Full Moon

Hoofdstuk 20

Ik rende snel naar beneden. Mijn moeder zat beneden al te ontbijten. 'Mam, zou je me naar school willen brengen?' Vroeg ik aan der. 'Hoezo?' Vroeg ze. 'Omdat het echt heel hard regent' antwoorde ik. 'Wat is er mis met een regenjas of de bus?' Vroeg ze. 'Nou een regenpak is net een vuilniszak en hier is geen bushalte in de buurt mam' antwoorde ik. 'Ik zou je best willen brengen, maar ik moet zo echt naar me werk dus ik kan je niet halen' zei mijn moeder en ze stond op, ruimde haar spullen op en deed haar jas aan. 'Waarom hebben we deze discussie dan? Als je dat meteen had gezegt zat ik nu al op de fiets' zei ik en rende naar boven.

Douche had geen zin want ik word straks toch wel nat. Ik douche wel als ik thuis ben. Nu maar snel aankleden dan eten en dan naar school. Ik wilde een beetje op tijd weg, voor het geval ik zeik nat op school aan kom, dan kan ik nog een beetje opdrogen voor de les begint. Ik kleedde me snel aan en rende toen naar beneden. Ik pakte snel een broodje. Die at ik onderweg wel op.

Het is nu kwart voor acht. Dus ik heb nog driekwartier om op school te komen. Ik doe er altijd 10 minuten a kwartier over het fietsen. Omg het hoost nu echt heel hard. Volgens mij hoorde ik zelfs onweer. Ik trok mijn jas aan en rende naar mijn fiets. Ik fietste zo hard ik kon naar school. Het onweer volgde me. Het is best eng als je buiten bent en het onweerd. Het idee dat je elk moment door de bliksem geraakt kan worden, maar het gebeurt maar niet. De spanning die in je lichaam zit dat het elk moment gedaan kan zijn met je leven. Maar weet je. Ik ben niet bang om dood te gaan, ik wil niet dood maar ik ben er niet bang voor.

Ik kwam op school aan en zag dat ik niet de enige was die vroeg naar school was gegaan. Bij de lockers stond Simone en ik liep naar der toe. Het water droop van mijn haar af en je hoorde het water in mijn schoenen soppen. Toen ik bij Simone aankwam kneep ik even in mijn t-shirt. Er kwam heel veel water uit. 'De verkoper had gezegt dat mijn jas waterdicht zou zijn. Niet dus' zei ik tegen der toen ik mijn jas in mijn locker deed. 'En als we weer naar huis gaan is onze jas nog zeiknat' zei ik tot slot. 'En het blijft regenen en waarschijnlijk word het weer nog heftiger' zei Simone.

We keken elkaar met een droevig gezicht aan en schoten toen in de lach. 'Zou je even mee naar de wc willen lopen? Dan kan ik even mijn haar kammen' zei ik tegen Simone toen we uitgelachen waren. 'Graag. Ik wilde zelf ook al gaan' zei Simone. Ik deed me locker dicht en we liepen naar de wc. Mijn haar zag er niet uit. Er droop nog steeds water van af en mijn make-up was ook uitgelopen. Waarom doe ik dan ook mascara op?

Gelukkig was ik niet de enigste. Bij Simone zaten de mascara vegen ook over haar wangen. We werkte ons make-up bij en kamde onze haren. Ondertussen kwam Crase binnen en vroeg 'ik dacht al dat ik jullie hier kon vinden. Mag ik iemands borstel lenen?' 'Hier' zei ik en gaf mijn borstel aan Crase.

Toen we er alle drie weer een beetje redelijk uitzagen gingen we naar het lokaal. Simone zat niet bij ons in de klas maar omdat het nog lang geen tijd was liep ze wel mee. We bleven kletsen tot de bel ging. Crase en ik gingen achter in de klas zitten, zodat we nog een beetje konden praten.

'Jongens en meisjes mag ik even jullie aandacht?' Begon onze biologie docent. 'Het gaat straks nog veel harder stormen dus jullie moeten na dit uur naar huis' Iedereen begon te joelen en te juichen. 'Ik weet dat jullie hier heel blij mee zijn, maar ik wil mijn les nog wel even geven. Dus ga allemaal maar weer rustig zitten en pak jullie boeken' zei de docent.

Na de les was het heel druk in de school. Alle klassen waren natuurlijk nu uit, dus het werd een gekkehuis. Ik bleef nog even bij het lokaal wachten tot het wat rustig werd. Ik heb in totaal 20 minuten gewacht, maar toen ik bij me locker kwam was het nog steeds niet normaal druk. Het duurde even voor ik daadwerkelijk bij me locker aan kwam, maar daarna ging ik snel naar me fiets. Ik moest heel lang buiten wachten tot ik eindelijk het school terrein af kon omdat het zo druk was.

Toen ik bij mijn huis aankwam rende ik zo snel mogelijk naar de voordeur. Shit waar is mijn sleutel. Oh nee die heb ik thuis laten liggen omdat mijn moeder thuis zou zijn als ik thuis zou komen. Shit shit shit.... Oke en nu? Uhm ik kan hier niet blijven wachten want het is nu bijna 10 uur en mijn moeder is pas thuis om 3 uur. Uhm bellen dan maar. Ik belde naar mijn moeder maar zoals te verwachten was nam ze niet op. Ik stond te verzuipen in de regen want wij hebben geen afdakje bij de deur. Ik moest snel iets anders verzinnen. Crase woont veel te ver weg, dat is dik een half uur a driekwartier fietsen. En van andere mensen weet ik niet waar ze wonen..... Uhm.. Zou het raar zijn als ik bij Luke aan zou kloppen? Nouja ik heb niet echt een andere keuze, toch? Maar wat als hij er niet is? Dan sta ik als nog voor een dichte deur... nouja dan heb ik het geprobeerd.

Ik sprong op mijn fiets en fietste richting het bos huisje van Luke.