အပိုင်း ၄၂🚨🚨🚨

9.3K 108 11
                                        

ep 42 🔞🔞🔞

မှိုင်း လူကမူးနေပေမယ့် ရန်ကုန်မှာ သောက်နေကြဖြစ်တဲ့အတွက် အသိစိတ်ကပ်နေသေးသည်။

စစ်မှူးသွင်က မှိုင်း ရဲ့အင်္ကျီလေးကို ခေါင်းက​နေချွတ်​ပေးတာမို့ သူအလိုက်သတင့် လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကိုမြှောက်ပေးသည်။

"ကျစ်...မောင့် မြန်မြန်လုပ်ကွာ"

သွားပြီ! စစ်မှူးသွင် တို့တော့ မှိုင်းရဲ့ခေါ်သံအောက်မှာ အသိစိတ်လွန်နေခဲ့ပြီ။

"အင့် ပြွတ်...အွန့်...အ့အ့ ...ပြွတ်စ်..."

စစ်မှူးသွင် နှတ်ခမ်းတွေက မှိုင်း ရဲ့နှတ်ခမ်းတွေနဲ့ ထပ်တူကြလို့နေပြီး အားပြင်းစွာ နှတ်ခမ်းသားတွေကို စုပ်ယူနေသည်။

မှိုင်းက အဝတ်မဲ့နေပေမယ့် သူကတော့ တခုမှမချွတ်ရသေးပေ။

"အ့ မောင့်"

စစ်မှူး လက်ညိုးလေးတစ်ချောင်းကို မှိုင်းအပေါက်ထဲထိုးထည့်လိုက်သည်။ လိုအပ်တဲ့ပစ္စည်းတွေက မရှိတာကြောင့် အရင်အပေါက်လေးကို ချဲ့ထားပေးတာဖြစ်သည်။

"အ့ နွေးနေတာပဲ"

"အ့ မောင် တော်တော့ နာတယ်"

လက်ချောင်းသုံးချောင်းရဲ့ ပယောဂကြောင့် မှိုင်းဖင်ပေါက်လေး ကြိမ်းနေပြီဖြစ်သည်။

"ခနလေးပါ ခများကောင်းလာစေရမယ်"

"အင့်...အား...မင်းအင်္ကျီတွေချွတ်လိုက်လေ "

မှိုင်းက စစ်မှူး ရဲ့အဝတ်တွေကို ကိုယ်တိုင် ချွတ်ပေးနေသည်။ အပေါ်ပိုင်းဗလာဖြစ်သွားပြီး မှိုင်းရဲ့ လက်တွေက စစ်မှူးပုဆိုးကို ဖြည်ချလိုက်သည်။

"အ့"

ဒီတခါညည်းသံကတော့ စစ်မှူးထံမှဖြစ်သည်။

အရွယ်ရောက်ပါပြီ ဆိုကတည်းက သူ့အရာကို တခြားသူကိုင်တာဟာ ဒါပထမဆုံးဖြစ်သည်။

မှိုင်း လက်ကိုအရှိန်တင်သည်နှင့်အမျှ သူအရာကပိုပြီး ကြီးလာသလို ခံစားရသည်။

အရက်အရှိန်နဲ့ကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ စိတ်များက ရဲတင်းကာ အရိုင်းဆန်နေကြသည်။

သေလောက်အောင်မုန်းတယ်​သေ သည်ထိချစ်မယ်...(Completed )Onde histórias criam vida. Descubra agora