Konum attığı yere gelmiştim az sonra. Arabayı bir yere park edip yeniden onu aradım.
"Geldim ben, neredesin ?"
"Geç kaldın."erkek sesi.....
"Kimsin sen ?"
"Bunu öğrenmek bir işine yaramayacak, eğer sevgilini kurtarmak istiyorsan....ne yapsan boşa."
"Bana bak lan, son zamanlarını doya doya yaşa. Çünkü nefesini ben keseceğim."
"Sizde özgüven doğuştan mı ? Hayır hep böyle büyük büyük konuşuyorsunuz da ?"
"Geliyorum, bekle."kapattım.
Kim aldı Almila'yı ? Niye aldı ? Kafayı yiyeceğim.
Elimdeki telefonla yeni bir arama yapmak için tuşlara bastım.
"Cem naber kardeşim ?"
"İyi abi sen ?"
"Belli değil."
"Nasıl ?"
"Onu boşverde, telefondan yer tespiti yapabilir misin şu an, acil ?"
"Tabii abi, sen iste yeter ki."
"Eyvallah, numarayı söylüyorum. 05** *** ** **."
"Tamamdır ben döneceğim sana."
"Sağol kardeşim."
"Ne demek."kapattım.
Az sonra yeniden aradı.
"Buldun mu ?"
"Şu an sinyal yok ama en son sinyal veren yeri buldum."
"Neresi ?"
"Pendik, Çınardere mahallesi. En son o civarda sinyal."
"Ben oradayım şimdi. Biliyordum zaten ama, şansımı denemek istedim. Sana da zahmet verdik, hakkını helal et."
"Yok canım, helal olsun."kapattım.
Telefon yine çaldı. Bilinmeyen numara.
"Arama boşuna. Sen en iyisi unut bu kızı."
"O kadar emin olma."
"Biliyor musun o kadar da eminim."
"Sen söylesene neredesin ? Adamsan bırak onu al beni. Tabi maçan yiyorsa."
"Ben tahriklere gelmiyorum. Ama çok istiyorsan seni de alalım. İkiniz beraber geberirsiniz."
"Amacın ne söylesene ? Belli ki derdin ben'im. Teke tek halledelim ne dersin ?"
"İşim olmaz. Sen geliyor musun onu söyle."
"Tamam lan geliyorum, yer söyle."
"Yalnız ve silahsız. İki saat sonra konumdaki yerde."kapandı ve konum geldi.
***
İki saat sonra oradaydım. Ama kimseler yoktu, eski bir fabrika burası. Çok önceden tekstil fabrikası olarak kullanılıyordu. Şimdi boş.
İçeri girdim.
Aniden etrafta maskeli adamlar belirdi. Biri üst arama el dedektörü ile bana doğru geldi.
Üzerimi aramaya başladı. Başımdan ayaklarıma kadar. Bir şey olmadığını anlayınca da arkadaki adamlardan birine işaret verdi.
Sol taraftan bir adam daha çıktı, maskesiz. Daha önce görmedim. Ama tanıdık geliyor. Karşımda durdu.
"Bu kadar saf olacağını düşünmemiştim."
"Düşünemediğin daha çok şey var."
"Ah şu Türkler, ne gelirse başınıza hep bu dik kafalılığınızdan geliyor."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURTALP
Não FicçãoBen ne kendimi acındıracağım, ne de derdimi anlatacağım. Benim tek amacım uğruna önce ölüp sonra üniformamı giydiğim, gökte dalgalanan bayrağına kurban olduğum, taşına toprağına ismimi gömdüğüm vatanım, yaşasın, var olsun. Kanla çizdiğimiz sınırları...
