35✨

297 37 7
                                    

Zawgyi

"ေတာက္ခ္.....Kim NamJoon!!"

စကၠန႔္ပိုင္းေလာက္ကငိုေနတာ သူမဟုတ္တဲ့အတိုင္း ကုန္း႐ုန္းထလာၿပီး ေအာ္ေခၚသည့္အသံမွာ ဩဇာအျပည့္ႏွင့္ ဟိန္းထြက္ေနသည္။

NamJoon ေျပာေနၾကစကားအတိုင္း ဆိုရရင္ေတာ့

" အာဏာျပေနတာ"ေပါ့

အခန္းထဲ အခုမွဝင္လာေသာ JongMin နဲ႕ JiHyo ေတာင္ အဝမွတင္ရပ္သြားၿပီး ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲဟူေသာ အၾကည့္ေတြျဖင့္ၾကည့္လာသည္။

"ငါ့ကို ေခြးလိုဝက္လိုထားသြားလို႔ရမယ္ထင္ေနတာလား ထစမ္းနင္!!"

"အ့ အားးး ဘာ...ဘာလဲ ဘယ္သူလဲ"

~ဖူးးး~

SeokJin ရဲ႕ အေျပာနဲ႕လက္က အရွိန္တူတူဘဲမို႔ အနားသြားၿပီး အားကုန္ထုရိုက္ေတာ့ အျဖဴစအုပ္ထားသည့္လူသည္ ဝူးဝူးဝါးဝါးထေအာ္ေသာေၾကာင့္ SeokJin ကိုယ္တိုင္လည္းလန႔္သြားၿပီး Jimin က ေသာက္လက္စေရ သီး၍ အျပင္ကိုပါ ေထြးထုတ္မိသြားသည္။

"SeokJin!! မင္းဘာလို႔ငါ့ကိုလာရိုက္တာလဲ အခုမွတေမွးေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ လူကို"

"အဟြတ္....အဟြတ္....ဟုတ္တယ္ေလ...မင္းဘာလို႔သူ႕ကိုသြားရိုက္ေနတာလဲ..ဟြတ္"

က်လက္စမ်က္ရည္ကိုလက္ဖ်ံနဲ႕ ပြတ္သုတ္ၿပီး ႏွပ္ပိတ္ေနသည့္ ႏွာေခါင္းကိုပါ တရႈံ႕ရႈံ႕လုပ္ရင္း

"Tae?.....မင္းကဒီမွာဆို....Joonေရာ"

"ေအး Kim NamJoon ေရာ မင္းကေရာ ဒီမွာဘာလို႔ လူေသေကာင္လိုလာအိပ္ေနတာလဲ"

Jimin ပါဝင္ေမးေတာ့ SeokJin လွည့္ၾကည့္လာၿပီး

"သူမ်ားကိုမေျပာနဲ႕ မင္းေရာဘာလို႔ လူေသသလို ငိုေနတာလဲ"

"ဘယ္မွာငိုေနလို႔လဲ အခုနက ညီ ညစာဆိုၿပီးဝယ္လာတဲ့ ေခါက္ဆြဲကေသေအာင္စပ္တဲ့အျပင္ မင္းကတံခါးကိုလူလိုမဖြင့္ေတာ့ အဲ့အသံေၾကာင့္ ငါလန႔္ၿပီး ေလခ်ဥ္တက္သြားတာ.....လည္ေခ်ာင္းတစ္ခုလုံး အစပ္သီးၿပီး ေသမလိုဘဲ အဲ့တာေၾကာင့္မ်က္ရည္က်ေနတာ.....ၿပီးေတာ့ ေနရခက္လို႔ ေရယူေပးဖို႔ေျပာမလို႔ကို မင္းပဲလာဖက္ၿပီး တြန္းမရ ႐ုန္းမရလုပ္ေနတာေလ"

KUNG LAY Where stories live. Discover now