İntikam!
Aklında sadece bu duygu vardır.
Aşk, yok.
Sevgi, yok.
Bağlılık, yok.
O günden beridir, kin güttüğü adamdan nihayet intikamını alacaktı.
Görev başlasın!
"En iyi planlarda bile kusurlar olabilir."
***
Kitabın bütün hakları şahsıma aittir!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
30.BÖLÜM: "ZEHİRLİ OK"
İnsanlar doğar, büyür, yürür, evlenir, yaşlanır ve en sonunda ölür. Hayatın kısa döngüsü bu şekildedir. Öldükten sonra arkamız da kalanlar sadece ve sadece 1 hafta belki 1 ay daha sonrasın da bizi hatırlamayacaklar bile. Bunun düşüncesi o kadar korkutucu ki.
Vücudum da hafif hafif sızılar vardı, gözlerimi usulca araladım. Gördüğüm ilk şey bembeyaz bir tavan oldu. Rahatsız edici o florasan lamba gözlerimi yordu, göz kapaklarımı kapattım. "Mira." Annemin sesini duyduğum da tekrardan araladım. Baş ucum da duruyordu.
"İyi misin, kızım?" O bana ikinci defa kızım dedi.
Hep desin.
"Mira," Buda babamın sesiydi, ona çevirdim yorgun bakışlarımı.
"İyi misin güzel kızım?" Başımı onaylar anlamda salladım.
"Ablanı zar zor zapt ettik, senin için çok endişelendi." Dediğinde sadece başımı sallamakla yetindim.
Bir kişiyi daha gözlerim aradı ama göremedi.
Ondan öte sorgulamam gereken bir şey vardı. "Kim yapmış bunu?" Dedim zar zor.
"Alparslan onun için tüm İzmir'i talan etti." Dediğinde nerede olduğunu anlamış oldum. Babam bana doğu yaklaştı.
"Bir daha ikisiyle seni yan yana görmek istemiyorum kızım. Ablanı zar zor kurtardık ellerinden." Zorlukla yutkundum.
İşte o an fark ettim boğazımın kuruduğunu. "Su." Dedim, annem yanda duran sürahiden su doldurdu ve bana uzattı. Babamda beni hafifçe kaldırdı annem suyunu içirdi.
"Şifa olsun." Annemin bu cümlesi ile şaşırsam da bir şey diyemedim.
Beni sevmeye mi başlıyordu?
Sanırım.
Ben sevgisiz, ilgisiz, bir başına büyüdüm. Baba sevgisi de göremedim çünkü babamın işi olurdu. Arada bir gelir en çok benimle ilgilenirdi. O da ablam ile pek ilgilenmez, hep ben onun göz bebeği olurum. Büyüyünce bütün işler değişti.
Ben onlara yalan söyleyip buraya geldim, onların haberi olmadan. Ama ablam resmen benden gizli saklı işler çevirdi. Arslan ile konuştuğunu bana söylemesi gerekirdi. Belki o zaman tek odak noktam Arslan olur, Alparslan'ın hayatına hiç dahil olmamış olurdum. Hayatına girdiğim için tabii ki pişmanım.
