İntikam!
Aklında sadece bu duygu vardır.
Aşk, yok.
Sevgi, yok.
Bağlılık, yok.
O günden beridir, kin güttüğü adamdan nihayet intikamını alacaktı.
Görev başlasın!
"En iyi planlarda bile kusurlar olabilir."
***
Kitabın bütün hakları şahsıma aittir!
Son kez bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatmayı unutmayalım. <3
Kırmızı kalplerinizi bu satıra doldurabilirsiniz.
Mira ve Alparslan için en uygun şarkı sözünü buraya bırakır mısınız?
Keyifli okumalar güzellerim.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
36.BÖLÜM: "AYDINLIK GÜNLER"
(FİNAL)
Ormanda yaşayan yavru ceylan bir gün büyük bir yangın görür ve yanına gider. Çünkü onun yangın olduğunu bilmez. Annesi yavru ceylanı arıyordur ama ceylan oraya gitmekte kararlıdır. Adımları oraya yaklaştıkça alevler büyür ama ceylan korkmaz aksine gülümser ve kendini bir anda ateşin içine atar. Sadece saniyeler içerisinde bedeni küle dönüşür. Annesi geçte olsa geldiğin de ise de yangından arta kalan külleri gördüğün de ağlamaktan helâk olur. Yavru ceylanın burada olduğunu anlamıştır. Bazı ayrılıklar işte tamda böyle olur. Geride bıraktıklarımız öyle bir üzülür ki, unutamaz.
Alparslan'ın sırtında ki yanık 4. Evredeydi ve kasları bile yanmıştı. En ağır en ölümcül yanığı sevgilim yaşadı.
Yanan evi gözüm görmedi tek aklımda olan Alparslan'dı. O gün zar zor bir yerden ambulans çağırdım bir yerden de itfaiye. Onlar hızlıca gelmişlerdi ama Alparslan gözümün önünde can çekişti. Hastaneye gittiğimiz de hiç iç açıcı bakmadı doktor. Bu yanıkların geneli hep ölümcül oluyormuş. Bunu söyledi.
Zaten o sözden sonra benim dünyam bir kez daha başıma yıkıldı.
Oksijen seviyesi geldiğinde çok düşük olduğu için de akciğerlerinde hasar olduğunu söyledi. Doktorlar Alparslan'ı çoktan ölüme hazırlamışlardı.
"Fazla dayanmaz pazara ölmüş olur." Bu konuşmaları kendi aralarında demişlerdi ama ben duydum. Hiçbirine inanmadım çünkü benim sevgilim güçlüdür. Her zaman buna inandım. Dualar ettim.
"Allah'ım benim sağlığımdan al ona ver."
Bana hiç bir şey olmamıştı o yangında ama Alparslan da kalıcı hasarlar bıraktı. Biz ne pazarlar atlattık ama Alparslan ölmedi, tedaviye de yanıt vermedi.
Derisi yok, kemikleri gözüküyor.
Ben bu görüntüyü gördüğüm de içim el vermiyor, o bunun acısını yaşıyor.
"Mira hanım fişlerinizi çekmemize izin verin. Bakın tedaviye yanıt vermiyor, bu sadece onun canını daha da acıtıyor." Doktorun bu cümlesi ile elimi ağzıma koydum ve karşısında ağladım.
