""ဦးေရ.....ထေတာ့...ထေတာ့လို႔''
မိုးပင္မလင္းေသ..။လူကိုအတင္းလာနိုးေနသည့္ေကာင္ေလးေၾကာင့္ မင္းစဝ္ႏွိုင္သြင္ ထိုေကာင္ေလးအား ဘာလည္းဆိုသည့္အၾကည့္ႏွင့္ၾကည့္ကာ...
""ဘာျဖစ္လာတာလည္း...အလန့္တၾကားနဲ႕...
မိုးမလင္းေသးဘူး''
""ဘာမွျဖစ္ဘူး....သားအိပ္မေပ်ာ္ေတာ့လို႔လာနိိူးတာ...''
ေျပာသည့္ပုံစံကိုၾကည့္ပါ....ဘယ္ေလာက္ေဒါသထြက္ဖို႔ေကာင္းလိုက္လဲ...။
သူဆက္အိပ္မရတာနဲ႕ဘဲ ကိုယ္ကို႔လာ နိူးသည္တဲ့။
ေျပာျပန္ရင္လည္း ႏွိုင္းသြင္လြန္ရာက်ဦးမည္..။
မ်က္လုံးႏွစ္လုံးပြင့္တာနဲ႕ေဒါသကစထြက္ရၿပီ...။
""မင္းဘာသာအေစာႀကီးနိုးေနတာေလ...
အဲ့တာငါ့နဲ႕ဘာဆိုင္လို႔လာနိူးရတာလဲ...မင္းကေလ လူဆိုရင္ရိုက္ေပါက္ဘဲ''
""ဦးကသားကိုေခြးလို႔ေျပာခ်င္တာလား''
""ကိုယ့္ကိုကိုယ္သိရင္ၿပီးေရာ''
သာသာနင့္နာနာေျပာလိုက္ၿပီး တဖက္လွည့္ကာ ျပန္အိပ္ဖို႔ျပင္ေနသည့္ မင္းစဝ္ႏွိုင္းသြင္၏ လက္ေမာင္းအား သႊန္းလွ်ံမိုးခ ကိုက္ဆြဲလိုက္သည္....။
""ေဟ့ေကာင္...ဘာလုပ္တာလည္း''
""ဦးဘဲသားကိုေခြးဆို...အဲ့ေတာ့ကိုက္တာေပါ့''
ဆက္အိပ္လို႔မရမဲ့အတူတူ ေသနာေကာင္ကိုအျမစ္လိုက္ျဖဳတ္ရမည္...။
ႏွိုင္းစဝ္မင္းသြင္ အိပ္ေနရာမွႀကဳံးထလိုက္ၿပီး....သူ႕လက္ေမာင္းကိုကိုက္ဆြဲေနသည့္ေကာင္ေလး၏ အဓိကေနရာအား ေျခေထာက္ႏွင့္ မေပ်ာ့မျပင္းေဆာင့္ကန္ခ်လိဳက္သည္..။
"""အား....''
သူ႕ေအာက္ကပစၥည္းကိုကိုင္ကာ မ်က္ႏွာရႈံမဲ့ေနသည့္ေကာင္ေလးအား...
""ကဲ....ငါေျပာပါတယ္... ငါ့ကိုလာမစပါနဲ႕ဆို...အခုေတာ့ ေခ်ာက္မွန္းကမ္းမွန္းသိၿပီလား''
""ဟင့္...ဦးရက္စက္တယ္...သားညီေလးအခုေတာ့နာသြားၿပီ...ဟင့္ဟင့္''
သူ႕မ်က္ႏွာကအပိုေတြလုပ္မွန္းသိသာလြန္းေနသည္...။ မင္းစဝ္ႏွိုင္းသြင္ကန္လိုက္တာက အသာေလးမဟုက္လား။
YOU ARE READING
ကျွန်တော့်ယောက်ကျာ်း တစ်ရွာသား(Complete )
Romanceမင်းစဝ်နှိုင်းသွင် ဒီကောင်လေးနဲ့ခက်ပါရဲ့ကွာ...မင်းရည်စားစကားပြောနေတဲ့သူက မင်းအဖေလောက်ရှိတယ်ဆိုတာရော သိရဲ့လား.... သွန်းလျှံမိုးခ အသက်အရွှယ်အပိုင်းအခြားတွေ ထည့်ပြောမနေနဲ့ဦး....ချစ်ရင်ချစ်တယ်.... မချစ်ရင်မချစ်ဘူးပြော...။ ပြောမရရင်အပိုင်ဘဲကြံရကြံရ...ကျ...
