The Daughter Of Four Billionaires

22

Valerina

"Val," tawag sa akin ni Kio na palapit na pala sa akin. Bago siya maka lapit ay nakaharang ang anim.

"Sige lang kuya Vern, kaya ko po," tumango sila at lumayo ng kaunti. Taray mga beh, hindi ko alam kung anak ba ako ng presidente.

"Ano 'yun?" tanong ko nang makalapit ito. "Salamat pala."

"Hindi ako ang dapat na pagsalamatan mo," totoo naman, dapat sila Ghil 'yun.

"Sig-"

"Val," hindi na natuloy ni Kio ang sasabihin niya dahil dumating si Mat. "Oum?"

"Mag pahinga ka muna saglit habang hinihintay natin sila, bawal kang magpagod."

"Hindi pa naman ako inaantok eh," sagot ko. "Just take a nap."

"Sige susunod nalang kami ng mga body guard ko," pagsuko ko pero ayaw pa dapat ni Mat pero dahil mapilit ako ay napapayag ko na.

"Bakit hindi niyo pa i confine si Kel, kabuawan na niya hindi ba?" any time ay pwede itong manganak.

"Nagtitip-"

"Kahit sa pagpapaanak niya, tipid pa rin?"

"Wala kaming magawa, Val. Hindi naman kami gaya ng iba na kahit isang buwan pa sa Hospital ay may pang bayad," katuwiran niya.

"Sinabi ko lang, baka kasi mahirap din kayo na isugod pa siya."

"Ikaw, diba maselan ka, bakit hindi ka pa-"

"Hindi ko pa kabuwan, at hindi na sana ako pupunta rito kung mag pa confine ako," O.A amputa.

"Mga gamit pa nga niya, inuunti unti pa namin."

"Eh diba, may trabaho ka? mataas ang sahod mo ah."

"Natanggal ako eh, humihina na kasi ang shop na 'yun, kaya nagbawas sila at nakasama ako," sagot niya.

"Eh 'yung ipon?"

"Ginawa ko ang lahat para hindi magalaw, pero nagagalaw ko talaga dahil sa panggamot ni na-"

"Akala ko ba tinigil niyo?" putol ko.

"Bumalik kami sa doctor dahil sumasakit nanaman ang dibdib niya, sabi ng doctor ay ituloy niya nalang ang paggamot."

"Sige, una na ako, babalik nalang ako dito pag gising na si nanay, hindi ko rin pwedeng pahirapan ang sarili ko."

"Sige, ingat," gumawi naman ako kay Kel, Prisa at sa nanay niya. "Una na po ako, babalik nalang po ako rito mamaya, medyo inaantok din po kasi ako."

"Sige, hija, tama lang dahil buntis ka pa," tumango ako kay Prisa bilang paalam.

"Tara na po, Señorita?" tumango ako at tinulak na ang wheel chair palabas ng Hospital.

"Are you okay?" ngayon ay naka upo na ako rito sa sasakyan. "Ah oo naman," sagot ko kay Luis.

"By the way, my secretary said that you talked the school that you-"

"Ay oo nga pala, nakalimutan ko, gusto ko sanang mag paaalam na kung pwedeng-"

"Just do what do you want, we know that you will use that in a nice way."

"Thank you!" sabay hug ko sa kaniya.

Tumango ito at sinenyasan niya ako na matulog na muna kaya ginawa ko ito.

"SO HE NEEDS YOU?" tanong sa akin ni Darius noong nagising na ako.

"Hindi naman sa gano'n, kaso paano sila mabubuhay diba?" nirequest ko sa kanila na bigyan sana si Kio ng trabaho para hindi sira mahirapan kahit papaano.