DaLıYoRuM

(18)

Yavuz Alphan

Gözlerim kardeşimin cırtlak sesiyle aralanırken yattığım yataktan doğruldum.

Adımlarım mutfağı bulurken annemle atışan kardeşim çarptı gözüme.

"Ya anne diyorum ki bu kız olmaz. Gıcığın teki. Abime olmaz bu kız."

Konuştukları konuyu kaşlarım çatık bir şekilde dinledikten sonra masanın başında oturan babama baktım. Gözlüğünün altında bana baktıktan sonra göz kırparak geri okuduğu gazetesine döndü.

"Ceylan. Kız güzel. Mahallede kızı kaç kişi istedi. O da abini istiyor. Ne var bunda kızım."

Annemin yakınan sesiyle bu sefer ona baktım. Benim hayatım hakkında kendi aralarında tartışıyorlarken ben kahvaltımı yapmaya başlamıştım.

Kendi kendilerine konuşabilirlerdi. Benim istediğim tek bir kişi vardı. O da şuan hayatımın bir köşesine dahil olmuştu. Tamamen hayatım da olurdu.

"Anne kızı gelin olarak al sen kendine. Abimin karısı olmaz."

Ceylan'ın annemi sinirlendirmek için söyledikleriyle gülümsedim.

Annem ve Ceylan o kadar hararetli kavga ediyorlardı ki beni fark bile edememişlerdi. Ceylan beni gördüğü an bana doğru uzanarak yanağımı öpmeye çalıştı.

Beni öpebilmesi için öne doğru eğildim. Yanağıma sesli bir öpücük bıraktıktan sonra elinin tersiyle yanaşımı sildi. Bende küçük kardeşimi kendime çekerek saçlarıma öpücük bıraktım.

"Günaydın abicim." Ceylan'ın mutlu sesiyle birlikte annem de "günaydın oğlum." dedi.

Kafamı sallayarak "günaydın." dedim.

"Ne tartışıyorsunuz siz yine sabah sabah." Sert sesim ile Ceylan bana döndü.

"Abi annem sana yine kız bulmuş. Ama bu sefer ki gerçekten olmaz. Kız gıcığın teki. Ters bir tip. Sen anlaşamazsın onunla." Ceylan sanki ben annemle aynı fikirdeymişim de bu fikirden geri döndürülmeliymişim gibi kızı kötülediğinde kafamı salladım.

Zaten biriyle görüşmek istemiyordum. Onu gördüğümden beri tek istediğim oyken hayatıma başkasını almazdım.

Bu sefer de annem Ceylan'a döndü.

"Bütün kızları zaten abinden uzak tutuyorsun. Madem bu kız kötü, diğerlerini neden uzak tuttun. Neredeyse otuz yaşına geldi."

Annemin Ceylan'ı azarlamasıyla Ceylan'a baktım. Gözlerini hepimizden kaçırdığında gülmeden edemedim.

"Anne onlar da kötüydü." Ceylan'ın kısık sesiyle gülerek onu kendime çektim. Tek kolumla ona sarılırken saçlarına bir öpücük bıraktım.

O da hızla bana sarılırken başını göğsüme gömerek gülmüştü. Annem önce ikimize ters bir bakış attıktan sonra yüzünde oluşan tebessümü engelleyemedi.

Daha sonrasında sessiz sedasız geçen kahvaltıdan sonra evden ayrılmıştım. Askeriyeye geldiğimde Barın komutan bize içtima yaptıracaktı.

Hepimiz yan yana dizildiğimizde Erlik'in huysuz sesini duydum.

"Gelemedi gitti şu adamda."

Aras, Sefa'ya ters bir bakış attı. Sefa Erlik timin en huysuz insanı olabilirdi.

Barın yüzbaşı time sonradan gelmişti. Biz ondan önce zaten uzun zamandır beraberdik tim ile. Ne zaman Barın komutan gelmişti Erlik o günden beri onu sevmiyordu. İçimizde bir tek o alışamamıştı yeni komutana.