အပိုင္း(၃၅)..zg

149 3 0
                                    

" အ့ ကြၽတ္ အ့ နာလိုက္တာ"

သတိရ ရျခင္း  ခႏၲာကိုယ္ကိုအနည္းငယ္လႈတ္ရွားၾကည့္မိေတာ့  တစ္ကိုယ္လံုးကိုက္ခဲလို႔.....။

မ်က္လံုးကိုမနည္းအားယူဖြင့္လိုက္ေပမဲ့လဲ အလင္းေရာင္ကိုေတာ့မရရိွခဲ့  ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးေမွာင္လို႔ေနသည္...။

ၪီးေနွာက္ကိုအလုပ္ေပးမိေတာ့..... သူေမ့ေဆးအအုပ္ခံလိုက္ရတာဘဲ...ဘယ္ထင္မိပါ့မလဲ မိတ္ကပ္ျပင္ေပးတဲ့သူေတျြဖစ္ေနခဲ့တာကိုးး...။

" ဟင္..  မျဖစ္ဘူး  ဒီ...ဒီေန့က  "

ကြၽီ..!!!

တံခါးဖြင့္သံနဲ႔အတူ  စူးခနဲဝင္လာတဲ့ အလင္းေရာင္...။

ေဒါက္!!!  ေဒါက္!!!

အလံုပိတ္အခန္းမို႔ တျဖည္းျဖည္းအနားသို႔တိုးကပ္လာတဲ့ ဖိနပ္သံကပင္က်ယ္ေလာင္လ်ွက္...။

" ခင္  ခင္ဗ်ားက  ဘယ္သူလဲ "

" အဟင္းးဟင္းးေရွာင္းေရွာင္က်န္႔ရဲ့သတိုးသားေလာင္း ေလးဆိုတာကမင္းတဲ့လား  ဟားးးဟားးးဟားးး "

ထိုလူရဲ့မ်က္ႏွာကို ျမင္ခ်င္လွေသာ္လဲ ဘယ္လိုဘဲႀကိဳးစားးၿပီးၾကည့္ၾကည့္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမျမင္ရ....။

ထိုလူကဘယ္သူပါလိမ့္  ၪီးနဲ႔ဘာျပသာနာေတြမ်ားရိွထားလို႔လဲ...။

" ကြၽန္ ေတာ္ ခင္ဗ်ားကိုမသိဘူး "

" မင္းသိစရာမလိုဘူး "

" သိစရာမလိုဘူးဆိုရင္  ဘာလို႔အခုလို႔ဖမ္းခ်ဳပ္ထားရတာလဲ "

" စကားသိပ္မ်ားတာဘဲ "

မျဖစ္ဘူး  ဒီကလြတ္ေအာင္ႀကိဳးစားရမယ္ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိေပမဲ့ ဒီကေနအျမန္ျပန္မျွဖစ္မယ္...။

လက္ကိုခ်ည္ထားေသာ ႀကိဳးမ်ားအား နည္းနည္းရုန္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရေလာက္မယ္ထင္တယ္ အရမ္းတင္းက်ပ္ေနေအာင္ခ်ည္မထားဘူး..ၾကည့္ရတာ သူတို႔ပိုင္နက္ထဲမို႔ ခပ္ေပါ့ေပါ့ေတြးထားပံုဘဲ။

ေမွာင္ေနတာမို႔ သူလက္ရုန္းေနျခင္းကိုထိုလူကမရိပ္မိ....။

" ကြၽန္ေတာ့္ကိုလႊတ္ေပး "

❤️ဦးရဲ့သဲငယ်❤️..🖤Zhanyi🖤Where stories live. Discover now