Childminder // Minsung

• 27 •

"Merhaba."

"Merhaba oğlum?"

"Ben Jisung'un arkadaşıyım da, ona bugünkü ders notlarını getirdim. Girebilir miyim?"

"Şey, ben bi Jisung'a söyleyeyim. Adın neydi?"

"Hyunjin."

Odadan kapıdaki bakıcı ve Hyunjinin konuşmasını dinliyordum.

"Gelsin gelsin sorun yok."

Ateşim ve öksürüğüm hafiflemiş, yavaş yavaş geçen boğaz ağrımla halsiz halsiz yatıyordum.

Bakıcı bu halde yatmamı Hyunjinin görmesini istemeyeceğimi düşünmüştü ama o gün ateşimi düşürmek için beni duşa sokan Hyunjindi. Sorun olmazdı.

"Jisung!"

"Hoşgeldin Hyun."

"Daha iyi görünüyorsun."

"Ah, öyle mi?"

"Hmhm. Sana notları getirdim."

Elindeki kağıtları sehpanın üstüne bırakıp yattığım koltuğun ucuna, yanıma oturdu.

"Rahatsız etmedim değil mi?"

"Yok hayır."

Bana bakıyordu. Kafasını önüne çevirdi. Bana tekrar döndü

"Şey ben, gideyim o zaman."

Kalkarken bileğinden tuttum.

"Biraz daha kalır mısın? Bakıcıyla gerçekten çok sıkıldım."

"Biraz dururum ama kusura bakma fazla duramayacağım Ji evde işlerim var."

"Sorun değil 5-10 dakika."

Gülümseyerek kafasını salladı.

"Hyun, sana birşey soracağım."

"Minho'yla ilgili mi? Kafana çok takmıyor mus-"

"Hayır. Onunla ilgili değil."

"Ah, özür dilerim. Şey, sor lütfen."

Kafasını başka bir yöne çevirdi.

"Hayır sorun değil bana bak lütfen."

Bana döndüğünde konuştum

"Benimle arkadaş olduğun için okuldakilere karşı benden utanıyor musun?"

Hyunjin gözlerini büyültmüştü.

"Saçmalama Ji! Gerçekten bunu mu düşünüyorsun? Tabii ki de utanmıyorum. Hatta keşke onlar da önyargılı olmak yerine seninle arkadaş olsalar. Seni tanısalar iyi yanlarını göreceklerdir ama bunu denemiyorlar."

Biraz daha yüzüme yaklaşıp devam etti

"İyi kalbini bilmiyorlar. Bunu yeni fark ettiğim için kendime çok kızıyorum."

Gülümsedi. Nefesini yüzümde hissettiğim yüze doğru ben de güldüm.

"Öpüşüyor musunuz?"

Bakıcının sesiyle doğrulup gülmeye başladık. Bakıcı da bize katıldı.

"İki erkek öpüşüyormuşsunuz gibi duruyordu." Diyip güldü bakıcı tekrar

"Sorun mu?"

Ben de gülerek söylediğimde bakıcı bana baktı. Gülüşü garipleşmiş gibiydi

"Yok, hayır. Yani, ben, buna birşey diyemem." Gülmeye devam ediyor gibi görünüyordu.

Hyunjine baktığımda kızarmıştı. Neden bu kadar ciddiye aldığını anlamadan kafasını hızla çevirip kalktı.