TÜRKİYE'DEN KORE'YE

32-Tatile gidiyoruz

-Ya harika plan işte. Hadi ama! Bakın size zaten hala sinirliyim salın beni o yüzden.

-Off! tamam ama yakalanmadan gitmek zorundasın ona göre. Sırf bizi affet diye susuyorum ya hayata bak.

Deniz bu kadar zor bela ikna olmuşken konuşmayı uzatmadım. Yoksa onlara cidden sinirliydim hala. Akademide olacak iş miydi yaptıkları. Neyse.

Planımız şu şekildeydi hemen anlatayım. Chan'ların son konseri olacak Amerika'da bu tur için. Ben de sürpriz yaparak izlemeye gideceğim. Sadece Chan'a da sürpriz değil, tüm üyelere güzel bir hediye olacak bence. 

Bir de şu salak olaydan beri Chan'ın hafif bir gerginliği var. Ancak asıl nedenini hala çözmüş değilim. Ne zaman konu akademiden açılsa bir geriliyor. Hatta geçen gün görüntülü konuşurken iş yerinde bu kadar resmi olmamam gerektiğini söyleyip durdu. Eşofman giyip gitsene filan dedi durduk yere. Anlamadım ama mesafe kafasına vurdu diye yorumladım. 

Bazen acaba kıskanıyor mu diye düşünmüyor değilim ancak kıskanacağı birisi de yok, hem bildiği bir şey de yok. Görmüyor sonuçta burada olup bitenleri. Yine de işte mesafelerden kaynaklı bence tavırlarının nedeni. Başka da aklıma bir şey gelmiyor.

Şimdi de ayarladığımız her şeyle beraber son kez valiz kontrolü yapıyorum. Can'da benimle geleceği için biraz daha rahattım. Çünkü aksi bir durumda en azından tek kalmayacaktım. Buse'nin de geleceğimizden haberi yoktu o yüzden ona da büyük bir sürpriz olacaktı bu.

-Can hadi yaaa

-Kızım sakin ol kimse fark etmedi işte

-Of korkuyorum yine de. Bir an önce varsaydık gerildim yeterince

-Nefes al ver al ver... bak yok sorun

-Tuvaletim geldi ya

-Ne yapıyım Es hadi yapabilirsin diye teşvik mi edeyim git yap

-Sen de ne gıcıksın bugün tek gidemem oraya kadar gel

-Sanki başka şansım var geleceğim tabi ki yürü önden hadi

Uzun bir yolculuk sonrası gerçekten de kimseye yakalanmadan uçaktan çıkmayı becerebilmiştik. Bu kameraların cidden... neyse sorun yok. Bozulmadı sürpriz. Rahatsız edici ortam da yok. Can sayesinde hızlıca şirketimizin zaten iş nedeni ile olduğu otele geçtik. Buse ve Su'yun da şuan burada, toplantıda olmaları gerekiyordu. 

-Hazır mısın içerideler, önce sen gir.

-AY HEYECANLANDIM. Çok özledim yaaa

-Salak kapının arkasındalar işte

-Sen duygulardan ne anlarsın kalpsizsin Can sus

-Hay Allahım gir hadi bana laf atacağına

-Tamam be

Kapıyı tıklatarak içeri girdiğimizde ister istemez herkesin gözü kapıya döndü. Arkamda Can, önde ben sırıtarak Buse ve Su'yun gözlerine bakıyorduk. Buse öküz gibi üstüme atlamasaydı belki her şey daha tatlı olabilirdi. Ama evet öküz gibi atladı üstüme. E domino taşları gibi Buse, ben ve Can yere yığıldık. Bu kızdaki bu güç cidden ayrı bir şey.

Sıra sürpriz yapmak için üyeler vardı. Ancak aklımdaki plan onlara konser öncesi değil, konser sırasında kendimi göstermekti. Daha etkili olur diye düşündüm. Tahminim tabi ki de doğru çıktı.

Konserleri başlayıp ilk ara verip hayranları selamladıkları sırasında hepsi anında şok geçirdi. Tahminimce kulaklıklarından olduğumuza dair bir bilgi verildi. 

Chan- Nerede? Ciddi misiniz şuan?

Han- AHhhahaaahaha HEEEEY!

Seungmin- Buldum! ES!