Childminder // Minsung

• 26 •

"Ciddi ciddi diğer bakıcı geldi Hyunjin.."

"Anladım Jisung ağlama artık. Of yanında olsam tokat atıp kendine getirirdim de.. Bak kadın bile demiş, vicdansız dediğinde iyi ki reddetmiş demiş. Haklı Jisung, kendine eziyet çektirme."

"Tamam da hayır diyip kalkıp gitseydi. Bağırmasına gerek yoktu. Senin en güzel günündü ve orada hiç birşey olmamış gibi oturup son birlikte geçirdiğimiz anı bu kadar acı hatırlamazdık."

"Hatırlamazdın.."

"Efendim?"

"Hatırlamazdık diyorum Jisung. Haklısın ama yapabileceğimiz birşey yok. Baksana hasta olduğunu bile biliyor. Sana bilerek bakmaya gelmemiş."

"Ya gerçekten de işleri varsa?"

"Jisung enayilik yapma."

"Hadi tamam işleri yok, bilerek gelmedi.. neden.. neden işten çıkmadı? Annem ona para vermeye devam ediyor demek ki. Hem de yalan söyleyerek."

"Doğru ya, annene arkadaşız diye yalan söyleyip para almış oluyor şuan.. Şerefsizin tekiymiş abartma şunu ya. Kendine yazık ediyorsun. Karşına daha iyileri çıkar Jisung bak gerçekten çok üzüyorsun kendini. Bir anda iyi olmanı beklemiyorum ama, aklında bulundur bunları. Ben okuldaki şeylere rağmen bile gülen Jisung'u istiyorum. Minho seni çok değiştirdi. Onunla tanıştığından beri daha hassaslaştın."

"Hyunjin küçük salla. Daha öncesinde yüzüme bile bakmıyordun."

"O zaman farklıydı."

"Ne farklıydı? Sana Minho'yla ilk konuştuğumuz şeyi söylememi ister misin?"

"S..söyle Ji."

"Biriyle birlikte dizi izlemenin güzel olduğunu söyledim ona. Kimseyle izlemedin mi hiç arkadaşın olmadı mı dedi. Olmadı dedim Hyun. Ne ailem benimle izledi ne de benimle izleyecek bir arkadaşım oldu. Senden bahsettim. Var ama dedim birlikte dizi izleyecek kadar yakın değiliz. Sen.. sen benim o evde kaldığım bir hafta boyunca nasıl olduğumu bile merak etmedin Hyunjin. O zaman Minho kendini beğenmiş biri gibi geliyordu. Senden sadece 'iyi misin?' demeni bekledim. Tüm hafta boyunca en azından bir defa sorsaydın nasıl olduğumu."

Gözyaşlarım telefonumu ıslatmıştı.

"Her sabah telefonuma uzanırken birinin, senin, bana nasıl olduğumu sorduğu bir mesaj görmek istedim. Ama hiç birinde saçma sapan uygulama bildirimleri dışında mesaj yoktu. Ne değişti de şuanda gülmemi istiyorsun? O zaman gülerken yanımda sen mi vardın da şuan ağladığımda gülmemi istiyorsun? Beni düşündüğün için teşekkür ederim ama lütfen bana beni sevdiğini hissettirdiğin zamandan öncesi hakkında konuşma. O zaman beni gerçekten üzmüştün."

"Ji.." onun da sesi ağlamaklı çıkıyordu

"Jisung.. sana yemin ederim gelmediğin bir hafta boyunca kendimi çok kötü hissettim. Sana mesaj atmak istedim ama tepkinden korktum. Evet arkadaştık ama bu kadar yakın değilken sana yazmam çok yakın olmaz mıydı?"

"Yakın olmak istemiyor muydun? Peki şimdi neden yakınız? Bir anda hem de."

"İstiyordum Jisung soru mu bu. Çekingen ve alıngan birisin. Korktum sana yaklaşırken. Şimdi de aklından ne geçtiğini az çok anlayabiliyorum. Minho'yu görmemle sana yakınlaştığımı sanıyorsun. Ben de yerinde olsam böyle düşünürüm ama öyle değil. Evet Minho'nun da etkisi oldu ama onu sevdiğimden ya da okuldaki diğerleri gibi etkilenip yakın olmak için değil. Onun bana popülerlik katmasını, okula tanınmayı da istemiyordum. Tek istediğim.."

"Tek istediğin..? Ne? Tek istediğin ne?"

"Jisung kapatmam gerekiyor babam geldi ona yemek hazırlayacağım. İstediğim şeyi de tekrar sormaya kalkma. Sana kırgınım. Haklı olabilirsin ama hakkımda bunları düşünmen beni kırmadı desem yalan söylemiş olurum. Dikkat et kendine Ji. İlaçlarını iyi al."

"Hyunj-"

Telefonu kapatmıştı. Minhoyla ilgilenmiyorsa bana birden yaklaşmasının sebebi neydi? Minho'da benim göremediğim birşey görüp beni korumaya çalışması mıydı? Bu yüzden mi bana kırılmıştı?

Hastalıktan başım ağrırken bunları düşünmek çok saçmaydı. Hastalıktan ve ağlamaktan yanan gözlerimi kapattım ve kendimi uykuya bıraktım.

Tamamen bırakmadan önce Minho'nun beni montunun içine aldığı anı tekrar düşündüm. Oysa ki beni çok içten sarmış tam o anda beni sevdiğine emin olmamı sağlamıştı. Onu sevmeye devam edecektim, unutmak istemiyordum ama benden uzak kalarak planladığı buydu ve ister istemez bu olacaktı.