SAUDADE (mabel)

Bölüm •1•

Hissederek okumalar..✨

✨✨

Birinin beni dürtmesiyle gözlerimi araladım. Deniz miydi bu..? Onun burda ne işi-  siktiiiir akşam parka gidecektik... Tabi o kadar çok yorulmuştum ki akıl falan kalmamıştı.. "Kızım kalk hadi artık ya..!" Of diyerek kalktım yataktan.. "Uyuya kalmışım kanka ya.." Dedim odam da ki banyoya giderken.. "Gidince kızlardan özür dilersin, ağaç oldular parkta.." Yüzümü kuruladım ve odaya geçtim tekrar.. "Yoldan iki çikolata alırız.." Diyip sırıttım. Deniz de güldü hemen.. "Hadi giyin de gidelim.."

Ne giysem ki? Amaan parka gidiyorduk canım. Havalar da sıcaktı zaten.. Siyah şortumla beyaz askılı bir atlet geçirdim üzerime hemen.. "Şu göz altlarını da kapatta millet keş sanmasın.." Ahh bir de bu vardı.. Sürekli uykusuz olduğum için göz altlarım çok mordu.. Bir de dudaklarım fazla renksizdi.. Aydınlatıcı ve rimeli sürdükten sonra biraz da ruj sürdüm.

"Hazırım hadi inelim.." bir yandan da anneme sesleniyordum.. "Anneeee..!"
"Bağırma kız mutfaktayım.." Sanki kendi bağırmıyordu. "Annem biz çıkıyoruz, bir kaç saat parkta oturup gelirim.."Önce bizi süzdü dikkatle. Sanki bilmiyorudu nereye gideceğimizi... "İyi tamam dikkat edin.." Ohh fazla süründürmemişti.. Yanağından sulu sulu öptüm.. Tam mutfaktan çıkacakken seslendi.. "Ålåå, kızım geçerken şunu da Aysel teyzenlere bırakıverin.. Kadının tabağı bizde kaldı.."

Ahh canım annem.. Bu sayede Rüzgâr'ı da görebilirdim belki.. Sabah bakamamıştım bile yüzüne.. "Ver ver sen Nalan teyzem biz bırakırız.." Canım kankam anlamıştı halimi. Annem bana imalı imalı bakıp tabağa yaptığı kekten koymaya başladı.. O da farkındaydı herkes gibi ama üzerime gelmemişti hiç bir zaman.. Tabağı Deniz almıştı ve çıkmıştık evden.

"Hadi yine iyisin eve gelmiştir çoktan.." Nasıl da sırıtıyordu.. "Sabah bakkalda karşılaştık ama yüzüme bile bakmadı." Suratım düşmüştü birden bire.. "Asma güzel suratını..! Uykudan yeni kalkmıştır belki takma bu kadar.." Güzel arkadaşım nasıl da rahatlatıyordu beni. "İnşallah öyledir.."
Konuşa konuşa gelmiştik kapının önüne.. Saat sekize geliyordu.. Normalde bu saatte evde olurdu.. Deniz elinde ki tabağı bana verip göz kırpmıştı.. Ben de ona öpücük atarken gülüp zili çaldı. İnşallah Rüzgâr açardı da konuşurduk..

"Geldiiim!" Aysel teyzenin sesiydi bu.. Neyse canım belki arkadan gelirdi.. "Ayy kızlar siz miydiniz..?" Nefes nefese kalmıştı kadın. Neden heycanlanmıştı ki bu kadar..? "Başka birini mi bekliyordun Aysel sultan.?" Sormasam çatlardım vallahi..
"Ya kızlar sabahtan beri öldüm yeminle.."
"Hayırdır Aysel teyze misafirin falan mı var.." Aferin canım arkadaşıma kimeydi bu hazırlık öğrenmem lazımdı.. "Sormayın.. Rüzgâr abiniz evleneceğim ben diye tutturdu, kızı da tanımıyoruz onu getirecek tanıştırmaya yemeğe.."

Yer sallandı sanki ya da ben bilmiyorum, dünyam karardı sanki ya da gözlerim.. Rüzgar.. evleneceği kız.. yemek.. tanımıyoruz.. Ama beni tanıyorlardı, yemekten neden haberim yoktu. Hayır hayır başka biri değil, unuttu sadece bana söylemeyi değil mi? Beni getirecekti.. "Hah geliyorlar işte, kızlar sizde geçsenize içeri hadi.." Geldiler dedi.? Ama ben çoktan gelmiştim.. Ben hiç gitmemiştim ki, gidememiştim.

"Ålå kızım iyi misin sen..? Betin benzin attı kuzum.." Denize kaydı gözlerim bi bana bi arkama bakıyordu. Arkamdaydı, arkamdaydılar. Sırtım acıyla yandı.. "Başkalarıda mı olacak..?" Uzaktan gelen ses o kızın sesiydi. Görmekten dahi korktuğum kızın sesi.. Gözlerim çok fazla yanıyodu. Yaş değil kan dolmuştu sanki. Ağlasam kan ağlayacakmışım gibi.. Benden hala ses çıkmayınca Deniz elimde ki keki Aysel teyzeye doğru uzattı..

"Biz gidelim Aysel teyze iyi akşamlar size.."
"Olur mu öyle şey kızım..? Gelin hadi birlikte yemek yiyelim, hem Ålå da kendine gelir biraz tansiyonu düştü heralde.." Hayallerim suya düştü..
"İi -iyiyim bbe -ben.." Çatal çatal çıkan sesim, kekeleyerek söylediğim kelimelerle hiçte iyi değildim aslında.. Daha fazla duramazdım burda.. Onlara hiç bakmadan yürümeye başladım.. Gözlerimi sıkı sıkı kapattım. Hatta o kadar sıkı kapattım ki gözlerim sızladı.. Yanımda ki adım sesleriyle Denizin de geldiğini anladım.. Deniz elimi tuttu sıkıca, güç vermek ister gibi.. Değil güç vermek, oldukça yavaş yürüyen adımlarım duraksadı.