✨WATTPAD ROMANCE TR OKUMA LİSTESİNDE✨
Kelebek kuşun acılarını gören yeryüzündeki tek canlıydı...
Luna aşkın en can yakan kısmının aslında ayrıldığı gün değil de kavuştuğu gün olduğunu anladığında hayatı ellerinden kayıp gitmişti. Aşk onu ölümün kuca...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kelebeğin yaşamasının sebebi kuşunun ona duyduğu sevgiydi. Ne de olsa kelebeklere ömür biçen şey sevgiden başka bir şey değilmiş.
Kelebek kuşuna olanlardan sonra kendine gelmekte zorlanıyormuş. Birisi onu canından çok sevdiği kuşundan ayırmaya çalışıyormuş. Ama kim? Kim böyle bir şey yapmak istiyordu?
Kelebek kendini bir çıkmazda hissediyormuş. Bir labirentin ortasında umutsuzca kanat çırpıyormuş. Ne tarafa uçsa duvara tosluyormuş. Çıkışı bulmak sandığından zor olacakmış. Labirentin duvarlarına çarpa çarpa yaralanacak belki de beyaz kanatlarından olacaktı kelebek. Ama bunu göze almak zorundaydı.
Kelebek yaralansa da acıdan kıvransa da labirentin içinde uçmaya devam etmiş. Labirentin sonunda zalim kartalın kızını görmüş. Onu kanatlarının altına aldığında ise asıl suçluyu labirentin çıkışında görmüş. "Gerçekler şimdi ortaya çıkıyor," demiş kelebek kendi kendine.
Gerçekler şimdi ortaya çıkıyor...
_______
(Luna'dan...)
(1 hafta sonra)
Olanların üzerinden tam bir hafta geçti. Eve gelmiş tüm bu olanları zihnimden atmaya çalışıyordum. Bunu sadece kendim için değil Ege için de yapıyorum. Merih için de yapıyordum. Karnımda büyümeye çalışan yaşama sıkı sıkıya tutunan bebeğim için de yapıyordum. Onlar için yaşadığım o korkunç anları ardımda bırakmak için kendi içimde çabalıyordum.
"Lu," diye fısıldadı Merih bana arkamdan sarılırken. Kollarını belime dolayıp yanağımdan soluksuz bir şekilde öptü. Çenesini omzuma dayadı ve "Biraz hava almak ister misin?" diye sordu.
Olanlardan sonra evden dışarıya hiç çıkmamıştım. Çünkü korkmuştum. Ölümden dönmek öyle sanıldığı kadar basit bir şey değil. Özellikle sizi öldürmeye çalışan biri varsa dışarı çıkmak istememenizden doğal ne var ki? Her ne kadar bunu yapmak istemesemde kendimi evimin güvenli surlarının arasına esir etmiştim. Bunun asıl sebebi bebeğimdi. Bebeğimin sağlıklı bir şekilde doğabilmesi için kendimi korumak zorundaydım.
Yanağımı Merih'in yanağına dayadığımda, "Canım hiçbir yere gitmek istemiyor. Ama seninle bahçedeki salıncakta oturmak ve sana sorular sormak istiyorum Merih. Benim için yeniden profesör olmanı istiyorum. Senden yeni bir hayat dersi daha almak istiyorum," dedim iç çekerek.
"Sen iste yeter Lu," diye fısıldadı Merih. Elimden tuttu. Birlikte odadan çıktık. Ege aşağıdaydı. Kerim de onun yanında telefonda konuşuyordu. Dünya ise sabahtan beri fizik tedavide olduğundan bir hayli yorgun düşmüş ve şimdi de dinleniyordu. Merih ile birlikte salona Kerim'in yanına gittik. Kerim başını hafifçe salladı. Sonra telefonda konuştuğu her kimse, "Bunları Merih'e iletirim. İyi günler," dedi ve telefonu kapattı.
