မနက္ငါးနာရီထိုးၿပီျဖစ္ေၾကာင့္ နာရီႏိုးစက္က အသံျမည္လာတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ လြင္လည္း ခ်က္ခ်င္းအိပ္ယာက ႏိုးၿပီးသားျဖစ္သည္။ အက်င့္ျဖစ္ေနက်မို႔ ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ကာ ကိုယ္လက္သန႔္စင္ရသည္။ ၿပီးတာနဲ႔ မနက္အေစာ ကိုယ္လက္ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ဖို႔ အားကစားခန္းမကို သြားရမည္မဟုတ္ပါလား။ လြင္က ျပင္ပေဆာင္မွာ ငွားေနတာမို႔ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံေတာ့ လြတ္လပ္သည္။ မိန္းကေလးေဆာင္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေယာက်ာ္းေလးဧည့္သည္မလာရတာရယ္ ညေနေျခာက္နာရီမထိုးခင္ အေဆာင္ျပန္ေရာက္ရမယ္ဆိုတာက လြဲရင္ အေထြအထူး စည္းကမ္းတင္းၾကပ္တာမရွိ။လြင္ အခန္းကဆင္းလာေတာ့ အေဆာင္ရွင္ အန္တီႀကီးပင္ ၿခံထဲမွာ အမႈိက္လွဲက်င္းေနသည္။"လြင္ အခ်ိန္မွန္ပဲေနာ္ ""ဟုတ္တယ္ အန္တီႏြဲ႕ ၿမိဳ႕ထဲကေန ဂ်င္ခန္းကို လမ္းေလွ်ာက္သြားမွာ ဆိုေတာ့ ဒီအခ်ိန္မွ အကိုက္ရယ္""ေအးကြယ္ အသြားအလာ ဂ႐ုစိုက္ေနာ္ တခုခုဆို အန္တီႏြဲ႕ကို ဖုန္းလွမ္းဆက္ ""ဟုတ္ကဲ့ပါအန္တီႏြဲ႕"အေဆာင္ရွင္ အန္တီႀကီးက လြင့္အေမတို႔ အ႐ြယ္ျဖစ္ၿပီး အၿငိမ္းစားယူထားေသာ ေက်ာင္းဆရာမေဟာင္းလည္းျဖစ္သည္။ အေဆာင္ေက်ာင္းသူေတြအေပၚ မိဘသဖြယ္ ဆိုဆုံးမတတ္သူလည္းျဖစ္ေတာ့ လြင္တို႔တေတြမွာ အန္တီႏြဲ႕ကို ခ်စ္ေၾကာက္႐ိုေသရသည္။ လြင္တို႔အေဆာင္က တကၠသိုလ္နားနီးေပမယ့္ ၿမိဳ႕ထဲနဲ႔ဆိုရင္ အစြန္အဖ်ားက်တာမို႔ လူသူျပတ္လပ္ခ်ိန္ေတြဆို အသြားအလာဂ႐ုစိုက္ရသည္။လြင္သြားရာ လမ္းတေလွ်ာက္ လူအရမ္းႀကီး ျပတ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ မနက္ေစာေစာဖြင့္တဲ့ အေၾကာ္ဆိုင္ မုန႔္ဟင္းခါးဆိုင္ေတြနဲ႔ လူအနည္းငယ္ေတာ့ရွိသည္။ တခါတရံ သူ႔လိုပဲ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္တဲ့ လူတခ်ိဳ႕ေတာ့ရွိေပမယ့္ အမ်ားစုက လူႀကီးပိုင္းမ်ားသာ။ ေမေမ အက်င့္လုပ္ေပးထားတာမို႔ လြင္တို႔ ညီအစ္မ ႏွစ္ေယာက္လုံး ဘယ္ေတာ့မွ အိပ္ယာထခ်ိန္ ေျခာက္နာရီမေက်ာ္။ အိမ္မွာရွိတုန္းကဆို ဘယ္သူအိပ္ယာအရင္ႏိုးႏိုး မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္ကာ ေရေႏြးအိုးတည္ ထမင္းခ်က္ စသည္ျဖင့္ လုပ္ေပးရေလ့ရွိသည္။ ေမေမ့ေက်းဇူးေၾကာင့္ပဲ လြင္တို႔ ထမင္းဟင္းခ်က္က အစ အိမ္မႉကိစၥအစုံ မလုပ္တတ္တာမရွိ။"သမီးမိန္းကေလး သားေယာက်ာ္းေလးရယ္မွ မဟုတ္ဘူး အိမ္မႈ႕ကိစၥလုပ္တတ္တယ္ဆိုရင္ ေနထိုင္မႈ႕ အက်င့္စ႐ိုက္က သူမ်ားထက္တပန္းသာတယ္ "ေမေမေျပာေနက် အထက္ပါစကားက ေဖေဖမဆုံးခင္က အၿမဲေျပာေနက်ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။ ေမေမနဲ႔ ေဖေဖက သိပ္ကို လိုက္ဖက္ညီတာပဲလို႔ ပတ္ဝန္းက်င္က ခ်ီးက်ဴးတိုင္း လြင့္ မွတ္ဉာဏ္ထဲက ေဖေဖနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဝိုးတဝါး အမွတ္တရေတြသာ စဥ္းစားမိသည္။ ဘာပဲေျပာေျပာ အသက္တိုလွသည့္ အိမ္ေထာင္ဦးစီးကို သစၥာမပ်က္တဲ့ အျပင္ မိခင္တာဝန္ကို ေက်ပြန္လြန္းေသာ လြင့္ေမေမကို အၿမဲ ေလးစားရပါသည္။လြင္ gymခန္းကိုေရာက္ေတာ့ လူအေတာ္သင့္ရွိေနၿပီ။ ေက်ာင္းမတက္ခင္ကတည္းက ေဆာ့လာတာမို႔ လြင့္အတြက္ နည္းျပမလိုေတာ့။ သို႔သည့္တိုင္ အနားမွာ တရစ္ဝဲဝဲ လုပ္တတ္သည့္သူေတြေၾကာင့္ လြင္ မ်က္ႏွာထားတင္းထားရသည္။"လြင္ အဆင္ေျပရဲ႕လား ""ေျပပါတယ္""တခုခု အကူအညီလိုရင္ ကိုယ့္ကိုေျပာေနာ္ ""ေက်းဇူး ဒါေပမယ့္ မလိုဘူး"တခ်ိဳ႕ေယာက်ာ္းေတြ အျမင္မွာ လြင္ဟာ အလွေၾကာင့္ မာနေခါင္ခိုက္ေနသူလို႔ ထင္ေနေလာက္ေပမယ့္ လြင္ကေတာ့ ဂ႐ုမစိုက္။ စိတ္မပါရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ၿပဳံးေတာင္ မျပခ်င္။ လြင့္ဘဝမွာ တေယာက္ထဲလည္း ရပ္တည္ရဲသည္။ တဖဲ့တည္းလည္း ျဖစ္သည္။ ရည္းစားေျမာက္မ်ားစြာ ထားဖူးေသာ္လည္း လြင့္ ဘဝထဲမွာ ကိုယ္တိုင္က လြဲလို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဦးစားေပးလို႔မရ။ ခ်စ္သူရည္းစားရယ္လို႔ အနစ္နာခံေပးတာမ်ိဳးဆို ေဝးလာေဝး။ လြင္က အၿမဲ အႏိုင္ယူရမွ ေက်နပ္သူ။ ဒါ့ေၾကာင့္လဲ တခ်ိဳ႕ေယာက်ာ္းေတြက ေျပာတယ္ လြင္ဟာ စူဠသုဘဒၵါလို မိန္းမမ်ိဳးတဲ့။ ဟုတ္မွာေပါ့ လြင္ကို မဟာသုဘဒၵါလိုျဖစ္ေစမယ့္ လူသားတေယာက္ဟာ ေနျခည္လင္းလက္ဆိုတဲ့ေကာင္မေလးပဲရွိတယ္။အားကစားခန္းမက ျပန္လာေတာ့ ခုႏွစ္နာရီခြဲအတိျဖစ္သည္။ အျပန္လမ္းမွာ မနက္စာ စားရင္ေတာင္ အေဆာင္ကို ရွစ္နာရီဆိုျပန္ေရာက္သည္။ အလွသိပ္မျပင္ေတာင္ နဂိုလွသည့္ သူမအတြက္ နာရီဝက္ဆိုတာ လုံေလာက္သည့္ အခ်ိန္မို႔ ရွစ္နာရီခြဲ အတန္းမတက္ခင္ ေက်ာင္းအမွီေရာက္သည္။ လြင္တို႔အေဆာင္နဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲအကူးမွာ မနက္ခင္းေဈးတန္းေလးရွိသည္။ အေတာ္စုံခင္ေသာ မနက္စာအမယ္မ်ားရတတ္သည့္ ဆိုင္ေတြရွိတာမိ့ အျပန္တိုင္း ဝင္စားျဖစ္သည္။အရင္ေန႔ေတြက မျမည္းစမ္းၾကည့္ရေသးေသာ ဆိုင္တဆိုင္ကို ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ရွမ္းအစားေသာက္ေတြ အဓိက ေရာင္းေသာဆိုင္ျဖစ္ၿပီး ယာယီပ်ံက်ေဈးမို႔ ဆိုင္ခန္းက မခမ္းနားဘဲ သပ္ရပ္သည္ဆို႐ုံသာ။"သွ်မ္းေခါက္ဆြဲ အရည္/အသုတ္ တို႔ဖူးေႏြး ၿမီးရွည္ ေခါက္ေရွာက္ တို႔ဖူးေၾကာ္ ေခါပုတ္ ဆန္စီး ဆန္ဖြယ္ ဘာစားမလဲ ညီမေလး "ႏႉတ္႐ႊင္သည့္ ဆိုင္ရွင္ အစ္ကိုက ရရွိႏိုင္သည့္ မီႏူးေတြကို ဆက္တိုက္႐ြတ္သြားရင္း လြင့္ကို ေမးလာသည္။ လက္ကလည္း စားပြဲေတြ ျပင္ေနတာ မရပ္။လြင္ ေခါက္ေရွာက္တပြဲႏွင့္ တို႔ဖူးေၾကာ္မွာလိုက္သည္၊ တို႔ဖူးေၾကာ္ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးေတြက လြင့္ အႀကိဳက္ဆုံး မနက္စာထဲက တစ္ခုအပါအဝင္ေပါ့။ မုန္ညင္းခ်ဥ္ရည္ေမႊးေမႊး ဆမ္းထားသည့္ ေခါက္ေရွာက္သုတ္က ဒီေဒသရဲ႕ ေနရာတိုင္းမွာ မရႏိုင္။ ဆိုင္ရွင္ျပင္ေပးသည့္ အစားအေသာက္ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးက လြင္ ေမွ်ာ္လင့္ထားသလို ေကာင္းလွသည္။ မဆိုးဘူး ေနာက္လည္း လာစားရမယ္။"ေဟ့ တေယာက္ထဲလား""အဟြတ္ "အရသာခံကာ စားေသာက္ေနတုန္း ေနာက္ေက်ာဖက္ဆီက ထြက္လာသည့္ ေခၚသံစူးစူးႏွင့္ ပခုံးကို လာထိသည့္ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ လြင္ သီး သြားရ၏။ လွည့္ၾကည့္မလို႔လုပ္တုန္း ေဘးနားေစြ႕ခနဲ ဝင္ထိုင္လိုက္သူေၾကာင့္ လြင္ အံ့ၾသသြားရသည္။ မနက္ခင္းဟာ က်က္သေရမဂၤလာအေပါင္းနဲ႔ ျပည့္စုံသြားသလို။ "ေနျခည္ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေရာက္လာတာလဲ""ေက်ာင္းသြားမို႔ေလ အဲ့တာ ေဈးနားကေန ျဖတ္သြားတုန္း နင့္ကို ျမင္လို႔ဝင္လာတာ""ေအာ္ ဘာလုပ္ဖို႔လဲဟင္ ""ဟမ္ အင္း ဘာမွမလုပ္ပါဘူး ဒီလိုေလ အရင္ကငါ ဒီေဈးထဲမွာ မုန႔္ပတ္စားဖို႔ ဆိုၿပီးစိတ္ကူးဖူးတယ္ ဒါေပမယ့္ တခါမွ မသြားဘူးေတာ့ တေယာက္ထဲ အဆင္မေျပလို႔ အခု နင့္ကို ေတြ႕တာ အေတာ္ပဲ ငါလည္း မုန႔္စားဖို႔ ဘာပဲေျပာေျပာ ငါတို႔က သူငယ္ခ်င္းေတြပဲ မဟုတ္လား""မဟုတ္ပါဘူး""ဟင္ လြင္ နင္ ငါ့ကို မခင္ေတာ့ဘူးလား" "အင္း နင္ ငါ့ကို ေရာင္းစားလိုက္ကတည္းကပဲ ""အဟီး စိတ္ဆိုးေျပပါေတာ့လြင္ရယ္ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ သူတို႔က အကူအညီေတာင္းရင္း ငါ့ကို မုန႔္ဝယ္ေကြၽးမယ္လို႔ေျပာလို႔ပါ ငါက အရင္ေျပာတာမဟုတ္ဘူး "စိတ္ဆိုးရမွာလား......အခ်စ္ရယ္။ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အရာပါ။ "စိတ္ဆိုးေျပပါေနာ္ ငါ မုန႔္ဝယ္ေကြၽးမယ္ေလ လြင္ ေနာ္ ေနာ္လို႔ ""အင္း "လြင္ မုန႔္စားခ်င္လို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ခ်စ္တဲ့သူ မ်က္ႏွာညိဳမွာစိုးလို႔ လက္ခံလိုက္ပါမယ္ေလ။ "ဟီး နင္က သေဘာေကာင္းတယ္ လြင္ မွာေလ ဘာစားမလဲ ႀကိဳက္တာစား ဒီက အစ္မႀကီးက ဒီေန႔ လြင္မီမီခိုင့္ကို တာဝန္ယူေပးမယ္ ဟား ဟား "ကိုယ့္ကို စိတ္ႀကိဳက္မွာတဲ့ ...ေျပာတာပဲ။ လက္ေတြ႕မွာေတာ့...."လြင္ ဒီမွာ မုန႔္စိမ္းေပါင္း စားၾကည့္ ခ်ိဳဆိမ့္ေလးရယ္""လြင္ ငါတို႔ မုန႔္ဟင္းခါးစားရေအာင္ မနက္စာဆိုတာ မုန႔္ဟင္းခါးက မပါမျဖစ္ဘဲ"'ေဟာ ဟိုမွာ ထန္းသီးမုန႔္ေတြ မဟုတ္လား ရာသီစာပဲ စားရေအာင္ ""အယ္ ဆႏြင္းမကင္းက ေက်ာက္ဖ႐ုံယိုေတြနဲ႔ စားေကာင္းမယ့္ ပုံပဲတခုေလာက္ျမည္းၾကည့္ရေအာင္"သူစားခ်င္တာေတြခ်ည္းပဲ ေ႐ြးၿပီး စားတယ္။ လြင့္မွာေတာ့ ဘာမွေျပာခြင့္မရလိုက္။ ပါးစပ္ထဲ ထိုးထည့္ေပးတာေတြကိုပဲ ႀကိတ္မွိတ္ၿပီး ဝါးရသည္။ တခုေလာက္ပဲစားမယ္တို႔ ျမည္းၾကည့္ရေအာင္တို႔ ေျပာလို႔ မယုံလိုက္ပါနဲ႔။ မုန႔္ဟင္းခါးတခါစား ပြဲႀကီးတပြဲကို အိုးဘဲဥ အေၾကာ္စုံက မပါမျဖစ္။ ထန္းသီးမုန႔္ တို႔ ဆႏြင္းမကင္းတို႔ဆို တခါစား သုံးေလးတုံးအသာေလး၊ မုန႔္စိမ္းေပါင္းသည္အဖြားႀကီးကို သနားလို႔ဆိုကာ တြဲေရာင္းသည့္ မုန႔္ျပားသလပ္ပါ ႏွစ္ခ်ပ္ေလာက္ စားခဲ့ေသးသည္။ ျပသနာက သူ႔ဗိုက္နဲ႔သူစားတာ ဘာမွမျဖစ္ေပမယ့္ စားသမွ် အတင္းထိုးေကြၽးတတ္တာမို႔ အေစာကမွ ခႏၶာကိုယ္ထိန္းသိမ္းရန္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ထားေသာ လြင့္မွာ ေသခ်င္စိတ္ေပါက္ေနသည္။ နာရီဝက္ႏွင့္ အၿပီးျပင္ဆင္သြားရမည့္ အတန္းခ်ိန္မွာလည္း မမွီေတာ့။ လက္မွာ ပတ္ထားသည့္ နာရီၾကည့္ေတာ့ ရွစ္နာရီခြဲဖို႔ ငါးမိနစ္သာလိုေတာ့သည္။"ဟင္ ရွစ္နာရီခြဲေတာ့မယ္ ""ဟုတ္သားပဲ လြင္ လာသြားရေအာင္ ငါ့ကားက ဟိုးနားမွာ ရပ္ထားခဲ့တာ ""အာ ငါ အဝတ္အစားလဲရဦးမွာေလ""အဲ့လိုဆို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ""ငါ့အေဆာင္ေရွ႕ခ်ေပးခဲ့ ေနာက္ကလိုက္ခဲ့မယ္ နင္က ျမန္ျမန္သြားႏွင့္ အတန္းေခါင္းေဆာင္က ေနာက္က်ရင္ ဆရာမ ဆူလိမ့္မယ္ "လြင့္ကို အေဆာင္လမ္းထိပ္ခ်ေပးကာ အျပင္းေမာင္းႏွင္သြားေသာ ကားေလးကို ၾကည့္ၿပီး လြင္ သက္ျပင္းေတာင္ ရဲရဲ မခ်ႏိုင္ အေဆာင္ေပၚ ေျပးတက္ရသည္။ ေရမခ်ိဳးႏိုင္ေတာ့ မ်က္ႏွာသစ္ကာ အဝတ္အစားအျမန္လဲရသည္။ နဂိုအသားအေရလွၿပီးသားမို႔ ခရင္မ္ ပါးပါးလူး႐ုံနဲ႔ အဆင္ေျပသည္။ ညကတည္းက အသင့္ျပင္ထားေသာ အိတ္ကို ယူကာ ေက်ာင္းသို႔ အေျပးခ်ီတက္ရသည္။ ေတာ္ေသးတာက အေဆာင္နဲ႔ ေက်ာင္းက ငါးမိနစ္ေလာက္ေမာင္း႐ုံနဲ ေရာက္လို႔။ ပထမႏွစ္ေတြ အတြက္ သီးသန႔္ေပးထားတဲ့ ကားပါကင္မွာ ႀကိဳေရာက္ေနရမည့္ ကားနံပါတ္ကို ရွာၾကည့္ေတာ့မေတြ႕။ တေနရာမွာ သြားရပ္ထားတာမ်ားလားလို႔ ေတြးရင္း အခန္းထဲ ဆက္သြားရသည္။ ေတာ္ေသးသည္က ဆရာမ မဝင္ေသး။ အခ်ိန္က ဆယ္မိနစ္ေလာက္ စြန္းေနေပမယ့္ ဆရာမေနာက္က်ေနတာမို႔ အခုမွ လြင္ အသက္ဝဝ ရႉႏိုင္သည္။"အမေလး အေမ့"႐ုတ္တရက္ ပခုံးကို လာထိေသာ ေအးစက္စက္ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ လြင္ လန႔္သြားသည္။ တရားခံက တျခားမဟုတ္ သူ႔ထက္ေနာက္က်မွ အတန္းထဲ ဝင္လာေသာ ကိုယ့္အပိုင္ ေနျခည္ေလး။"ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ အခုမွေရာက္လာတာလား""အင္း ငါေလ ကားေပၚမွာတုန္းက အစားမ်ားၿပီး ဗိုက္မအီမသာျဖစ္ေနသလို ခံစားရလို႔"ျဖစ္ရမယ္ေလ ဒီေလာက္စားထားတာကို။"အဲ့တာနဲ႔ ""အင္း အဲ့တာနဲ႔ ရင္ေခ်ာင္သြားေအာင္ဆိုၿပီး ဘာလီေဖ်ာ္ရည္ ဝင္ဝယ္ေနတာ ေသာက္လိုက္မွပဲ ေနလို႔ထိုင္လိူ႔ေကာင္းသြားေတာ့တယ္ နင္ေရာ ေသာက္ဦးမလား ေအ့ ဂစ္"ေျပာရင္းနဲ႔ မ်က္ႏွာတည့္တည့္ ေလခ်ဥ္တက္လိုက္ပါေသာ အခ်စ္က တခါတရံမွာ ေနျခည္ေႏြးေႏြးေလးမဟုတ္ဘဲ မ်က္စိစူးစရာ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္လို အသြင္ေျပာင္းတတ္ေလသည္။ ျဖဴစင္တဲ့ မင္း၊ ကေလးဆန္တဲ့မင္း၊ ပ်ာယာခတ္လြန္းလို႔ လြဲတတ္တဲ့မင္းကို ဘဝေရွ႕ခရီးလမ္းတစ္ခုလုံးထိပါ ဦးေဆာင္ လမ္းျပခ်င္ခဲ့တာကိုယ္ ေလာဘႀကီးေနသလားေနျခည္ငယ္အိမ္ေထာင္ဦးစီးဆိုတဲ့ ေနရာကို မရည္႐ြယ္ပါဘူးလက္တြဲေဖာ္ေလာက္ဆိုရပါၿပီတတိုင္းေမႊး20/11/22A/N- အိုေခပါ FBမရလည္း ကိစၥမရွိပါဘူး ဒီက သေဘာေကာင္းတဲ့ ေကာင္မေလးကပဲ စိတ္ေလွ်ာ့ရမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ .....view 1K ရမွ ျပန္လာခဲ့မယ္။ .................................................................................
YOU ARE READING
ရွှေချည်ကြိုးဆွဲရာ(GL)
Teen Fictionဘဝဇာတ်ခုံမှာ မေတ္တာရွှေခြည်ကြိုးဆွဲရာ အသုံးတော်ခံမယ် .....ပဲ့ကိုင်ရှင်က မင်းဖြစ်ပါစေ
