KURTALP

Bölüm-40(2. Sezon Arası)

Üzerimdeki önlüğü çıkarıp başka bir şey giymek için odaya gittim. Dolabın kapağını açtım ve öylece baktım içerisine. Beyaz tişört, üzerine siyah spor bir ceket ile siyah pantolon çıkartıp giyindim.

İlk akşam yemeği için idealdi bence.

Saate baktım ve biraz daha oyalanırsam Almila'ya geç kalacaktım.

Hemen evden çıkıp bir taksiye atladım. Buradan Şişli Harbiye Orduevine yarım saatte gidiliyordu.

Orduevine geldiğimde kapıda henüz kimse yoktu. Sadece nöbet kulübesindeki askerler vardı.

Ben Almila'yı beklerken telefonum çaldı. Dayım.

"Efendim ?"

"Yeğenim, ne durumdasınız ?"

"Hangi konuda dayı ?"

"Operasyon için hazırlık yapmıyor musunuz siz ?"

"Doğrudur, tim yapıyor hazırlıklarını."

"Sen ? Sen ne yapıyorsun ?"

"Birine sözüm var, bir iki saat onunla birlikte olacağım."

"Almila değil mi ?"güldüğünü anlayabiliyordum.

"Dayı sen....ben de kime soruyorsam ?"

"Rezervasyonunuz yapıldı. Az önce konum geldi sana. Sahibi tanıdık, ben ayarlattım her şeyi. Balığı güzeldir oranın. Siz sadece akşamın keyfini çıkarın. Ayrıca mekânın emniyetini aldım, sonra yanlışlıkla benim adamları haşat edersin falan, aman."yine yapmış yapacağını.

"Dayııı ! Niye böyle şeyler yapıyorsun ?"

"Sen iyi ol diye aslanım. Her şey senin için."

"İyi ki varsın dayı, sağ ol."

"Sen sağ ol evlat. Eğer Almila'ya benden bahsedersen, benim ona selamım olduğunu da söyle, olur mu ?"

"Olur, söylerim dayı."telefonu kapattım.

Az sonra orduevinin kapısından Almila çıktı.

Yeşil diz altı pileli eteği ona çok yakışmış. Üzerinde ise açık mavi bir bluz ve siyah deri ceket vardı. Saçları ise dalgalıydı.

Gözlerimi kamaştırıyordu.

Beni görünce yüzünde bir mutluluk oluştu.

Yanına yaklaştım.

"Çok beklettim mi ?"

"Her saniyesinden keyif aldım."yüzünün kızardığını farkettim.

"Bu akşam, çok güzel olmuşsun."gülümsedi.

"Sende çok şıksın."

"Teşekkür ederim. Gidelim mi ?"

"Olur da, nereye gidiyoruz ?"onu bende bilmiyorum.

"Gidince göreceğiz."anlamaya çalışır gibi baktı yüzüme.

"Sanki sende çok bilmiyormuşsun gibi ?"hemen de anladı.

"Yani, sayılır."

"Peki."daha fazla uzatmadı.

Birlikte taksiye binip dayımın ayarladığı restorana gittik.

Restorana girmeden dışarda iki siyah araba ve içinde oturan adamlar vardı. Bunlar sanırım dayımın adamlarıydı.

İçeri girdik ve bizi kapıda iki garson karşıladı.

İçeri şöyle bir göz gezdirdiğimde restoranın yarısının dolu olduğunu farkettim.

"Gökalp bey ve Almila hanım, değil mi ?"