သွှန်းလျှံမိုးခ ဆိုင်ကယ်ကိုရပ်ထားလိုက်ပြီး
ဦးသွင်ဆီအပြေသွားရသည်..။
စက်ဘီးကဇီးခြုံထဲရောက်သွားပေမယ့် လူက ခုန်ချနေခဲ့ရျ်တော်သေးသည်..။
လူပါဇီးခြုံထဲရောက်သွားရင်တကယ်မတွေးဝံစရာ...။
သွှန်လျှံခအနားသွာကာ ဦးသွင်းအားဆွဲထူပေးလိုက်ပြီး.....
""ဦးသွင်ကလည်း...ဇီးသီးစားချင်တာများမပြောဘူး.....။
.သားခူးကြွေးမှာပေါ့ အခုတော့ ဒဏ်ရာတွေရပြီမဟုက်လား''
သူများနာကျင်နေတဲ့အချိန်တောင် ဟိုခွေးသားလေးက မျက်ခွက်ပြောင်တာကရပ်မသွား..။
တကယ့်ကျောက်ကျောရေပတ်ပင်..။
ဒဏ်ရာတွေကနာတာကြောင့် ဒေါသကပါအလိုလိုနေရင်းထွက်လာသည်မို့
အရှေ့ကအကောင်၏ ကျောပြင်ကိုဗျောတင်ပေးလိုက်ပြီး.....
""ဘောကို ဇီးသီးစားချင်ရမှာလား...။
အဲ့တာမင်းကြောင့်ဖြစ်ရတာ...
ခွေးကောင်...မင်းမျက်နှာကိုငါမမြင်ချင်ဘူး....။
သွား...အခုထွက်သွားတော့''
""သားကိုသွားခိုင်းနေရအောင်....
ဦးသွင်ကအခုမတ်တပ်တောင်ရပ်နိုင်လို့လား...''
ထိုကောင်လေးပြောတာအမှန်ပင်...။
စက်ဘီးကဇီးခြုံထဲဉီးတည်ပြီးဝင်သွားတာမို့ သူခုန်ချနေခဲ့ခြင်းပါ...။
ရုတ်တရက်ခုန်ချလိုက်တော့ မြေကြီးပေါ်အကျတွင် ခြေထောက်ကခေါက်ကျသွားဟန်တူ၏...။
အခုမတ်တပ်တောင်မရပ်နိုင်ရျ် သူ့ကိုအားယူပြီး မင်းစဝ်နှိုင်းသွင်ရပ်နေရသည်မဟုက်လား...။
""ဦးအိမ်ပြန်မှာမဟုက်လား...သားလိုက်ပို့မယ် စက်ဘီးတော့ဒီနားဘဲထားခဲ့လိုက်...ပြီးမှသားပြန်လာယူပေးမယ်''
မင်းစဝ်နှိုင်းသွင် ထပ်မငြင်းတော့ဘဲ ခေါင်းသာညိတ်လိုက်တော့သည်.. ။
""အင်း...''
အားမတန်မာန်လျှော့ရမည်မဟုက်လား...။
သူကိုယ်တိုင်က လမ်းတောင်ကောင်းကောင်းမလျှောက်နိုင်တော့ရျ် ထိုကောင်လေးကို
အားမကိုးချင်ဘဲအားကိုးရတော့မည်သာ..။
YOU ARE READING
ကျွန်တော့်ယောက်ကျာ်း တစ်ရွာသား(Complete )
Romanceမင်းစဝ်နှိုင်းသွင် ဒီကောင်လေးနဲ့ခက်ပါရဲ့ကွာ...မင်းရည်စားစကားပြောနေတဲ့သူက မင်းအဖေလောက်ရှိတယ်ဆိုတာရော သိရဲ့လား.... သွန်းလျှံမိုးခ အသက်အရွှယ်အပိုင်းအခြားတွေ ထည့်ပြောမနေနဲ့ဦး....ချစ်ရင်ချစ်တယ်.... မချစ်ရင်မချစ်ဘူးပြော...။ ပြောမရရင်အပိုင်ဘဲကြံရကြံရ...ကျ...
