TÜRKİYE'DEN KORE'YE

10- Sorgulama

Chan ile o sabah buluşmamızdan sonra duygularımı düşünmeye başladım. Ne hissediyordum? Ne olabilirdi? Ne olamazdı? Birisini sevmem yanlış bir şey miydi? Kesinlikle hayır. O kişi Chan olursa ya peki? Onun çalışmalarına denk geldiğimden beri üyelerine ve özellikle de kendisine hayranlık duyuyordum zaten. Ancak bu içimdeki his hayranlık mı yoksa daha mı ötesi? Birisinden hoşlanıp hoşlanmadığınızı nasıl anlarsınız ki?  Tanrım! Bu durumlardan yıllardır çok uzağım. Anlaşılan Can ile konuşmamın zamanı geldi. 

Stüdyodaki üçlü koltuğun üstünde duran telefonumu alıp Can'ı aradım. Umarım müsaitsindir Can. Çekimi olduğunu biliyorum ancak ne zaman biteceğine dair fikrim yok. Çok bekletmeden açtı neyse ki.

-Alo?

-Alo?

-Es?

-Can?

Karşılıklı güldük tabi. Ne saçma bir başlangıç olmuştu bu. 

-Söyle güzellik. Bir sorun yok değil mi?

-Yok yok. Ne yaptın bitti mi çekim, müsait misin?

-Aaa ... evet. Neden ki?

-Ya Can müsaitsen şirkete gelsene. Benim seninle konuşmam gerekiyor. Ama müsaitsen gel bak, sonra da konuşabiliriz acelesi olan bir durum değil.

-Ben... benim işim bitti sayılır zaten. Birazdan çıkarım buradan gelirim. Ne hakkında merak ettim şimdi?

-Gelince konuşacağız zaten. Sen işlerini bitir ve dikkatlice gel. Ben stüdyodayım.

-Tamamdır, gelirken alayım mı bir şey istediğin bir şey var mı?

-Only youuuu!

-Koştuuuum.

Gülümseyerek telefonu kapattığımızda az öncekinden daha heyecanlıydım. Çünkü kendi içimde anlam koyamadığım her şeyi birazdan Can ile sorgulayacaktım. Can iyi ki var. İyi ki o, dostum benim. Ona sahip olduğum için cidden çok şanslıyım.

Yarım saat geçti ya da geçmedi Can içeriye bir elinde tatlı poşeti ile gülümseyerek girdi. Çok şekersin çocuk!

-Ne yaptın bakalım güzellik?

-Ne yapayım birkaç kişi ile toplantı işi vardı onu hallettik Deniz ile. Sonra ben bir düşünme ağına yakalandım. Hala da çıkamıyorum. Sen ne yaptın? Çekim nasıldı?

-Çekim... her zamanki gibi çok iyiydi tabi. Bu düşünme ağına geleceğim ama önce Deniz ne yapıyor nerede?

-Ay iyi geçmesine sevindim, gurur duyuyorum seninle bebek. Deniz'de... valla şirketten birçok kişiyle arkadaş oldu. Bir görsen bir görsen sosyal bir kelebeğe dönüştü. Birileriyle ama kimlerle ben de tanımıyorum yani ahaahha

-Erkek var mı o birilerinin içinde?

-Ay Can yok artık! Varsa var ne yapacaksın?

-Ne olur olmaz, küçük o zarar gelsin istemiyorum. 

-Gelmez gelmez. Sen de haa! Deniz ilk geldiğinde bana durmadan geri yolla bu kızı diyip duruyordun şimdi de kardeş olarak ailene aldın. Dengesiz herif seni.

-Ne var kızım tanımıyorduk o zamanlar. Şak diye ekibe getirdin kızı kollarımızı açıp karşılamayacaktık herhalde. 

-Ama çok şeker...

-Orası öyle ama bazen de bir esip gürlüyor diyorum bu kızın içinden ne çıkıyor böyle ahaahhaa

-Eh canım menajerim işte gurur duyuyorum kendisiyle.