Someone Like You

...Χάρπερ {17}...

Αυτή ήταν μια κακή ιδέα.
Το κατάλαβα μόλις έκλεισα το φερμουάρ της τσάντας μου.Προφανώς, ήταν ένα ετήσιο πράγμα. Ένα συνέδριο για τατουάζ στη Νότια Καρολίνα που το "Fine Needle" συμμετείχε κάθε χρόνο, και φέτος, ήμουν μέρος του καταστήματος.Ο Μπράντον έβαλε την τσάντα μου στο πίσω μέρος του SUV του καθώς η Λόρεν στοιβαζόταν στο πίσω κάθισμα με ένα μαξιλάρι και μια κουβέρτα.
«Είσαι σίγουρος ότι υπάρχει αρκετός χώρος;»
Ρώτησα τον Μπράντον για τρίτη φορά.
«Δεν με νοιάζει να οδηγώ.»
«Χωράς μαζί μας, Χάρπ.Ξεπέρασέ το.»
Τράβηξε την πλεξούδα μου στο πλάι πριν σκαρφαλώσει στη θέση του συνοδηγού. Έβγαλα μια βαθιά ανάσα καθώς έβλεπα τον Μάθιου να φιλάει την Έμιλι για αντίο.Κόλλησε πάνω του σαν να ήθελε απεγνωσμένα να μην πάει, και παρόλο που μπορούσα να συμπονήσω με αυτό το συναίσθημα, είχα την παρόρμηση να την αρπάξω από τα μαλλιά και να την τραβήξω από πάνω του.Όταν ο Μάθιου ανέβηκε στη θέση του οδηγού, προσπάθησα να αποφύγω τα μάτια του. Είχαμε γίνει φιλικοί την τελευταία εβδομάδα, αλλά δεν άντεχα να τον κοιτάξω αφού μόλις ήταν μαζί της. Ήξερα πόσο παράλογο ήταν αυτό.
Ήταν δικός της.Ήταν έτοιμος να την παντρευτεί.Είπα στον εαυτό μου και στην καρδιά μου ότι δεν είχαμε δουλειά να νοιαζόμαστε, ούτε να τον θέλουμε, αλλά κανείς από τους δύο δεν άκουγε.
«Τα κορίτσια πρέπει να διαλέξουν τη μουσική», φώναξε η Λόρεν πριν πηδήξει ανάμεσα στα μπροστινά καθίσματα για να πάρει το τηλέφωνο του Μάθιου που ήταν ήδη συνδεδεμένο.
«Δεν παίζει.»
Ο Μάθιου προσπάθησε να της αρπάξει το τηλέφωνό του, αλλά ήταν πολύ γρήγορη. Γέλασα καθώς η Λόρεν τον ξεγέλασε πριν αρχίσει να ψαχουλεύει στο τηλέφωνό του.
«Γαμάτο.»Η φωνή της Λόρεν ήταν σχεδόν ένας ψίθυρος, αλλά την άκουσα πριν αρχίσει να παίζει ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια από το λύκειο στα ηχεία. «Διάβολε, Λόρεν».Ο Μάθιου άρπαξε το τηλέφωνό του από τα χέρια της και τον άφησε.Αλλά όχι πριν το δω.
Πριν δω τις λέξεις στην οθόνη.
Λίστα αναπαραγωγής Χάρπερ. Τα μάτια μου συνάντησαν τα δικά του στον καθρέφτη, το βλέμμα στο πρόσωπό του με συνέτριψε, αλλά γρήγορα κοίταξε αλλού. Σταμάτησε το τραγούδι πριν καν φτάσει στο καλό μέρος και ένα τραγούδι που δεν αναγνώρισα καν άρχισε να βουίζει μέσα από το αυτοκίνητο.Καθώς ο Μάθιου βγήκε στον αυτοκινητόδρομο, η Λόρεν μου κούνησε το χέρι.
«Σκατά», μου είπε. δεν άντεξα. Η παρόρμηση να ρωτήσω τον Μάθιου τι διάολο ήταν αυτό, να τον ρωτήσω τι βλέπει σε αυτήν.Αλλά τίποτα από αυτά δεν ήταν δίκαιο.Ούτε για αυτόν ούτε για μένα.Έτσι, αντί να βασανίσω κάποιον από τους δύο μας, έθαψα το πρόσωπό μου στο μαξιλάρι μου και προσευχήθηκα να κοιμηθώ το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής.