Zawgyi
SeokJin ရဲ႕ အကိုျဖစ္သူ၏ စကားအတိုင္း Kimမ်ိဳးႏြယ္အိမ္ကို ေရာက္လာခဲ့သည္။
ၿခံဝင္းအက်ယ္ႀကီးကို ျဖတ္ေလွ်ာက္လာၿပီးမွ အိမ္ႀကီးစီကိုေရာက္သည္။
ကြၽန္းသစ္ေတြနဲ႕ တည္ေဆာက္ထားတဲ့အိမ္က ယခင္ နန္းမ်ိဳးနန္းႏြယ္ေတြေနသည့္ ပုံစံကဲ့သို႔ အိမ္တိုင္လုံးေတြ တံခါးခ်ပ္ေတြကအစ ခမ္းခမ္းနားနား။
"Jimin အဲ့တာ မင္း ပါးရဲ႕ ကားႀကီးမလား"
ေလးေယာက္သား SeokJin အိမ္ကိုလာရာလမ္းတစ္ေလ်ာက္လုံး NamJoon နဲ႕ TaeHyung က အဆင္ေျပပါ့မလားကို ေတြးပူရင္း လာေသာ္လည္း အိမ္ထဲမဝင္ခင္ေျပာေသာ SeokJin စကားေၾကာင့္ TaeHyung ရဲ႕ပူပန္စိတ္ေတြတစ္စတစ္စနဲ႕ ပိုတိုးလာခဲ့သည္။
"ကိုကို"
"ပိတ္စမ္း တစ္လမ္းလုံးၾကက္မႀကီးလိုပဲ တကိုကိုထဲကိုေနတယ္ Jimin မင္းအစားငါရင္ေလးလိုက္တာ"
သူမ်ားကိုသာ စိတ္ရႈတ္ရႈတ္နဲ႕ေျပာရတာ ကိုယ့္လူလည္းဘာထူးလဲ လာထဲက ဆြဲထားတဲ့ အကၤ်ီလက္အစကို အခုထိအလြတ္မေပးေသး။
အကၤ်ီကိုဆြဲထားသည့္ NamJoon လက္ကိုျဖဳတ္ၿပီး အိမ္ထဲကိုခပ္သြက္သြက္ဝင္သြားလိုက္သည္။
ဧည့္ခန္းမွာ Hyung၊ ႏူနား၊ အဖိုးနဲ႕ Jimin ရဲ႕ ပါး Park HeeJoon ပါရွိေန၏။
"လူစုံေနတာဘဲ.....မဂၤလာပါ"
ႏွစ္ေယာက္ခုံႏွစ္ခုံလြတ္ေနတာမို႔ SeokJin နဲ႕ Jimin က တစ္ခုံ NamJoon နဲ႕ TaeHyung ကတစ္ခုံထိုင္လိုက္သည္။
လူႀကီးေတြေရွ႕ေတာ့ အေနထိုင္ဆင္ေျခရမယ္မလား။
"ေျမး JongMin ေျပာတဲ့စကားေတြက အမွန္ပဲလား"
"ဘာေတြေျပာထားလို႔လဲ သားကအခုမွျပန္ေရာက္တာေလ ဘယ္သိမလဲ"
"သားသား မလိမ့္တပတ္လုပ္မေနနဲ႕ မင္းလမ္းမွားေတြကို ဘယ္ေျခလွမ္းနဲ႕ေလွ်ာက္ေနလဲဆိုတာ ငါ အဖိုးကိုေျပာၿပီးၿပီ"
SeokJin ျပန္ေျပာရန္ျပင္ခ်ိန္ ကားတစ္စီး အိမ္အဝမွရပ္လိုက္သည့္အသံကိုၾကားလိုက္ရသည္။ ၿပီးေနာက္ ထြက္ေပၚလာသည့္ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္သံႏွင့္ အိမ္အကူေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကိုေမးျမန္းေနသည့္စကားသံကိုလည္းၾကားေနရသည္။။
