✨WATTPAD ROMANCE TR OKUMA LİSTESİNDE✨
Kelebek kuşun acılarını gören yeryüzündeki tek canlıydı...
Luna aşkın en can yakan kısmının aslında ayrıldığı gün değil de kavuştuğu gün olduğunu anladığında hayatı ellerinden kayıp gitmişti. Aşk onu ölümün kuca...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kelebek kanatlarının sıkıştığı kozasından kurtulduğunda aşka doğru kanat çırpmış. Aşk ise kanatlarını yakıp kül etmiş.
Geçen onca zamanın onca acı dolu bekleyişin sonunda kelebek kuşunu bulmuş. Ama başka bir kelebeğin yanında...
Kül olan kanatlarına bakmış kelebek. Esen ilk rüzgarda kanatları terk etmiş bedenini. Beyaz kanatlarından geriye bir şey kalmamış. Kalbi paramparça büyük umutlarla uçtuğu aşkının onu sevmeyi bırakışını kabullenmeye çalışmış.
Kuş ise beklediğinin gelişiyle sarsılmış. Umudun tükendiği yerde gelmiş kelebek. Ona en çok ihtiyaç duyduğu anda değil.
Kuş gözü yaşlı kelebeğe bakmış. Gözlerindeki acıyı görmüş. Ona doğru uçmak istemiş kuş. Fakat yavrusunu bırakamamış. Onu fedakarlık çiçeğine emanet edip kelebeğine doğru kanatlanmış.
Sessizliği delen acı çırpınışlarla kuş kelebeğinin yanına konmuş. Fakat kelebek kuşun gözlerine bakamıyormuş. Zira aşkın artık yüreğinde olmadığını görmeyi kaldıramayacağından korkuyormuş.
Kuş kelebeğe bakmış. Zamanın acımayarak değiştirdiği aşığına bakmış. Kelebek ise her şeyin bittiğini anlamış.
Kuş kelebeğini beklemeyi bıraktığında kelebek ömrünü tamamlamış. Hayal ettiği gibi kuşun kalbinde değil onun acıyla dolu esareti barındıran gözlerinde can vermiş kelebek.
_______
(Luna'dan...)
Uçurumdan çakıldığım o ilk anı hatırlıyorum. Kalbimin patlayışını kendi kanımda boğuluşumu ve beyaz kelebeğe doğru uzanışımı hatırlıyorum. Her şey ilk günki gibi tazeydi. Zihnimden hiç silinmeyecek acı dolu anılardan sadece biriydi bu hatırladığım.
Şimdi ise yine o çakıldığım uçurumun kenarındayım. Parmaklarım direksiyonu sımsıkı kavramış eklem yerlerim bembeyaz olmuştu. Soluksuz bir şekilde boşluğa bakıyordum. Sadece gaza basacak ve tüm bunlara bir son verecektim.
Merih içinde bulunduğum altın kafesin kapısını açmıştı. Ben onunla birlikte uçmayı hayal ederken şimdiyse hiçliğe doğru tek başıma uçuyorum.
Yutkundum. Acılarımı içime atıp gaza basmak için içimden üçe kadar saymaya başladım. Bir, iki ve üç dememle bunu yapamadan her şeyin bulanıklaştığını fark ettim. Dünya dönmeye başlamış her şey bir anda karanlığa mahkum olmuştu.
Gözlerimi açtığımda kendimi bir hastane odasında bulmuştum. O uçurumdan çakılmış mıydım diye düşünmeden edemedim. Uğultudan farksız konuşma seslerinin geldiği tarafa baktım.
