Someone Like You

...Χάρπερ {33}...

«Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έχεις ακόμα αυτό το μέρος.Φαίνεται καταπληκτικό.» Κοίταξα γύρω από την ιδιοκτησία του σπιτιού του, ένα σπίτι που κάποτε ανήκε στους παππούδες του και ένα μέρος που κρατούσε τόσες πολλές αναμνήσεις. «Ναι.Ο μπαμπάς μου το άφησε.Δούλευα σιγά σιγά για να το φέρω σε καλύτερη κατάσταση».
Το σπίτι ήταν το ίδιο τραγανό λευκό που θυμόμουν, αλλά αντί για θρυμματισμένη μπογιά, τα χρόνια φθοράς είχαν τριφτεί και ξαναβάφει.Τα παρτέρια που ήταν εντελώς ξεραμένα την τελευταία φορά που ήμουν εδώ, τώρα είχαν καθαριστεί και είχαν φυτευτεί σειρές και σειρές λουλουδιών.
«Λυπάμαι που δεν ήμουν εδώ».
Τον κοίταξα και με παρακολουθούσε. «Για τον παππού σου.Τον αγαπούσα τόσο πολύ.Ξέρεις;»
«Ξέρω.»
Με τράβηξε πιο κοντά του.
«Και σε αγαπούσε επίσης».
Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου καθώς κατάπια τα συναισθήματά μου. «Έπρεπε να τον είχες ακούσει όταν έφυγες.»
Ο Μάθιου γέλασε.
«Δεν νομίζω ότι τον έχω ακούσει ποτέ να μου φωνάζει έτσι».
«Ωχ.»χαμογέλασα.
«Ναι.Μου είπε ότι ήμουν ο μεγαλύτερος ηλίθιος που είχε γνωρίσει ποτέ». Περπατούσαμε στην άκρη του μικρού ποταμού που έτρεχε κατά μήκος της γραμμής της ιδιοκτησίας, και καθώς έβλεπα το νερό να κυματίζει πάνω από τα βράχια, δεν μπορούσα παρά να γελάσω.
«Ο παππούς ήταν πολύ έξυπνος άνθρωπος».
Πριν καν καταλάβω τι συνέβαινε, ο Μάθιου με σήκωσε στην αγκαλιά του και με κράτησε πάνω από το νερό. «Μάθιου!»
«Συμφωνείς μαζί του;»
Χαμογέλασε, με ένα τεράστιο γαμημένο χαμόγελο, και μου άρεσε.Πέρασα τα χέρια μου σφιχτά γύρω από το λαιμό του.
«Δεν λέω ότι δεν το κάνω».
Τσίριξα καθώς προσποιήθηκε ότι θα με πετούσε στο νερό και κρατήθηκα πιο σφιχτά.
«Μη με ρίξεις σε αυτό το νερό,Μάθιου Λόκγουντ,θα είναι κρύσταλλο».
«Ω, είμαι σίγουρος ότι είναι, αλλά θα πρέπει να προσπαθήσεις καλύτερα από αυτό».
«Τι ακριβώς θες να σου πω;»είπα γελώντας ασυγκράτητα.
«Πρώτον, μπορείς να μου πεις πόσο υπέροχος είμαι.»
Το σκέφτηκε για μια στιγμή.
«Τότε θα το βρούμε από εκεί.»
«Δεν υπάρχει περίπτωση.»
Έσκυψε κάτω, με τις άκρες των μαλλιών μου να πέφτουν μέσα στο νερό και να πιτσιλίζουν στην πλάτη μου.
«Ω Θεέ μου! Αυτό είναι παγωμένο!»
Μου χαμογέλασε.
«Περιμένω.»
«Μάθιου, είσαι υπέροχος».
Κούνησε το κεφάλι του.
«Λεπτομέρειες, γυναίκα.Λεπτομέριες.»
Δεν μπορούσα να σταματήσω το γέλιο μου.
«Λοιπόν, είσαι πολύ καλός στο τατουάζ».
Χτύπησα το πιγούνι μου.
«Είσαι επίσης πολύ όμορφος,τόσο που μερικές φορές που σε κοιτάζω πονάνε τα μάτια μου.»
Γούρλωσε τα μάτια του.
«Τι γίνεται με τις ικανότητές μου στην κρεβατοκάμαρα;»
Το λακκάκι του εμφανίστηκε και ήθελα να το αγγίξω με τη γλώσσα μου. «Λοιπόν...στην πραγματικότητα έκανα μόνο ένα test drive.Ξέρεις πόσο εύκολα μπορεί να πάνε τα πράγματα στραβά όταν κάνεις μαθήματα οδήγησης με τον καθηγητή δίπλα και νιώθεις απίθανος και έπειτα πιανεις το τιμόνι μόνος σου και αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι σκατά.»
Μούγκρισε και με έριξε στο νερό. Τσίρισα καθώς το νερό με τύλιξε, το κρύο νερό ήταν ένα σοκ στο δέρμα μου. Γέλασε καθώς προσπαθούσε να απομακρυνθεί από εμένα, αλλά του έπιασα το πόδι με αποτέλεσμα να σκοντάψει και να πέσει στο νερό δίπλα. Ο παφλασμός του νερού με χτύπησε στο πρόσωπο, και σκούπισα τα μάτια μου για να απαλλαγώ από το νερό του ποταμού και τα δάκρυα από το σοκ.
«Δεν μπορώ να πιστέψω ότι το έκανες αυτό».
Μου έριξε περισσότερο νερό καθώς περνούσε το σώμα του πάνω από το δικό μου.
«Το έκανες πρώτος. Δεν υπήρχε περίπτωση να μπω εδώ μέσα μόνη μου». Έψαξε το πρόσωπό μου καθώς προσπαθούσα να συγκρατήσω το γέλιο μου.Δεν μπορούσα να θυμηθώ κάποια στιγμή που είχα νιώσει τόσο χαρούμενη.
Έσπρωξε τα μαλλιά μου από το πρόσωπό μου πριν πιάσει το πιγούνι μου στο χέρι του.
«Είσαι πολύ όμορφη».
Έσκυψε χαιδεύοντας τα χείλη του πάνω στα δικά μου και δεν με ένοιαζε πια το παγωμένο νερό που με περιέβαλλε. Μόλις τα χείλη του άγγιξαν τα δικά μου, χάθηκα μέσα του.Σηκώθηκε όρθιος, με το λευκό του μπλουζάκι τελείως διάφανο και δείχνοντας το μελάνι που κάλυπτε τους κοιλιακούς του.
Τον παρακολουθούσα καθώς κινούνταν, τζιν κολλημένο στα πόδια του, τα μαλλιά του σε αταξία.
Έσκυψε και με έπιασε στα χέρια του λες και δεν ζυγιζα τίποτα.
Πέρασα τα πόδια μου γύρω από τη μέση του και τον κοίταξα.
Ήταν καταστροφικά όμορφος.
Τα πράσινα μάτια του φωτεινά,το σαγόνι του μπορουσε να σε κόψει.
Έφερα το δάχτυλό μου πάνω από τα χείλη του πριν ανοίξει το στόμα του και κλείσει το δάχτυλο μου.
Μου άρεσε το στόμα του κλειστό γύρω από το δάχτυλό μου και άρχισε να μας μεταφέρει πίσω προς το σπίτι.
Έφερα τα χείλη μου στο λαιμό του και δοκίμασα το ποτάμι από το δέρμα του. Τα χέρια του έσφηξαν γύρω μου. Μπορούσα να τον αισθανθώ στο κέντρο μου κάθε φορά που περπατούσε και όταν τελικά χτύπησε την πλάτη μου ενάντια στο σπίτι, ήμουν ένα στροβιλισμένο χάος.
Χρησιμοποιώντας τους γοφούς του για να με κρατήσει ενάντια στον τοίχο, έβγαλε την μπλούζα μου πάνω από το κεφάλι μου και άνοιξε το σουτιέν μου. Καθώς οι ράντες έπεσαν κάτω από τα χέρια μου,κοίταξα γύρω μου μήπως μας έβλεπε κάποιος αλλά έπειτα θυμήθηκα ότι εδώ γύρω ήταν απίθανο να υπάρχει ψυχή.
«Θύμησε μου να ευχαριστήσω την Λόρεν.» μίλησε ενάντια στο δέρμα μου καθώς εντόπισε την καμπύλη του στήθους μου με τη γλώσσα του.
«Γιατί;»
Τον κοίταξα και δεν υπήρχε πιο όμορφο θέαμα στον κόσμο.
«Αυτά.» άγγιξε την γλώσσα του πάνω στην θηλή μου στο σημείο που βρισκόταν η μεταλλική μπάρα.
Έριξα το κεφάλι μου πίσω στο σπίτι, η αίσθηση ήταν απίστευτη.
Με άφησε να σταθώ στα πόδια μου, πριν πέσει στα γόνατά του και τραβήξει το παντελόνι μαζί με το εσώρουχο μου μακριά από τα πόδια μου.
Δεν μου έδωσε μια στιγμή για να πιάσω την αναπνοή μου πριν τοποθετήσει το πόδι μου πάνω από τον ώμο του και το στόμα του ενάντια στην κλειτορίδα μου. Έκανα ελάχιστα πίσω να κρατήσω το δικό μου βάρος και αφέθηκα στην αίσθηση.
Έτρεξε το χέρι του σιγά-σιγά κάτω από το μπούτι μου και όταν έφτασε στο γόνατό μου, το έβγαλε πάνω από τον ώμο του. Οι ώμοι μου πιέζονταν στο σπίτι, το βάρος μου στηρίχθηκε από τους ώμους του και η λογική σιγά-σιγά με εγκατέλειπε με κάθε κίνηση της γλώσσας του.Πίεσα τα δάχτυλά μου στα βρεγμένα μαλλιά του, και φώναξα το όνομά του όταν ρούφηξε την κλειτορίδα μου στο στόμα του.
Τα πόδια μου έσφιξαν γύρω από το κεφάλι του και ο οργασμός μου συντάραξε το σώμα μου. Το κεφάλι μου χτύπησε ενάντια στο σπίτι, και τα νύχια μου έσκαψαν στους μηρούς μου.
Ήμουν φωτιά.
Συνέχισε να πιέζει μαλακά φιλιά στα μπούτια μου και έπειτα με έβαλε να σταθώ ξανά στα πόδια μου.
Η γλώσσα του έτρεξε ενάντια στο λαιμό μου και ένιωσα το κορμί μου να ανατριχίαζει.
Δεν είχα συνέλθει ακόμα από τον έντονο οργασμό που μου είχε προσφέρει και ότι και αν έκανε τώρα στο κορμί μου με έκανε να υποφέρω από ανάγκη.
Πάντα το κατάφερνε αυτό, δεν θα χόρταινα ποτέ το άγγιγμα του, τα φιλιά του, εκείνον.
«Σε χρειάζομαι στο κρεβάτι μου.»
ψιθύρισε στο αυτί μου πριν πιέσω απαλά το λαιμό στο στόμα του.Έκρυψα το κεφάλι μου επειδή δεν εμπιστευόμουν τη φωνή μου και έγνεψα.
Άνοιξε την πόρτα και περπατήσαμε μέσα στο σπίτι.
Προσπάθησα να πάρω μία ανάσα, αλλά ο Μάθιου είχε σκοπό να με τρελάνει.
Με πίεσε στην κλειστή πόρτα και έφερε το στόμα του στο δικό μου φιλώντας με όπως δεν είχε κάνει ποτέ.
Είχαμε μοιραστεί αμέτρητα φιλιά και άλλωτε δεν μπορουσα να τα ξεχωρίσω γιατί όλα τα λάτρευα, αλλά τώρα αυτό το φιλί....
Το μόνο πράγμα που θα μπορούσα να σκεφτώ ήταν πόσο άσχημα τον χρειαζόμουν. Στρίψαμε σε ένα μικρό τραπέζι όταν πίεσε το στόμα μου ενάντια του και σταμάτησα όταν κάτι κατέληξε στο έδαφος. Τράβηξα το μπλουζάκθ του προσπαθώντας να το βγάλω πάνω από το κεφάλι του. Το ύφασμα έτρεξε στο δέρμα του, αλλά τελικά, κατάφερα να το βγάλω.
Έβαλα τα χέρια μου ενάντια στο στήθος του καθώς ξεκίνησε το δρόμο του μέχρι τις σκάλες.
Έτρεξα τη γλώσσα μου πάνω από την ημερομηνία τατουάζ στο στήθος του.
Χτύπησε την πλάτη μου στον τοίχο και με φίλησε. Ένα απελπισμένο γαμημένο φιλί.
Θα μπορούσα να αισθανθώ κάθε κομμάτι από τον εαυτό μου να παίρνει από αυτόν. Δεν μπορούσα να αναπνέω με το στόμα του ενάντια στο δικο μου.
Δεν μπορούσα να σκεφτώ, αλλά δεν χρειαζόταν όταν έλεγχε τόσο εύκολα το σώμα μου. Κλότσησε την πόρτα του υπνοδωματίου όταν έφτασε τελικά στην κορυφή των σκαλοπατιών και με έριξε πάνω στο κρεβάτι με μια αναπήδηση. Κάθισα στους αγκώνες μου, βλέποντάς τον καθώς έβγαλε το τζιν και το εσώρουχο από τα πόδια του.
Έσκυψα όπως έκανε το δρόμο του σε μένα, και ξεκίνησα όταν έπιασε τον αστράγαλο μου και με τράβηξε στο τέλος του κρεβατιού σε μια γρήγορη κίνηση. Κοίταξε σε μένα, η φωτιά του.
«Τι θέλεις;»
Υπήρχαν τόσα πολλά πράγματα που ήθελα εκείνη τη στιγμή, αλλά όπως κοίταξα στο απίστευτο σώμα του, υπήρχε μόνο ένα πράγμα που ήταν στο μυαλό μου.
«Σε θέλω στο στόμα μου.»
Το πουλί του αναπήδησε στα λόγια μου, και καθώς σήκωσε το κεφάλι του προσπαθώντας να ελέγξει τον εαυτό του, τον έπιασα στα χέρια μου και έπεσα στα γόνατά μπροστά του.
Το δέρμα του ήταν τόσο απαλό στην αφή.
Έτρεξα τα δάχτυλά μου κάτω από το μήκος του πριν πιέσω τα χείλη μου στην άκρη του.
Το χέρι του τυλίχτηκε στα μαλλιά μου, ένα αίσθημα πόνου που φαινόταν μόνο να με ξεσηκώνει περισσότερο, και κοίταξα στα μάτια του όταν το σημείο του πίεσε πέρα από τα χείλη μου και στο στόμα μου.
Με παρακολούθησε, με παρακολούθησε σαν να μην ήθελε ποτέ να δει τίποτα άλλο, και ένιωσα τον εαυτό μου να γίνεται πιο υγρός κάτω από το βλέμμα του. Κύκλωσα τη γλώσσα μου γύρω από την άκρη πριν τον πάρω βαθιά όσο μπορούσα.
Όταν χτύπησε το πίσω μέρος του λαιμού μου, ο μηρός του κουνήθηκε κάτω από τα χέρια μου.
Τα χέρια του έσφιξαν στα μαλλιά μου και ώθησε στο στόμα μου,ο έλεγχός του έχει χαθεί.
Τον άφησα να γαμήσει το στόμα μου, και κατάπια κάθε στεναγμό.
Όταν βγήκε από το στόμα μου, έβαλε τα χέρια του κάτω από τα χέρια μου και με σήκωσε.
Το χέρι του έσφιξε γύρω από το λαιμό μου, και με έβαλε έντονα εναντίον του, το στόμα του διεκδικούσε τα χείλη μου. Με σήκωσε στον αέρα, τα πόδια μου πήγαν αμέσως γύρω από τη μέση του και πιεσε την πλάτη μου στον τοίχο καθώς στηρίχθηκε σε εμένα.
Πίαστηκα τους ώμους του, καθώς χτύπησε τους γοφούς τους μέσα μου.
Βγήκε και ξαναμπήκε, ταχύτερα.
Ενιωσα τον εαυτό μου να σφίγγεται γύρω του.
Τα χέρια του πιάστηκαν τον κώλο μου και τα μάτια του παρακολουθούσαν.
«Έλεος Χάρπ....»
Η φωνή του ήταν άθλια.
"Ποτέ δεν θα πάρω αρκετά από εσενα...»
«Ελπίζω όχι» γέλασα, αλλά σταμάτησα τη στιγμή που η γλώσσα του ακουμπησε ενάντια στη θηλή μου.
"Πες μου ότι με αγαπάς,» ζήτησε κοιτάζοντας ευθεία στα μάτια μου.
«Σ 'αγαπώ, Μάθιου»
Μου χτύπησε ξανά και ξανά και έριξα το κεφάλι μου στον ώμο του κλαψουρίζοντας.
«Μάθιου.»
Δεν μπορούσα να δω τίποτα πέρα από αυτόν.
Έπιάσε το μηρό μου στο χέρι του και το σηκωσε στο στήθος μου, και με σφυροκόπησε μέχρι να τελειώσουμε και οι δύο.
Τα σώματά μας ήταν καλυμμένα με ιδρώτα και νερό από το ποτάμι.
Και δεν ήθελα τίποτα άλλο στον κόσμο από το να είμαι με τον Μάθιου και ευτυχισμένη.