Hoofdstuk 19

46 6 0
                                    

'Vampiers' antwoorde Jack en reed weg. 'Wat doen die hier?' Vroeg ik terwijl ik achter om bleef kijken in de hoop dat ik ze kon zien. 'Ik denk dat ze je hebben geroken. Er komt hier namelijk nooit een mens' antwoorde Jack. 'Tenzij het onze eigen lunch is en dan komen ze kijken of er nog wat te snacken valt' zei hij terwijl hij me aan keek en zijn lippen aflikten.

Ik sloeg hem vol in zijn buik en zei 'alsjeblieft maak daar geen grapjes over. Ik vind jullie al best eng en straks durf ik niet meer in jullie buurt te komen' antwoorde ik toen. 'Ik dacht dat je al niet meer in onze buurt wilde komen toen Luke de eerste keer over vampiers begon. Als ik jouw was had ik dat ook niet gelooft hoor. Ik ben gewoon blij dat je ons geen freaks vond' antwoorde hij toen. 'Ik vond jullie echt wel freaks' antwoorde ik toen met een spottend lachje. 'Nee maar ik bedoel. Dat je de kern van waarheid er wel in zocht' antwoorde hij. Ik snapte niet helemaal wat hij bedoelde dus ik knikte maar ja. Het zal wel.

Toen we bij mijn huis kwamen, hielp Jack nog even met mijn fiets uit de auto halen en liep nog even mee naar de deur. 'Met hoeveel zijn jullie eigenlijk?' Vroeg ik toen we bij de deur aan kwamen. 'In onze roedel zitten we met 13 wolven plus de Alfa. Dus met 14 en in totaal, maar over de hele wereld zijn er een stuk of 300 van zulke roedels. Maar dan heb je ook nog de Omega wolven. Dat zijn wolven zonder roedel. Dat zijn er ook heel veel' zei Jack. 'Maar hoorde een Alfa niet altijd bij de roedel te zijn? Want Luke heeft zijn eigen huisje' vroeg ik toen. 'Het is zeg maar zo dat als de Alfa er niet is. Het meisje die in de hoogste rang zit dan de baas is' antwoorde Jack. 'En wie is dat?' Vroeg ik daarna. 'Dat is Stacy' antwoorde hij.

'Stacy zit niet bij ons op school. Als ze haar zin niet krijgt word ze boos en als zij boos is verandert ze. Geloof me, je wilt dan echt geen ruzie met haar' zei Jack. 'Maar de rest van ons gaat wel naar school' vervolgde hij. 'Waarom wonen jullie eigenlijk in het bos?' Vroeg ik daarna. 'Omdat we ten eerste wolven zijn dus we willen graag in de natuur zijn. Ten tweede we leven al ruim 300 jaar, dus het zou opvallen als we 300 jaar in hetzelfde huis zouden wonen en ten derde de vampiers moeten eerst hier langs voordat ze het dorp in kunnen' antwoorde hij. 'Zitten er vampiers bij ons op school?' Vroeg ik daarna. 'Je zit wel echt vol vragen hè?' Zei Jack een beetje lacherig. 'Maar nee er zitten geen vampiers bij ons op school' zei hij toen.

'Sorry dat je niet langer kon blijven. Maar ik zie je morgen op school wel weer' zei hij en liep weer terug naar de auto. Het was een mooie rode Amerikaanse pick up wagen. 'Tot morgen' zei ik. Ik zwaaide hem nog na tot de auto weg was en ging toen naar binnen. Ik liep naar de koelkast en pakte mijn eten. Ik warmde het op en ging op de bank zitten tv kijken. Het eten was niet goed warm, maar ik was te lui om terug lopen naar de magnetron.

Toen ik tv zat te kijken kreeg ik opeens een berichtje. Het was een berichtje was van Luke. Het was een foto. De foto was nog niet geladen, maar ik wist niet zeker of ik het wel wilde zien. Straks stond er iets heel raars op. Je weet het maar nooit met die jongens.

Toen de foto was geladen gooide ik meteen mijn telefoon uit schrik weg. Ik wist niet wat ik zag. Op de foto waren 5 dode vampiers te zien met de tekst er onder "nu kan je weer rustig slapen vanavond". Waarom moest hij dat persee sturen? Ik krijg dat beeld nooit uit mijn hoofd...

Ik verwijderde snel de foto en legde mijn telefoon weer weg. Toen ik klaar was met eten ging ik naar boven om huiswerk te maken. Nouja proberen. Concentreren was moeilijk. Gelukkig is de school op de hoogte van mijn situatie dus ik heb wel een excuus als ik mijn huiswerk niet af zou hebben.

Na een aantal pogingen om me te concentreren gaf ik het op en ging naar bed. Ik was moe, maar ik kon niet slapen. Ik zat er aan te denken hoe het eruit zag toen Luke veranderde in een wolf. Hij was een grote zwarte wolf met een aantal grijze strepen door zijn vacht. Ik weet niet of ik het goed heb gezien maar het leek als of hij rode ogen had. Ik heb het misschien verkeerd gezien want hij was aan het vechten met Jack. Ik vraag me nog steeds af waar die ruzie over ging. Jack zei iets van dat het Luke's schuld is dat ze al lang niet meer in wolven waren verandert ofzo.

Door mijn eigen gedachten was ik uiteindelijk in slaap gevallen. Ik werd wakker toen ik de voordeur dicht hoorde gaan. Ik keek op mijn wekker die naast mijn bed stond, het was half 1 in de nacht. Het zal mijn moeder wel zijn. Na een aantal minuten hoorde ik mijn kamerdeur open gaan. Ik deed snel mijn ogen dicht en deed als of ik sliep. 'Slaap je al Lily?' Hoorde ik mijn moeder zachtjes zeggen. Ik gaf geen antwoord en hoorde mijn moeder zachtjes naar me toe lopen. Ze deed mijn dekens wat verder over me heen en gaf me een kus op mijn hoofd. Daarna liep ze weer weg en sloot mijn kamerdeur zachtjes achter zich.

De volgende dag was ik al wakker voor mijn wekker ging. Het was nog vrij donker in mijn kamer. Ik liep naar mijn raam en deed de gordijnen open. Fijn, het regent...

Full MoonWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu