang dangkal.

"Not that fast Arani, I think you don't know me. So, Let me introduce ourselves to you." One of the girl who's getting my nerve. They know me!.

Nakatingin ako sa kanila hinihintay ko pa ang pag papa kilala nila saken andaming sinasabi gutom na ako.

"Pepe ka ba bat hindi ka nagsasalita?" I cross my arm at tiningnan sila na nakangisi. Hindi ako nagsalita gaya nga ng sabi nila pepe daw ba ako?.