İntikam!
Aklında sadece bu duygu vardır.
Aşk, yok.
Sevgi, yok.
Bağlılık, yok.
O günden beridir, kin güttüğü adamdan nihayet intikamını alacaktı.
Görev başlasın!
"En iyi planlarda bile kusurlar olabilir."
***
Kitabın bütün hakları şahsıma aittir!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
35.BÖLÜM: "AŞK MEVSİMİ"
Aşkında mevsimi olur. Adı evliliktir. Öyle dört mevsim falanda değildir, her ayda mevsimi aynıdır.
"Ne?" Ağzımdan bir anda böyle bir cümle çıkıverdi.
"Benimle evlen Mira." Dedi, yutkundum ve ona bakmaya devam ettim.
"Biliyorum hızlı oldu ama ben seninle evlenmek istiyorum." Dediğinde daha da şok oldum. Annem ve babam ne der bu işe? Beni evlatlıktan bile red edebilirler.
"Hemen karar vermene gerek yok." Dedi, ve yüzümü avucunun içerisine aldı.
"Ama bilmeni isterim ki, engel olabilecek hiçbir şey yok."
O böyle güzel güzel konuşuyordu ama ben ne cevap vereceğimi düşündüm. Alparslan yüzüme umutla bakarken ben ise gözlerimi kaçırdım. Bu karar öyle hemen verilebilecek bir şey değildi.
Anormali olanda Alparslan'ın 2 gün içerisinde kararını vermiş olması.
Alparslan beni zorlamadı bende cevapsız bıraktım ve beraber balkonda oturduk, sessiz bir şekilde. İçimde ki ses kulak vermeliyim, başkaları ne der? Diye düşünmek yerine. O gün sabaha kadar Alparslan ile orada oturduk sessizlik içerisinde birbirimizin nefes sesini dinledik. O bir kez daha sormadı bile benim cevabımı bekledi. Benimde cevabım belli, şuan karar verdim. Bu karar en iyisi. Sabahın güneşi yavaş yavaş doğarken Alparslan'ın göğsünden kalktım ve ona yaklaştım. O zaten ayakta uyukluyordu ve bana şöyle bir baktı.
"Ben teklifi düşündüm." Alparslan'ın yarı uyur gözleri bir anda fal taşı gibi açıldı ve bana baktı.
"Ben kabul ediyorum." Alparslan bu cümlem ile önce baktı, yutkundu, bir daha yutkundu, başını sağ sola salladı ve ayağa kalktı.
"VALLAHİ DE!" Başımı onaylar anlamda salladım. Alparslan oturduğum yerden belimi tutarak kaldırdı ve etrafımızda döndürdü.
"Alparslan dur düşeceğim." Dedim, ve kahkaha attım. Bu konuyu babamlara nasıl diyecektim? Bilmiyorum. Fakat şu anda sadece bunu yapmak istiyorum.
"Sen merak etme ben her şeyi hallederim." Dedi, onun bu heyecanına karşılık sadece kahkaha attım. Alparslan beni yere indirdiğinde konuşmasına müsaade etmeden dudaklarına kapandım ve öptüm. Bu sayede susmuş oldu ve ellerini belime sarıp kendisi ile bir bütün haline getirdi.
