Ölümün Ucunda

59.Bölüm: Doğru Gelen Yanlışlar

59.Bölüm: Doğru Gelen Yanlışlar

Ateşin beni mutfağa çağırması ve küçük kızı konuşturmak için söylediği şeyleri sorgulamadan kabul etmiştim. Şuan da Alpanın mutfak çekmecesine doldurduğu abur cuburlardan birkaç tanesini almış, küçük kıza vermiştim. Ateşle birlikte, Arasla oturan küçük kızın oturduğu koltuğun önünde çömelmiş, konuşmaya başlamak için bekliyorduk.

Arasın meraklı bakışları, küçük kızın ürkek ve anlamsız bakışlarıyla birlikte üzerimizdeydi. Gözlerimi Alpana çevirdim. Yavaşça gözlerini açıp kapattığında derin bir nefes aldım.

Hava kararmış, saat sekize geliyordu. Küçük kız ilk geldiği zamana göre biraz daha rahatlamış gibi görünse de hâlâ çekingen ve ürkekti. Dudaklarımı ıslatarak nasıl konuşacağımla ilgili düşünürken çalan zil kurtarıcım olmuştu. Hızla ayaklanıp salondan çıktım.

Kapıya ilerleyip açtığımda karşımda Gayeyi buldum. Dudaklarıma gülümseme yerleşirken, ''Hoşgeldin.'' dedim mutlulukla.

Normalde görmediğim bir şekilde gülümserken hafif gözleri kısıldı. ''Hoşbuldum.'' ona doğru adımlayıp soğuk kabanına sarıldığımda aynı şekilde karşılık verdi. Dalgalı küt, siyah saçlarını saran açık teni ve alıngan hatlarıyla güzel bir kadındı. Dudaklarında da ki koyu fuşya ruju ve her zaman ki eksiksiz ve kusursuz eylinerıyla, o bir ayda tanıştığım kadındı.

Kapının kenarına çekilerek içeriye geçmesi için beklediğimde ayağında ki siyah topuklu botlarını çıkarıp içeriye girdi. ''Buranın soğuğu Ankaranın ayazıyla yarışır.'' diye hayıflanırken hole girmişti. Arkasından kapıyı kapatırken, üzerinde ki uzun kürklü siyah kabanını çıkardı. Koyacak yer arar gibi baktığında elinden aldım. ''Sen içeriye geç ben bırakıp gelirim.'' kafa salladığında elimde ki kabanı portmantoya asıp onun arkasından salona girdim.

Alpan ve diğerlerini ayaklanmış, Gayeyi kapıdan birkaç adım uzakta bulduğumda, ''Gaye, İstanbul'da ki psikoloğum.'' dediğimde, Arasın düz bakışları kısılırken Alpan, ''Hoşgeldiniz.'' diyerek elini uzattığında Gayede kafa sallayarak elini tuttu. ''Hoşbuldum.'' ikisi selamlaştığında, Alpanın yanında ki Arasla da aynı şekilde selamlaştılar. ''Aras.'' diyerek adını söyleyen Arasa sadece kafa salladı.

Yanında koltukta oturup, meraklı ve gergin bir duruşla Gayeyi süzen küçük kıza kısa bakıp, küçük bir tebessüm gönderdiğinde herhangi bir şey söylemedi.

Sonrasında, Aras ve küçük kızın önünde duran Ateşe ve Doruğa da döndüğünde önce Dorukla aynı şekilde kısaca selamlaşırken, gözlerim Ateşe kaydı. Az önce ki eğlenceli hâlini daha sakin bir hava bürümüştü. Gayeyle el sıkıştıklarında ağır bir havayla tebessüm ederek, ''Ateş.'' dediğinde ayrıldılar.

Kenarda ki Berkayla da selamlaştıklarında, Gayeye oturması için Alpan koltukta boş yer olmasına rağmen az önce yan yana oturduğumuz koltuktan, küçük kız için ayağa kalktığında gözlerimiz kesişti. Kısaca göz kırptığında tebessüm ettim. Gayeyle birlikte az önce Alpanla oturduğumuz şekilde otururken, küçük kız Arasın diğer tarafına geçmişti. ''Nasılsın?'' diyen ilk ben oldum.

Arkasına yaslanıp bakışlarını evin içerisinden bana çevirdi. ''Aynı. Sen?'' ilk sıkılmışçasına omuzlarını kaldırıp indirirken soru sorarken tek kaşını kaldırmıştı. Üzerinde ki ağır ve ciddi havası bir an bile kaybolmazken bazen insanların da beni böyle görüp görmediğini merak ediyordum. ''İyiyim.'' dedim tebessüm ederken. ''Sen yazdığında operasyondaydım o yüzden görmemiştim.'' dediğimde kafa salladı.

Bakışları fazlasıyla yavaş bir şekilde küçük kıza kaydırdığında, ''Bir şeyler içer misin?'' dediğimde kafa salladı. Ayağa kalktığımda ne istediğini soracaktım ki o da kalktı. ''Ben de sana yardım edeyim.'' kafa sallayarak mutfağa gitmek için hareketlenirken bizimkilere döndüm. ''Kahve yaparım. İsteyen var mı?'' dediğimde, Doruk ''Olur.'' dedi. Aras sadece kafa sallarken, Ateş, ''Süt de ekler misiniz komutanım.'' dediğinde kafa salladım. Zaten Alpan için süt ısıtacaktım.