İntikam!
Aklında sadece bu duygu vardır.
Aşk, yok.
Sevgi, yok.
Bağlılık, yok.
O günden beridir, kin güttüğü adamdan nihayet intikamını alacaktı.
Görev başlasın!
"En iyi planlarda bile kusurlar olabilir."
***
Kitabın bütün hakları şahsıma aittir!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
33.BÖLÜM: "UYUMLU KALP"
Bazı kavuşmalarmahşere kalır derler ama bizim kavuşmamız erken oldu. Kalplerimiz birbirini eninde de sonunda da buldu. Daha bir kaç gün önce ayrılıktan bahseden biz şimdi ise bir olmuştuk. Gözlerime vuran güneş ışığı ile araladım ve gördüğüm ilk yüz Alparslan oldu. Beni göğsüne yatırmıştı ve ellerini sımsıkıya sarmıştı. Ellerimi kaldırıp yeni çıkmaya başlayan sakallarına dokundum, okşadım. Onun mükemmel yüzüne doyasıya baktım.
"Uyanmışsın." Onun sesini duyduğum da gülümsedim ve gözlerini yavaşça araladı.
"Uyandım." Dedim, Alparslan yüzüme yaklaşıp alnıma bir öpücük bıraktı.
"Güne senle uyanmak güzelmiş." Dedi, bende gülümsedim. Dudaklarına yaklaşıp o öpmeden ben öptüm. Buna hazırmış gibi belime ellerini koyup kendisine çekti ve öpüşüme karşılık verdi.
"Kalkmalıyız." Dedi bu seferde.
Başımı onaylar anlamda salladım. Ondan önce kalktım ve etrafa saçılan tişörtümü alıp üstüme geçirdim. Yataktan kalkıp banyoya geçtim. Güzel bir duş alıp çıktım benden sonra da Alparslan girdi. O çıkmadan üzerimi giyinip yatağın çarşaflarını değiştirdim. Aklım Görkem ve Gül'deydi. O yüzden telefonumun ekranını açıp onlara mesaj attım.
Görkem : Bizi merak etme Mira. Sevk işlemlerini hallediyoruz. Buraya gelmede güzelim yorulma.
Görkem : Özür dilerim seni yalnız bıraktım ama mecburum.
Mira : Saçmalama Görkem, en mantıklı olanı yaptın. Sizleri çok seviyorum görüşmek dileğiyle.
Telefonumun ekranını kapattım ve Alparslan'ın çıkmasını bekledim. Zaten çok geçmeden de çıktı. Altına bir havlu bağlamıştı ve su damlaları vücudundan kayıp gidiyordu. İzlediği yolu bende takip ettim. Kasıklarının başlangıcında durdu.
"Mira." Dedi, uyarır bir ton ile. Sonrasında gardırobundan kıyafetlerini çıkardı.
"Bakmakta mı parayla?" Alparslan sadece boynunu arkaya çevirdi ve vücudumu şöyle bir süzdü.
"Kaşınma istersen." Deyip siyah bir tişört, gri de eşofman çıkartı. Benim görmemi umursamadan üstünü gözlerimin önünde değiştirdi ve saçlarını eliyle şekil verdi.
"Kahvaltıyı dışarıda yapalım." Dediğinde, dünden razı olan ben hemen ayağa kalktım.
"Yapalım." Alparslan'ın arkasından yaklaştım ve sımsıkı sarıldım. O bunu beklemiyor olacaktı ki öylece kalakaldı.
