ကျွန်တော့်ယောက်ကျာ်း တစ်ရွာသား(Complete )

part(8)z

...
  စိိုက္ပ်ိဴးေရးၿခံကေနျပန္ေရာက္ေတာ့ ေနပင္အေတာ္ျမင့္ေနၿပီမို႔  အေလာတႀကီးေရခ်ိဴးထမင္းစားလိုက္ရသည္...။ဗိုက္ကအေတာ္ဆာေနၿပီမို႔ မစားလို႔လည္းမရေတာ့ေပ...။ မင္းစဝ္ႏွိုင္သြင္အတြက္ကေတာ့ သႊန္းလွ်ံမိုးခ ရွိေနသည္မို႔အေတာ္က်ေနသည္ပင္...။ထမင္းခူတာကအစ ပန္ကန္ေဆးတာအဆုံး သူဘဲလုပ္ေပးသည္မို႔အပ်င္းထူသည့္သူ႕အတြက္ ေအးေဆးျဖစ္ေနသည္..။

ထမင္းစားေသာက္ၿပီးမွ
အိမ္ေရွ႕လက္ဖက္ရည္ခုံတြင္ မင္းစဝ္ႏွိုင္းသြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္ႏွင့္ ေကာင္ေလးက လည္းသူ႕အနားလာထိုင္သည္ပင္...။
မင္းစဝ္ႏွိုင္သြင္ မၾကာခင္က သူ႕ကိုရည္းစားစကားေျပာထားသည့္ေကာင္ေလးကို  မ်က္ႏွာပူေနရေပ့မယ့္ ထိုေကာင္ေလးကေတာ့ ၿပဳံးၿပဳံေလးသာ...။
သြန္းလွ်ံမိုးခ သြားၿဖီးေလးႏွင့္မင္းစဝ္ႏွိုင္းသြင္အနာကပ္လာၿပီး.....

""ဦး...သားကိုအေျဖျပန္ေပးေတာ့ေလ...''

မင္းစဝ္ႏွိုင္းသြင္ပင္ေၾကာင္သြားရသည္...။
ခုနကတင္ရည္စားစကားေျပာတယ္... ။
အခုအေျဖလာေတာင္းေနတယ္...။
တကယ္မျမန္လြန္းဘူးလားမသိ...။

""ဟ...မင္းဟာကမလြန္လြန္းဘူးလား...
ခုနကေျပာေတာ့ေစာင့္မယ္ဆို''

""သားဦးကို ေဆာင့္ခ်င္ပါတယ္...''

""ဘာကြ....စကားကိုဘယ္လိုေျပာ''

""အသံနည္းနည္းျမင့္သြားလို႔...ဟီး
အဲ့ကိစၥနဲ႕ပက္သက္ၿပီး..သားကိုအေျဖေပးလိုက္ေတာ့''

ဟမ့္...ဘာမွလည္းမဆိုင္...။

""ဘာမွလည္းမဆိုင္ဘူး...''

""အင္းေလ...မဆိုင္လို႔ ဆိုင္ေအာင္အေျဖေတာင္းေနတာေပါ့ဦးရဲ႕...အာ့တာၾကာင့္အေျဖေပးေတာ့လို႔ေျပာေနတာ''

ဘယ္စကားဘဲေျပာေျပာ ဒီဘူတာဘဲဆိုက္ေနသည္မို႔ စိတ္ကမရွည္ခ်င္ေတာ့ပါ..။
တကယ့္ေခြးေကာင္ေလးကို သာသာႏွင့္နာနာေျပာထားမွရမည္ပင္....။
ခ်က္ျခင္းေတာ့ အေျဖျပန္မေပးနိုင္ေပ..။

""မင္းကိုေျပာထားၿပီးသား...ေစာင့္နိုင္ရင္ေစာင့္မေစာင့္နိုင္ရင္...ေဂ်ာင္း...''

""ဦးကလည္းေခတ္ႀကီးက ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ဘဲေကာင္းတယ္..ၾကာရင္နာတယ္..''