ရွှေချည်ကြိုးဆွဲရာ(GL)

(2)zawgi(new version)

မင္းနဲ႔ ပတ္သတ္သမွ်ကို ေလႏွင္ရာေဆာင္ၾကဥ္းတဲ့ သတင္းစကားက အစ ေကာင္းျခင္းေတြနဲ႔ပဲ ျပည့္ေစခ်င္တာ ကိုယ့္ေစတနာပါ။ "အဲ့ဒီတေယာက္ကို သိလား ""အတန္းေခါင္းေဆာင္မဟုတ္လား ေက်ာင္းသားေရးရာမွာ ၾကားခဲ့တယ္ သူ႔အေဖက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဆို""ဟုတ္တယ္ သူက ေအးေအးေဆးေဆးပဲေနတာပါ ဂ႐ုထဲမွာေတာင္ သူ႔အေၾကာင္း သိပ္မသိရဘူး အား. ဒါနဲ႔ စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတာ တခုရွိတယ္""ဘာလဲ အတန္းေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ပတ္သတ္လား""အင္း ငါေျပာျပမယ္ အတန္းေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ အေဖ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က လာဘ္စားတဲ့ အရာရွိေတြကို တရားစြဲခဲ့တာ သိတယ္မလား""အင္း ""ေအး အဲ့ဒီအရာရွိတစ္ေယာက္ရဲ႕ သားက ဒီေမဂ်ာမွာရွိေနတယ္ လွည့္မၾကည့္နဲ႔ နင့္ေနာက္တည့္တည့္မွာ ထိုင္ေနတယ္""အဲ့တာဘာျဖစ္လဲ ""ၾကားရသေလာက္ေတာ့ အတန္းေခါင္းေဆာင္ကို မေက်နပ္ျဖစ္ေနတယ္တဲ့ ဒီေမဂ်ာကို ေျပာင္းလာတာေတာင္ အတန္းေခါင္းေဆာင္ကို အေႏွာင့္အယွက္ေပးမလို႔ဆိုၿပီး တရားဝင္ႀကဳံးဝါးထားတာတဲ့"ဘယ္လို ဦးေႏွာက္မရွိတဲ့ေကာင္ပါလိမ့္။ အေရွ႕က ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ေျပာေနတဲ့ သတိေပးစကား က လွည့္မၾကည့္ဖို႔ ေျပာထားေသာ္လည္း လြင္မီမီခိုင္တစ္ေယာက္ ေနာက္မွာရွိေနတဲ့ သူကို ၾကည့္ၿပီးၿပီ။ ခပ္မိုက္မိုက္ပုံစံျဖင့္ထိုင္ေနေသာ တစ္ေယာက္ ။ ႐ုပ္ရည္အားျဖင့္ေတာ့ မိန္းကေလးေတြၾကားမွာ ေရပန္းစားေလာက္သည္။ အၾကည့္ေတြက သူတို႔ကို ေက်ာ္ကာ အေရွ႕ဆုံးတန္းကို ေရာက္ေနမွန္း သိသာလွ၏။ သတိထားမိသြားသည္ထင္ ေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္ေနေသာ လြင္နဲ႔ အၾကည့္တခ်က္ဆုံသြားသည္။ စူးရဲစြာျပန္ၾကည့္ေနမိတဲ့ သူမအၾကည့္ေတြက သာမာန္ေတာ့မဟုတ္။ ခဏအၾကာ ထိုသူ႔ဖက္မွ အရင္ မ်က္လႊာခ်သြားသည္။ လြင္ သေဘာတက်ၿပဳံးလိုက္မိတယ္ဆိုေပမယ့္ ႏႈတ္ခမ္းပါးတို႔ ေကာ့ၫြတ္႐ုံေလာက္ေလးပါ။ သူမနဲ႔ ဆုံဖူးသည့္ ေယာက်ာ္းေလး အေတာ္မ်ားမ်ား ထိုသို႔ ျဖစ္ခဲ့ၿပီဆိုလွ်င္။ လြင္မီမီခိုင္ဆိုတဲ့ သူမ ဘဝမွာ ဘယ္တုန္းကမွ လူတစ္ေယာက္ကို ကိုယ့္ဖက္ကစၿပီး စိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုတာ မရွိခဲ့။ တြဲခဲ့ဖူးသမွ် ေယာက်ာ္းေတြ မိန္းမေတြ အကုန္လုံးသည္ လြင့္ဆီမွာ က်ဆုံးၾကသူေတြ ခ်ည္းသာ။ ကိုယ္ကသာ မလိုခ်င္ရင္ စြန႔္ပစ္လိုက္မယ္ ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ စတင္ စိတ္မဝင္စားဘူးဖူး။ သူ႔စိတ္ကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္တဲ့ လူသားဆိုတာ ေနျခည္လင္းလက္ တစ္ေယာက္ထဲသာ ရွိသည္။ ကံေကာင္းခ်က္ကေတာ့ ထိုေနျခည္ေလးက သူ႔အား မ်က္လုံးထဲေတာင္ ဝင္ဆန႔္ျခင္းမရွိ။ေက်နပ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ ေရွ႕ကို ျပန္လွည့္လိုက္ေတာ့ သေဘာတက် ရယ္ေနဆဲျဖစ္သည့္ အနက္ေရာင္ေလး။ ဘာေတြမ်ား သေဘာတက်ရွိေနရတာပါလိမ့္။ အၿပဳံးေတြက လင္းလက္ေနပုံမ်ား ေနေရာင္ျခည္ေတြလိုပဲ ။ ေနျခည္.....ေနျခည္ ေတာက္ပၿပီး ေႏြးေထြးတဲ့ ေနျခည္....မင္းကိုၾကည့္ရတာ ေႏြးေထြးလိုက္တာ။ေငးၾကည့္ေနမိျခင္းေတြဟာ ျမတ္ႏိုးမႈကို ေဖာ္ၫႊန္းတယ္။ ေန႔စဥ္လိုလို သူ႔ကို စကားမေျပာျဖစ္ေပမယ့္ ေငးမၾကည့္ျဖစ္တဲ့ ေန႔ရယ္လို႔ မရွိတာ လြင္ ဝန္ခံပါသည္။တဖတ္သတ္ဆိုတာ သိပ္ကို နားဝင္ဆိုးတဲ့ စကားလုံးပဲကြယ္။ ကိုယ္က မင္းကို တဖတ္သတ္ ခ်စ္ေနရေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့ မဟုတ္လား။ ကိုယ္တို႔ ငယ္ငယ္က နားေထာင္ခဲ့ရတဲ့ အိပ္ယာဝင္သီခ်င္းထဲကလိုပဲ မုန္းလွ်င္အျပစ္ ခ်စ္လွ်င္ အက်ိဳး ျမတ္ႏိုးေတာ့ သဒၵါ ဆိုတဲ့စာသားေလ။ ကိုယ့္ခ်စ္ရျခင္းမွာေတာ့ ေမတၱာေရာ ေစတနာေရာ သဒၵါေရာ ပါပါရဲ႕ ။ က႐ုဏာေလးေတာင္ အဆစ္ထည့္ေပးဦးမယ္ ေနျခည္။ကိုယ့္ကို ခ်စ္ၾကည့္စမ္းပါ။ အို မဟုတ္ေတာင္ ......မင္း မ်က္ဝန္းမွာ အၾကည့္တစ္ခ်က္ေလာက္ေတာ့ ေပးပါလား။ ျမင္လႊာထဲက ခ်စ္ရသူမွာ အတူထိုင္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ စကားေျပာေနၿပီး လက္ထဲမွာလည္း ေပါင္မုန႔္တစ္လုံးက ကိုက္လက္စတန္းလန္း။ အသင့္ေသာက္ေကာ္ဖီေအးဗူးေလးကို လြင္ မွတ္မွတ္ရရ ရွိလိုက္မိသည္။ ေနာင္မ်ား အခြင့္ႀကဳံရင္ မင္းအတြက္ ျဖစ္ေစရမယ္။ "ေဟ့ ခိုင္မီမီလြင္" ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ ကားနားအေရာက္ ေနာက္က ေခၚသံေလးေၾကာင့္လွည့္ၾကည့္မိသည္။ ေရာင္စုံ ေကာ္တြန္ကန္ဒီတစ္ခုကို လက္က ကိုင္ၿပီး ေျပးလာတဲ့ ေနျခည္ေလးက ကိုယ့္နာမည္ကို တလြဲေခၚေနတာပဲ။ အနားေရာက္မွ ကိုယ္ရွိန္သတ္လိုက္ၿပီး ေခြၽးစို႔ေနတဲ့ နဖူးကို လက္ျဖင့္သပ္ရင္းေမးလာသည္။ "ဟို နင္ အသင္းအဖြဲ႕ တစ္ခုခုထဲ မပါခ်င္ဘူးလား "တကယ္ေတာ့ ကိုယ္က လူစုလူေဝးကို မႀကိဳက္။ လူရႈပ္တာမ်ိဳးလည္း ေရွာင္သည္။ ဒါေပမယ့္ စီနီယာႀကီးေတြေျပာတဲ့ တကၠသိုလ္ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းအမ်ားစုက ဒီလို အတူသြား အတူလာ ရင္းႏွီးမႈက စတယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္ မုသားပဲ သုံးလိုက္မိတယ္။ "ဘယ္အသင္းလဲ "" အႏုပညာအသင္းမွာ စာရင္းေပးပါလား နင္က အရမ္းေခ်ာတယ္ေလ ဟီး""အဲ့ေတာ့ ""အာ အဲ့ေတာ့ နင္မ်ား သ႐ုပ္ေဆာင္ဝါသနာပါရင္ တို႔ေမဂ်ာ ေမာင္မယ္သစ္လြင္ႀကိဳဆိုပြဲမွာ ကမယ့္ ျပဇာတ္အတြက္မပါခ်င္ဘူးလား ""ျပဇာတ္" "အင္း ေသေတာ့မေသခ်ာေသးေပမယ့္ ငါတို႔ ေ႐ြးထားတာ ႐ိုမီယိုနဲ႔ ဂ်ဴးလိယက္ရယ္ ေနာက္တစ္ခုက A midsummer night's dream ရယ္ ငါတို႔အသင္းသားေတြတိုင္ပင္ၿပီး နင့္ကို ကမ္းလွမ္းတာပါ ခိုင္မီမီလြင္ ""ဟမ့္ "ကိုယ္ တကယ္မင္းကို မေျပာရက္ေတာ့ဘူး......နာမည္ေလးေတာ့ တည့္ေအာင္ေခၚေပးပါလို႔ ။ "မပါခ်င္ဘူးလားဟင္ ""ပါမယ္ ဒါမဲ့ အေပးအယူရွိတယ္ ""အိုး ရပါတယ္ ငါသေဘာေပါက္တယ္ စိတ္ခ် နင္က ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီးေနရာကပါရမွာပါ နင္က တို႔ေမဂ်ာမွာ အေခ်ာဆုံး အလွဆုံးပဲေလ ေျပာလို႔ေျပာတာမဟုတ္ဘူး အားလုံးက နင့္ကို ဒီႏွစ္ရဲ႕ အလွဘုရင္မဘြဲေတာင္ ေပးမွာ ငါ ၾကားလာတယ္သိလား ""မလိုဘူး "ကိုယ္လိုခ်င္တာ အဲ့တာေတြမွ မဟုတ္တာ ေနျခည္ရယ္။ ကိုယ္လွတာ ေခ်ာတာ ကိုယ္ ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ အလိုခ်င္ဆုံးက ....."အဲ့တာဆို ဘာလိုခ်င္တာလဲဟင္ ""လြင္မီမီခိုင္ ""ဟမ္ ""ငါ့နာမည္ လြင္မီမီခိုင္လို႔ ေနာက္တခါ မွားမေခၚနဲ႔ေတာ့ ""အာ ေဆာရီး ငါတကယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ငါက မွတ္ဉာဏ္သိပ္မေကာင္းဘူး ဟီး စိတ္မဆိုးနဲ႔ ေနာ္ ခိုင္မီမီလြင္ အဲ့ေလ ခိုင္မီမီလြင္ မဟုတ္တဲ့ လြင္ မီမီခိုင္""လြင္လို႔ပဲေခၚပါ ""လြင္ ဟုတ္သား ဒါပိုေကာင္းတယ္ လြင္ လြင္ ငါ ေနာက္ကိုမမွားေတာ့ဘူး ဒါဆို ျပဇာတ္မွာ ပါမယ္မဟုတ္လားဟင္ ""အင္း သေဘာတူတယ္ ""ဟီး ေက်းဇူးပါလြင္ မနက္ျဖန္ အတန္းထဲမွာ ေတြ႕မယ္ေနာ္ အဲ့ေတာ့မွ လိုတာထပ္ေျပာၾကတာေပါ့" လိုခ်င္တာ ရသြားတဲ့ ကေလးငယ္လို ခုန္ေပါက္ၿပီး ကိုယ့္အနားက ထြက္သြားတဲ့မင္းရဲ႕ ပုံရိပ္ ကိုယ့္မွတ္ဉာဏ္ထဲမွာ ႐ိုးရွင္းစြာ စြဲထင္ရစ္သြားတယ္။ တေျဖးေျဖး ကိုယ္တို႔ နီးစပ္လာၿပီလို႔ သတ္မွတ္လို႔ရတယ္မလား ေနျခည္။ "ေဟး ေနျခည္ ခဏ "ခပ္လွန္းလွန္းေရာက္သြားမွ ကိုယ္ အသိဝင္ၿပီး လွမ္းေခၚမိေတာ့ ေကာ္တြန္ကန္ဒီေတြ အျပည့္ဝါးလွ်က္သားနဲ႔ လွည့္ၾကည့္တယ္။ မ်က္ဝန္းဝိုင္းေလးေတြက ဘာလဲဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ တုန႔္ျပန္တာမ်ားလား။ "တကယ္လို႔ ျပဇာတ္ေ႐ြးရင္ေလ ""အင္း "ပါးစပ္ထဲက ႏူးအိအိ မုန႔္မွ်င္ေတြကို ဝါးေနတာလည္း အရွိန္မပ်က္ေစရ။ "႐ိုမီယိုနဲ႔ ဂ်ဴးလိယက္ကို ပယ္လိုက္ပါလား ""ဟမ္ ဘာလို႔လဲ ""ငါ ........... ဝမ္းနည္းစရာဇာတ္သိမ္းေတြကို မႀကိဳက္ဘူး "ကိုယ္ တကယ္ tragic ending ေတြကိုမႀကိဳက္တာပါ။ ဇာတ္ေပါင္းရင္ မင္းသားနဲ႔ မင္းသမီး ေသခ်ာေပါက္ညားတဲ့ သမား႐ိုးက်ဇာတ္လမ္းေတြဟာ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းလိမ့္မလဲ။ မင္းနဲ႔ ကိုယ္ရဲ႕ ရင္းႏွီးကြၽမ္းဝင္မႈေတြ အစျပဳတဲ့ ဒီဇာတ္လမ္းဟာ ေသခ်ာေပါက္ Happy Endingျဖစ္မွ ျဖစ္မယ္။ "ငါေရာပဲ" ပါးခ်ိဳင့္ေလးေတြ ခြက္ဝင္သြားေအာင္ ၿပဳံးၿပီးေျပာသြားတဲ့မင္းဟာ ကိုယ့္ရင္ကို ေအးျမေစခဲ့တာ အမွန္ပါ။ အို .....ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ အတိတ္ေတြရဲ႕ နိဒါန္းဟာ မင္းႀကိဳက္တဲ့ cotton candy ထက္ေတာင္ ခ်ိဳခဲ့တာပဲ။ အနာဂတ္ေတြမွာ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းေတြျပည့္ဖို႔ မင္းကိုပဲ ယုံလိုက္ေတာ့မယ္ ေနျခည္ရယ္။တိုက္ဆိုင္မႈေတြမဟုတ္တာေသခ်ာပါရဲ႕သားနဲ႔ဘာေတြကို ႏွေျမာမိမလဲအနာဂတ္ဆီအတူသြားရေအာင္ကိုယ့္ နာမည္ေလးေတာ့ မွတ္ထားေပးပါ ေနျခည္ငယ္ တတိုင္းေမႊး(17/11/22)..............................................................................................................................................