Someone Like You

...Μάθιου {26}...

«Πού είναι η Χάρπερ;»
Η Λόρεν μιλούσε με τον Ουέσλι, αλλά η προσοχή μου επικεντρώθηκε αποκλειστικά σε αυτούς μόλις άκουσα το όνομά της. 
«Είναι σε ραντεβού».
Η καρδιά μου σταμάτησε στα λόγια του.  «Με ποιον;» Η Λόρεν φαινόταν ενθουσιασμένη γι 'αυτήν και ήθελα να τη ρωτήσω με ποιανού το μέρος ήταν. 
«Κάποιος τύπος που γνώρισε σε ένα καφέ.Δεν εντυπωσιάστηκα πολύ μαζί του».
Ο Ουέσλι ανασήκωσε τους ώμους του.
Ήθελα να τον ρωτήσω πού πήγαν, αλλά δεν ήθελα να κινήσω υποψίες.
Για να μην πω ότι εδώ ήταν η αρραβωνιαστικιά μου που καθόταν δίπλα μου κολλημένη στο κινητό της.Η Λόρεν έβγαλε το κινητό της και άρχισε να στέλνει μηνύματα προτού ένα χαμόγελο φωτίσει το πρόσωπό της.
«Θα περάσει από εδώ μετά.»
Με κοίταξε κατευθείαν καθώς έλεγε τις λέξεις κι εγώ της έκλεισα τα μάτια μου.  Αυτή και η Χάρπερ είχαν γίνει οι καλύτερες  φίλες από τότε που η Χάρπερ άρχισε να δουλεύει στο μαγαζί και αναρωτιόμουν πόσα της είχε πει.
«Είσαι έτοιμος;»
Η Έμιλι τύλιξε το χέρι της γύρω από το δικό μου. 
«Μόλις φτάσαμε εδώ πριν από τριάντα λεπτά, Έμιλυ.»της ψιθύρισα και εκείνη απλώς στριφογύρισε τα μάτια της πριν επιστρέψει στο τηλέφωνό της.
Ήξερα ότι ήταν ανόητο, αλλά ήθελα να είμαι εδώ όταν έρθει η Χάρπερ.
Με τρέλαινε να τη σκέφτομαι στο ραντεβού της. Της άρεσε; Θα γινόταν κάτι σοβαρό;  Έριξα λίγη μπύρα στο ποτήρι μου καθώς κοιτούσα την πόρτα περιμένοντας εμμονικά να έρθει.
Οι φίλοι μου γελούσαν γύρω μου και προσπάθησα να συμμετάσχω, αλλά κάθε φορά που άνοιγε η πόρτα ήμουν σε εγρήγορση. Όταν τελικά πέρασε την πόρτα, πήρα έναν αναστεναγμό ανακούφισης.  Ώσπου είδα να μπαίνει πίσω της ένας τύπος.  Φορούσε ένα ανοιχτό μπλε πουκάμισο με κουμπιά και ένα μαύρο παντελόνι, και όσο κι αν μισούσα να το πω, στην πραγματικότητα έμοιαζε να ταιριάζει δίπλα της. Η Χάρπερ κούνησε το χέρι της προς την κατεύθυνση μας και το πρόσωπο της Λόρεν φωτίστηκε όταν την είδε.
Πήρε το δρόμο της προς το μέρος μας, και ταρακουνήθηκε ελαφρά όταν με είδε. Προφανώς, η Λόρεν δεν της είπε ότι θα ήμουν εδώ.Το ραντεβού της τράβηξε τη θέση ακριβώς απέναντί ​​μου πριν καθίσει ο ίδιος.
Του έδωσα βαθμούς επειδή ήταν τζέντλεμαν, αλλά αυτό δεν με έκανε να μην θέλω να τον χτυπήσω.
«Γεια σας παιδιά.Αυτός είναι ο Τζος.»
Όλοι είπαμε γεια και ο Μπράντον του έσφιξε το χέρι. Η Έμιλυ είχε επιτέλους βάλει το τηλέφωνό της κάτω και κοίταζε κατευθείαν την Χάρπερ.Δεν ήμουν ακριβώς σίγουρος για το βλέμμα, αλλά μπορούσα να δω μια γεύση από την Έμιλυ που δεν μου άρεσε.
«Γεια, Έμιλυ.»Η Χάρπερ της χαμογέλασε και η Έμιλυ της ανταπέδωσε το χαμόγελο.  Παρακολούθησα τον Τζος καθώς έβαζε το χέρι του πάνω από την πλάτη της καρέκλας της, αλλά εκείνη δεν φαινόταν να το προσέχει.Τον παρακολούθησα να την παρακολουθεί καθώς εκείνη και η Λόρεν συζητούσαν για το ποιος ξέρει τι.Έμοιαζε αρκετά καλός τύπος, αλλά δεν ήταν αρκετά καλός για εκείνη.Η Χάρπερ έριχνε μια ματιά στο μέρος μου κάθε τόσο, αλλά μόλις έπιανα το βλέμμα της,το έστρεφε στους υπόλοιπους.Έφυγα από το τραπέζι για να παραγγείλω έναν γύρο και ο Μπράντον με ακολούθησε.
«Τι κάνεις;» ρώτησε καθώς ήπια μονορούφι ένα σφηνάκι ουίσκι.
«Ποτίζω τον εαυτό μου.»είπα σαρκαστικά.  Γούρλωσε τα μάτια του.
«Δεν εννοώ αυτό.Τι κάνεις
με την Χάρπερ;»
«Η Χάρπερ έχει ραντεβού».
Κοίταξα πίσω μου για να παρακολουθήσω το ραντεβού της να γέρνει κοντά για να της μιλήσει.
«Και είσαι εδώ με την αρραβωνιαστικιά σου, αλλά και οι δύο συνεχίζετε να γαμάτε ο ένας τον άλλον με το βλέμμα ανεξάρτητα από τις καταστάσεις που βρίσκεστε.»
Πέρασα τα χέρια μου μέσα από τα μαλλιά μου.
«Οχι.Δεν είναι έτσι Μπράντον.»
«Ναί,έτσι είναι.Όλοι μπορούν να το δουν εκτός ίσως από εσένα, τη Χάρπερ και την Έμιλυ.Ακόμα και το ραντεβού της την παρακολουθούσε να σε παρακολουθεί.  Τώρα θα σε ξαναρωτήσω, τι στο διάολο κάνεις;»
Ήπια άλλο ένα σφηνάκι και κοίταξα τον καλύτερό μου φίλο. 
«Τι περιμένεις να κάνω;» 
«Χώρισε με την Έμιλυ για αρχή». 
«Δεν είναι τόσο εύκολο.»Κούνησα το κεφάλι μου.Σκεφτόμουν να τελειώσω τα πράγματα με την Έμιλι από τότε που η Χάρπερ βγήκε πίσω από αυτή την κουρτίνα στο στριπτιτζάδικο, αλλά θα την τσάκιζα.
«Δεν βγαίνουμε απλά, Μπράντον.  Υποτίθεται ότι θα παντρευτώ αυτό το κορίτσι σε δύο εβδομάδες.»
Κοίταξα την Έμιλυ που καθόταν ακόμα στο τηλέφωνό της και αγνοούσε όλους τους φίλους μου που την περιέβαλλαν. Έμοιαζε τόσο παράξενη μαζί τους, τόσο παράταιρη μαζί μου.
«Και άκουσες πόσο ενθουσιασμένος ακούγεσαι;Μόλις είπες ότι πρέπει να την παντρευτείς.Όχι ότι θα το κάνεις, όχι ότι ανυπομονείς, αλλά ότι πρέπει να το κάνεις.»
Κούνησε το κεφάλι του σαν να ήμουν ο μεγαλύτερος ηλίθιος που είχε γνωρίσει ποτέ.
«Δεν πρέπει να παντρευτείς κάποιον επειδή φοβάσαι μην τον πληγώσεις,Μάθιου.Υποτίθεται ότι θα παντρευτείς κάποιον που σε ξεσηκώνει.  Κάποιον που δεν μπορείς να σταματήσεις να σκέφτεσαι και που σε σκέφτεται περισσότερο από τον εαυτό του.»
Πήρε μια βαθιά ανάσα και με κοίταξε κατευθείαν στα μάτια. Ο συνηθισμένος αστείος φίλος μου ήταν εντελώς σοβαρός εκείνη τη στιγμή.
«Κάποτε άκουσα ένα απόσπασμα,ότι αν θέλεις να μάθεις τι αγαπά κάποιος, τότε πρέπει να δεις τι φωτογραφίζει. Νομίζω ότι αυτό ισχύει και για το σχέδιο.Πόσα πορτρέτα έχεις σχεδιάσει κρυφά της Χάρπερ ακόμα κι από τότε που είστε μαζί με την Έμιλυ; Πόσα σχέδια έχεις τιτλοδοτήσει κάτι άλλο, αλλά σου θυμίζουν μόνο αυτήν;»
Τον κοίταξα επίμονα και άφησα τα λόγια του να βυθιστούν μέσα μου.
«Τι γίνεται με τον Ουέσλι;»
Κοίταξα τον άλλο καλύτερό μου φίλο που τώρα είχε την αδερφή του αγκαλιά καθώς γελούσαν. 
«Γάμα τον Ουές.Αν δεν μπορεί να δει πόσο αγαπάς την αδερφή του, τότε είναι τόσο ηλίθιος όσο κι εσύ.»