Full Moon

Hoofdstuk 30

Op het moment dat Jack zijn mond open deed om iets te zeggen werd de kleedkamer deur open gegooid. Een groep luidruchtige jongens kwam binnen. Ze werden stil toen ze ons zagen zitten.

awkward, ik zit hier in een jongenskleedkamer met Jack. Ik wil niet eens weten wat er nu door die hoofden gaat van die jongens.

Ik stond op, net als Jack. Ik liep zwijgend achter hem aan toen hij de kleedkamer verliet. De jongens hadden denk ik net het gevecht in de kantine gezien want ze keken een beetje bang toen we langs liepen.

Jack liep op een vrij snel tempo. Ik moest af en toe een paar passen rennen om hem bij te houden. Ik wist niet waar hij heen ging maar ik wilde graag weten wat er aan de hand was dus bleef ik hem volgen.

Toen we bijna aan de andere kant van de school waren stopte hij bij de kapstok. Hij pakte zijn jas en liep weer snel verder, naar de deur.

Ik pakte hem bij zijn arm. Hij stopte maar sloeg mijn hand ruw weg. 'Waar ga je heen?' Vroeg ik terwijl ik die zet van net negeerde. 'Weg' antwoordde hij. 'Ja die zie ik. Maar waarheen?' Vroeg ik nu wat doordringender. 'Dat gaat je niks aan. Ga maar weer lekker terug naar Luke!' reageerde hij boos en liep snel de deur uit. Waar sloeg dat op?

Ik bleef alleen achter. Ik keek hem na tot hij verdwenen was. De bel was al lang gegaan, dus te laat was ik toch al. Ik was hem het liefst achterna gelopen, maar ik denk dat ik hem beter even kan laten. Je weet maar nooit wat wolven doen als ze boos of geïrriteerd zijn.

Het blijft raar klinken om over wolven te praten. Eigenlijk geloof ik het nog steeds niet echt. Wie had er ooit gedacht dat zo iets in het echt zou bestaan...?

Diep in mijn eigen gedachte ging ik zitten op een bankje die in de gang stond. Ik werd verstoord door de ringtoon van mijn telefoon. Ik pakte mijn telefoon uit mijn zak en las het appje dat ik had gekregen.

♡Sorry van net allemaal, dat had je niet mee mogen maken. Ik sleep je alleen maar mee in mijn eigen problemen. Het is misschien beter om een tijdje afstand te nemen. Dus vanavond gaat ook niet door. Het spijt me... X Luke

Ik schrok van zijn appje en ik probeerde hem gelijk te bellen. Hij nam niet op. Ik probeerde het nog een aantal keer, maar ik kreeg geen gehoor.

•Luke alsjeblieft neem op. Het geeft niet. Het was mijn eigen schuld dat ik dat allemaal heb gezien. Ik liep achter jullie aan. Ik ging me ermee bemoeien. Daar had jij niet om gevraagd. Sluit me alsjeblieft niet buiten... Door jullie had ik eindelijk weer iets om me dagelijks mee bezig te houden. Even niet aan al die ellende denken. En als ik dan soms dit soort dingen mee maak, dan moet ik daar maar mee leren leven...

Ik bleef afwachtend naar mijn telefoon staren, in de hoop een appje terug te krijgen. Maar na 10 minuten had ik nog niks terug gekregen. Teleurgesteld deed ik mijn telefoon weer in mijn zak.

Ik ben nu al bijna een half uur te laat voor de les. Ik heb geen zin meer om nu nog daarheen te gaan. Ik zit een beetje te veel met mijn hoofd bij Luke. Is hij boos op me? Ik hoop het niet. Het klikte net zo goed tussen ons. Denk ik...

Ik moet gelijk denken aan de dag dat het zo hard regende en ik bij hem thuis was. Het was aan de ene kant wel awkward, maar het was ook heel erg gezellig.

Ik vind het jammer dat vanavond niet door gaat, maar misschien is het wel beter zo. Misschien moet ik me niet zo veel bezig houden met hun zaken. Maar wat nou als ik het te veel ga missen? Wat als het niet even afstand houden is, maar voor altijd? Wat zeik ik nou? Ik ken ze nog niet eens zo lang. Dus waarom zou ik ze dan missen?

Na enige tijd piekeren ben ik toch maar de les in gegaan. Ik had tegen de docent gezegt dat ik even een momentje voor mezelf nodig had. Alle docenten weten van mijn depressie en wat er allemaal was gebeurt, het is misschien zielig dat ik er op dit moment een beetje misbruik van maak, maar aan de andere kant had ik wel even een momentje voor mezelf nodig maar dan met een andere reden.

Crase vroeg er ook niet naar toen ik naast der ging zitten. Gelukkig. Toen ik de klas rond keek zag ik Luke niet zitten. Is hij achter Jack aan? Of is hij al eerder weggegaan? Reageerde hij daarom niet? Omg wat is er allemaal aan de hand?