SAUDADE (mabel)

Bölüm •24•

Hissederek okumalar.. ✨

Merhaba.. Bölüme geçmeden önce lütfen okuyun olur mu?  Normalde buraya bir şey yazmıyorum, genelde sona saklıyorum ama benim için çok önemli şu an buraya yazdıklarım ve ben okunmama ihtimalini göze alamadım.. Bu yolda tanıştığım ve benim için çok kıymetli, çok sevdiğim bir ablam var.. Onun güzel annesi Dürdane Tok 01.11.2022 tarihinde melek oldu.. Sizden ricam bu yazıyı okuyan herkesin yalnızca bir Fatiha okuması.. Başta onun rahmetli annesinin, sonrada bütün ölmüşlerimizin ruhuna değsin.. Rabbim dualarımızı kabul etsin..

✨✨

Yatakta uzun sayılabilecek kadar oyalandık.. Yastık savaşı yaptık, nefesim kesilene kadar gıdıkladı beni, sık sık öpüştük, bol bol sarıldık.. Sanki sabah hiç bir şey yaşanmamış gibi yaptığım makarnayı yiyorduk şimdi.. Keyfimiz o kadar yerindeydi ki her an bir şey olacakmış gibi tetikteydim.. "Yarın bana kek yapar mısın?" diye sordu bir anda.. Tabağımdaki bakışlarım yeşillerini buldu.. "Benim kekimden hani..." Böyle bir soru beklemediğim içindi sanırım afallamam.. Neden istediğini anlayamadım..

"Yaparım tabi ki.." dedim önce.. "Canın mı çekti? Yapayım mı şimdi?" Çocuk gibi mutlu oldu.. Basit, kakaolu bir kek bile gözlerinin içini parlatıyordu..
"Iı.." dedi.. "Hiç bana özel yapmadın.." İçim burkuldu.. "Sadece ben yemek istiyorum.. Bana yap istiyorum.." dedi.. Göz kapaklarım titredi.. Benim gözlerim buğulandı, onun parıltıları hiç eksilmedi.. "Yaparsın değil mi?" dedi aynı çocuksulukla.. Başımı salladım dudaklarım yana kıvrılırken..

"Yani yaparım tabi ki ama bu kek birazcık pahalıya patlayabilir sana.." dedim küçük bir oyuna başlarken.. Kaşları çatılır gibi oldu, anlayamadı..
"Nasıl yani?" dedi bozulmuş bir ifadeyle..
"Şöyle ki sevgilim..." diyip masada biraz öne eğildim.. Zaten karşı karşıya oturuyorduk.. "Kendi ellerinle hazırlayacağın bir kahvaltı, benim kazanacağım bir oyun..." Ben saydıkça dudakları genişçe kıvrıldı.. "Ha birde çok öpücük isterim.."

Bir anda sandalyesinden fırlayıp yüzümü kavradı ve rastgele öptü.. Hiç durmadan, nereye denk geldiğini önemsemeden öptü.. Kahkahalarım yükseldi bomboş evde.. "Sen iyi ki varsın.." dedi nefes nefese kalmış halde.. Bende dudağının kenarından öptüm.. "Asıl sen iyi ki varsın.." dedim ellerim yüzünü okşarken.. "Hadi yine iyisin.." Bunu söylerken gözde kırpmaya çalıştım ama çok beceremedim.. "Bir tane şartımı yerine getirdin.." diye ekledim.. Dişleri gözükecek kadar geniş gülümsedi..

"İki de sen ona.." dedi.. O nasıl oluyordu öyle?
"Nasıl olacak o?" dedim sahte bir ciddiyetle..
"Benim sana karşı kazandığım hiç bir savaş yok ki.." Kalbimde nasıl bir yangın başlattığından habersiz, çok basit bir şey söylüyormuş gibi söyledi bunu.. O önümde diz çökmüşken yüzümü yüzüne yaklaştırdım.. Ellerim hâlâ sakallarındaydı..
"Seni çok seviyorum.." Gülümsemesi gözlerine kadar ulaştı.. Her fırsatta söylüyordum ama o ilk kez duyuyor gibi mutlu oluyordu..

"Teşekkür ederim.." dedi.. "Her şeye rağmen beni böyle güzel sevdiğin için teşekkür ederim biricik.." Yanağına sıkı bir öpücük bırakıp gülümsedim.. "Güzel sevmek konusunda öğretmenim çok iyiydi.." dediğimde o da gülümsedi.. Kendini hâlâ suçlasın, içinde en ufak bir şüphe kalsın istemiyordum.. Çalan telefonu ile ayaklandı..
"Hazar arıyor.." Daha fazla beklemeden açtı.. "Efendim kardeşim?" dedi ve dinledi bir süre.. "Ares, Yiğit falan?" diye sordu Hazar ne dediyse.. "Tamamdır kardeşim.. Bir saate ordayım.." dedi ve kapattı..

"Kötü bir şey yok değil mi?" dedim hemen.. Bende ayaklanmıştım.. Dudaklarını alnıma bastırdı..
"Yok güzelim.." dedi burnunu saçlarıma yaslarken.. "Çilingir sofrası kuralım demişler bu akşam.." İçim rahatlarken bende kokusundan derin bir nefes çektim içime.. "Senden ayrılmak istemiyorum ama Hazar'ı da öyle tek başına bırakmak içime sinmiyor.." Başımı ellerinden kurtarıp yüzümü geriye çektim göz göze gelebilmek için.. Boynum ağrımıştı yüzüne bakacağım diye..