Zawgyi
"လာ"
အိမ္တံခါးေသာ့ကိုဖြင့္ၿပီး ေမွာင္ေနသည့္ အိမ္အတြင္းကို မီးမ်ားဖြင့္လိုက္ေတာ့ ထည္ဝါတဲ့ အိမ္အသြင္က အထင္းသား။
သူ အိမ္ထဲဝင္ၿပီးတာေတာင္ အိမ္အဝမွာဘဲ ရပ္ေနေသာ ေကာင္ေလးေၾကာင့္" က်စ္~မင္းကို ေခၚေနတာ ဝင္လာလို႔"
စိတ္မရွည္ေတာ့တာမို႔ NamJoon အသံက နည္းနည္းက်ယ္သြားေတာ့မွ ခပ္ကုတ္ကုတ္ေလး အိမ္ထဲဝင္လာသည္။
NamJoon သက္ျပင္းေတြသာခ်ၿပီး အိမ္ေပၚထပ္ကိုတက္လာခဲ့သည္။ ေကာင္ေလးကလည္း သူ႕အေနာက္ကိုသာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလိုက္လာသည္။
"ဒါ မင္းေနရမယ့္အခန္းဘဲ "
ေလွကားနဲ႕ နီးၿပီး သူ႕အခန္းနဲ႕ကပ္ရပ္ အခန္းကို ၫႊန္ျပၿပီးေျပာေတာ့ ေခါင္းေလး အသာအယာ
ညိမ့္ျပၿပီး အခန္းထဲကို ဝင္သြားသည္။ ထိုအခါမွ NamJoon လည္း ေအာက္ထပ္ကိုျပန္ဆင္းလာၿပီး TaeHyung အိမ္လာတာကိုသာ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။"ေဒါက္တာ သူက ဘာျဖစ္တာလဲ"
"ဒါက ျဖစ္စဥ္တစ္ခုပါ ေခါင္းဒဏ္ရာျပင္းၿပီး ဦးႏွောက္က ေသြးေၾကာမွ်င္တခုကို ဖိမိသလိုျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ ခဏတာအတိတ္ေမ့သြားတဲ့သေဘာပါ"
"အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ ၾကာနိုင္လဲ"
"တစ္လလည္းျဖစ္နိုင္သလို တစ္ႏွစ္လည္း ျဖစ္နိုင္တယ္ အမ်ားႀကီးစိတ္ပူစရာေတာ့မရွိပါဘူး အခ်ိန္တစ္ခုဘဲလိုတာပါ"
ေဆး႐ုံမွာ ေဒါက္တာေျပာခဲ့သည့္ စကားေတြအေၾကာင္းကို ျပန္ေတြးမိေတာ့ စိတ္ရႈတ္လာတာမို႔ ဆံပင္ေတြကိုဆြဲဖြလိုက္သည္။
"Joon"
"ေအး ငါမင္းကိုဘဲေမွ်ာ္ေနတာ အျမန္လာ
ဘာထူးလဲ ဘာသတင္းရခဲ့လဲ"" ခဏေလးေပးထိုင္ပါအုံး အေမာစို႔ၿပီးေသေတာ့မွာကို ဇြတ္ေမးေနတယ္"
ေျပာရင္း ဆိုဖာေပၚ ဝင္ထိုင္၍ NamJoon ေသာက္လက္စ ေရကိုပါ ယူေသာက္လိုက္ၿပီးေတာ့မွ ပိုက္စံအိတ္ထဲက ကဒ္တခုကို NamJoon ေရွ႕ခ်ေပးသည္။
"ဘာလဲ အဲ့တာ"
" နိုင္ငံသားကဒ္ ၊ ဟိုေကာင္ေလး ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ရတာ။ ဆရာဝန္ေတြက ငါတို႔ကိုအရင္မေျပာဘဲ ရဲလက္ထဲထည့္လိုက္တာေလ ငါမနည္းျပန္ေတာင္းလာရတာ"
![](https://img.wattpad.com/cover/323873328-288-k779626.jpg)