SAUDADE (mabel)

Bölüm •2•

Hissederek okumalar..✨

✨✨

Belki de saatlerdir kıpırdamadan duruyordum..
Boğazım yanıyor, gözlerim sızlıyordu.. İkisi de uzun süre ağlamamdan kaynaklıydı.. Annem içerdeydi, kızlar bahçedeki oturma grubunda uyua kalmıştı.. üstlerine örttükleri battaniye yere düşmek üzereydi ve üşüdükleri iç içe geçmiş hallerinden belliydi..

Karnıma doğru çektiğim dizlerimi yere uzattım.. Uzun süredir hareketsiz durmaktan uyuşmuşlardı belli ki.. Ayağa kalktığımda dönen başım ve hâlâ ağladığım için bulanıklaşan gözlerim sendelememe neden olsa da toparlanıp önce kendi omuzlarımdaki battaniyeyi daha sonra yere düşen battaniyeyi örttüm üstlerine.. Gün doğmuştu.. Sesim çıkmasada ağlamam hiç durmamıştı.. İçimdeki acı yüzünden vücudumun kontrolünü kaybetmiştim sanki..

Ev üzerime üzerime geliyordu.. Çıkıp hava almak istiyordum.. Titreyen adımlarımla etrafıma hiç bakmadan odama çıkıp çantamı aldım. Telefonum saatlerdir cebimdeydi ama hiç bakmamıştım. Çantamın içine cüzdanımı ve telefonumu koysam yeterdi.. Telefonum kapanmamıştı ve bir çok bildirim ışığı yanıyordu, bakmadan koydum.. cüzdanım zaten içindeydi.. Hava her ne kadar serin olsa da üstüme bir şey almadan çıktım odadan, bir kaç dakika içinde de evden..

Benimle aynı anda evden çıkan biri daha vardı, Ateş abi.. Çok çok fazla uzun boyu ve iri vücuduyla gerçekten küçücük kalıyordum yanında.. İriden kastım asla kilo değildi, aksine sürekli spor yaptığı için oldukça kaslıydı.. Şüphesiz mahalledeki bütün çocuklardan yakışıklıydı.. Ondan bile.. Hafif bronz teni, koyu kumral saçları, yeşil gözleri, gür kirpikleri en belirgin özellikleriydi. Karakter olarakta maşallahı vardı, asla hovarda değildi.. Ağır başlı ve asildi. Yanına yakışan birini bulması zordu.

Tam karşı evimizde oturuyorlardı.. Yani ailesi orda oturuyordu.. Ateş abi uzun bir süre önce kendi evine çıkmıştı ve mahalleye çok nadir uğrardı.. Annesi Melek Teyze öyle tatlı bir kadındı ki çok severdim onu.. o da şüphesiz kendi kızı gibi severdi beni.. Babası Enes amcayı da öz amcamdan çok severdim.. Bir de abisi Ares Abi vardı. O evliydi ve eşi doğum yapmak üzereydi.. Yağmur abla da çok tatlı bir kadındı, zaten o da mahalledendi hepimiz tanırdık. Hatta ablamların çok yakın arkadaşıydı.

Ailecek çok severdim onları. Ama Ateş abiyle hiç bir zaman bu kadar sıcak bir samimiyetim olmamıştı. Nedense benden uzak dururdu ama ablamla arası iyiydi.. Hatta şu an ablamın nişanlısı olan Anıl abiyle ablamı da o tanıştırmış sayılırdı.. Ama bana karşı hep mesafeliydi.. Kızlarla da çok samimi değildi ama beni görünce yolunu değiştirmişliği bile vardı.

Saatlerdir durmayan yaşlar onu görünce bıçak gibi kesilmişti sanki.. Beni görür görmez çattığı kaşlarının altında ki yeşil hareleri dikkatle inceliyordu beni.. Kara gözlerim de takılı kalan yeşilleri anlayamadığım bir ifadeye bürünmüştü..  Hiç birşey yapmadan da gayet belli olan sakallı yüzündeki çene kası sıktığı için iyice belirginleşmişti.. Kim bilir neye kızmıştı sabah sabah..

"Günaydın.." Sesim berbattı.. O kadar kısık ve tırtırlıydı ki ben bile anlamamıştım ne dediğimi nerdedeyse.. Zaten çatık olan kaşları iyice çatıldı.. Korkmaya başlamıştım.. "Sen.. sen ağ-" Bakışlarından bir anlığına öyle bir ifade geçti ki gözlerinin dolduğunu sandım.. Ama hemen sonra tekrar nefret yerleşti sanki gözlerine.. "Hayırdır bu saatte ne işin var bu kılıkta sokakta?" Sorgu dolu bakışları tekrar süzdü üzerimi.. Ağzının içinde bişeyler geveledi sonra..

Üzerimde dün akşam giydiğim siyah şortla beyaz askılı badi vardı.. Hava soğuktu biraz o yüzden sormuştu heralde.. İçimdeki yangından habersizdi..
Tekrar dolmaya başlamıştı gözlerim, artık ağlamak istemiyordum.. gözlerimi silip burnumu çektim..
"Ben, ben hava almaya çıktım. Uyku tutmadıda darlandım biraz, ııı ondan şey, o yüzden yani." Söylediklerimin anlaşılması için tane tane ve yavaş yavaş konuşmuştum ama öyle bir bakıyordu ki ne diyeceğimi unutmuştum..