အပိုင်း ၁၁

5.7K 125 8
                                    

EP 11

"ceo အခြေအနေကအတော်လေးကောင်းမွန်လာပါပီ နောက်အပတ်ထဲလောက်ဆေးရုံက ဆင်းလို့ရပါပီခင်ဗျာ"

"သဖက်ခါဆင်းမယ်"

မုန်းရဲ့သြဇာပြည့်အသံအဆုံး

"ဗျာ... ဟို.ဒါပေမယ့်ceoက ရှင်းရှင်းမ​ပျောက် သေးဘူးလေ...ကုသမှုကိုလိုအပ်သေးတယ်"

"ကျစ်...စကားကိုနှစ်ခါပြောရတာ သိပ်အဆင်ပြေမနေဘူးနော် ဒေါက်တာ"

မုန်းတကယ်စိတ်တိုလာပြီး ဆေးရုံမှာမနေချင်တာရော အလုပ်ကလည်းပိနေတာမို့ အမြန်အိမ်ပြန်ချင်ပြီဖြစ်သည်။

"ဟို...ဟို..."

"နောက်တပတ်လောက်တော့ထပ်နေလိုက်ပါခေါင်းမမာစမ်းပါနဲ့ ဆရာဝန်တွေကလိုအပ်လို့နေခိုင်းတာပေါ့"

မြန်မာနိုင်ငံမှာ နံပါတ်တစ်အထူးကုဆရာဝန်ကြီးကိုပြောနေတာများ သူငယ်တန်းကလေးကိုဆူနေတာကြနေတာပဲမို့

မတက်သာတဲ့တဆုံး လွန်းဝင်ပြောရတော့သည်ကြာရင်ဆရာဝန်က အမြင်ကပ်ပုဒ်မနဲ့ဆေးအပ်ကြီးကြီးနဲ့ဖင်ထိုးနေအုန်းမယ်။ လုပ်ရဲမယ့်ပုံလည်းမပေါ်ပါဘူး ခုတောင်ဖင်တုန်အောင်ကြောက်နေတာပဲ...

"ကိုယ်ကသက်သာနေ..ပါပီ အဆင်ပြေပါတယ်လွန်းရယ်"

"ကောင်းပီလေ သက်သာတယ်ဆိုလည်း ကျွန်တော်ပြုစုနေစရာမလိုတော့ဘူးပေါ့ အဲ့ဆိုအိမ်ပြန်တော့မယ်"

"ဟာ...မပြန်နဲ့လေ..လာပါအုန်း"

"အ့"

လွန်းရဲ့လက်ကိုဆွဲကာကုတင်ပေါ့ထိုင်စေပီး လွန်းရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကိုသိမ်းကြုံးဖတ်လိုက်သည်။ လွန်းလည်ပင်းလေးကိုမျက်နှာအပ်ကာ နှာခေါင်းလေးနဲ့ပွတ်ဆွဲလိုက်ပါသေးသည်။

"ဟုတ်ပီ... ဟုတ်ပီ... နောက်တပတ်ထပ်နေမယ်...နော် လွန်းက.ကိုယ့်အနားမှာပဲနေပါ"

"ဟို..ဒါဆို ကျွန်တော့်ကိုခွင့်ပြုပါအုန်းceo"

တုန့်ပြန်သံတောင်မပြောတဲ့တဆုံး ဒေါက်တာအခန်းလေးထဲကနေ ကိုယ့်အသိနဲ့ကိုယ်ထွက်လာရင်းစိတ်ထဲကနေပြောနေမိသည်...

'ceoတော့ကတော့ချက်ချင်းလေသံကစပြောင်းသွားတာပဲ'

လွန်းတကယ်မနေတက်တော့ပါ လူကိုဖက်ထားတဲ့လက်တွေကခါးမှာသိမ်းဖက်ထားတဲ့ အပြင် လည်ပင်းကိုထိတွေ့လာတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးရဲ့အထိအတွေ့ နဲ့ တချက်တချက် တတိတိနဲ့လာကိုက်လိုက်သေးသည်။

သေလောက်အောင်မုန်းတယ်​သေ သည်ထိချစ်မယ်...(Completed )حيث تعيش القصص. اكتشف الآن