Onlar büyük heyecanlar maçı izlerken bende onları izliyordum.
Hep sahip olmayı umut ettiğim bir aile sıcaklığına sahiplerdi.
"Gol be gol!" Diye bağırmaya başladı Zamir. "Kerem'im be!"
"Aman bir sayı aldınız ya coşarsınız şimdi siz." Yiğit göz devirmişti
Bu ailedeki herkes fazla fanatikti sanırım.
"Kıskanmasana oğlum sen."
Telefonumun yüksek bir sesle çalmasıyla irkildim.
Ablamdı.
"Kim arıyor?" Zamir'in sorusuyla başımı ona çevirmiştim.
"Ablam. Ben bi ablamla konuşup geliyorum, hem Maya'yı da öğlen uykusuna uyuturum." Diye mırıldanıp yukarı çıkmaya başladım.
"Efendim abla?" Diye açtım telefonu.
"Senin yüzünden babam hastanelik oldu, nasıl bu kadar şeyi sindirebiliyorsun!" Diye gürledi bir anda.
Bi ablamız vardı o da beş paralık babası uğruna sattı be gülüm.
İç ses, sırası değil.
"Ne oluyor abla? Ne hastanelik olması ne sindirmesi? İyi misin sen?" dedim sert bir sesle.
"Bilemiyorum artık. Sen gidiyorsun ardından babam hastanelik olana kadar dövülüyor, bana hiç tesadüf gibi gelmedi." Dedi iğneleyici bir sesle.
"Ben, sen veya baban gibi biri değilim beni gereksiz işlerinize karıştırmayın Cansel. Allah bilir kimin neyine burnunu soktu da yedi o dayağı." Diyerek suratına kapattım.
Telefon tekrar çalmaya başladı ama meşgule attım ve ablama mesaj attım.
Arama beni boş gereksiz şeyler için, o beni döverken bana acımadı bende onun bu haline acımayacağım.
Meleğim;
Nankörsün Zümra, o adamın evinde ekmek yedin sen.
O yediğim ekmeği kaç kere bana haram etti haberin varmı?
Beni seni sanki kötü alışkanlıklara sürüklüyormuşum gibi gördüğü için kaç kere dövdü haberin var mı? Yok. Çünkü hiçbirini sana yansıtmadım.
Ablamın mesajlarını sessize alıp yatağa oturdum. Ayaklarıma yastığı koyup Maya'yı sallamaya başladım. Maya zaten sürekli gözlerini ovu.turarak uykusunun geldiğini belli ediyordu.
Aradan on dakika geçtikten sonra Maya derin bir uykuya dalmıştı.
Maya'yı yanıma yatırıp bende uzandım.
Ablam ne olmuştu da öyle konuşmuştu. Babamı çok seviyordu biliyordum ama geçen gün bana yaptıklarını da görmüştü. Hem benim çevrem yok kime dövdürebilirim ki onu. Zamir desen zorla evlendiriliyorduk beni umursayacağını sanmıyorum.
Yüzümdeki yaralar yavaş yavaş iyileşmeye başlamıştı. Karnıma yediğim tekmelerin ağrısını hala gece yüzüstü yatınca sızlıyordu. Karnımın üzerinde gözle görülür derecede fazla olan morluklar vardı.
Olanlar aklıma gelince gözlerimi sıkı sıkı yumup uyumaya çalıştı
***
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZEMHERİ
Teen FictionZemheri belki herkesin aklında karakıştan ibaret olabilirdi fakat benim bildiğim Zemheri sıcacık bir yaz gününden farksızdı. Her geç kızın babasında bulduğu sıcaklık ve ilgiyi ben tanımadığım bir adamda bulmuştum, dünyalar ise benim olmuştu. İg;hira...
