အပိုင္း(၃၂)..zg

111 5 0
                                    

ဝမ္အိမ္ေတာ္ေရ႔ွ ကားေလးထိုးရပ္လိုက္သည္ႏွင့္ မ်က္ႏွာေလးဇီးရြက္ေလာက္နဲ႔ အိမ္ထဲသို႔လွမ္းၾကည့္ေနတဲ့ ကေလးငယ္.....

အဲ့လိုဆိုေတာ့လဲ သူစိတ္မေကာင္းပါ ..

" သဲငယ္  ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္ ကိုယ္ရိွတယ္သိလား  ပါးသဲငယ္ကိုဘာမွမေျပာေစရဘူး "

သူကေလးငယ္ လက္ေလးကိုကိုင္ကာ ႏွစ္သိမ့္ေပးလိုက္ေတာ့.....

" ဟြန္႔  အဲ့ဒါ ၪီးေၾကာင့္ "

ႏွာေခါင္းေလးရႈံ႔ မ်က္ေစာင္းေလးဝံ့လို႔ျပန္လည္ေခ်ပလာတဲ့ အဆိုးေလး...

" အာ  ဟုတ္ပါတယ္  ကိုယ့္ေၾကာင့္ပါ  အဲ့တြက္လဲေတာင္းပန္တယ္ေလ ကိုယ္ကသဲငယ္ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ျဖစ္သြားတာပါ "

" ဟြန္႔  ေျပာလိုက္ရင္  အၿမဲအဲ့တိုင္းႀကီးဘဲ "

" တကယ္လဲခ်စ္တာကိုးး "

ဒါေတာင္ႏႈတ္သီးကိုေထာ္ထားၿပီး စိတ္ေကာက္တဲ့ပံုစံေလးက အသဲယားစရာ...

" ကဲပါ  အခုေတာ့ ပါးတို႔ကိုဝင္ေတြ့ရေအာင္ေလ ေနာ္  ဆင္းစို႔ "

ေခါင္းေလးၿငိမ့္ျပၿပီး ကားတံခါးဖြင့္ဆင္းေနတဲ့ ကေလးငယ္က အနည္းငယ္စိတ္လႈတ္ရွားေနပံုပင္....။

" ေအာ္  ဆင္းေတာ့လာသားဘဲ  ငါကေတာ့ ကားေပၚတင္မဂၤလာေဆာင္ေနတာလားလို႔ ဟြနိး "

သူဖုန္းဆက္ထားလို႔ အေပါက္ဝတြင္ႀကိဳေစာင့္ေနၾကေသာ ေမရီနဲ႔သ်ွင္ေခတ္သစ္ ကိုပင္ ေမ့ေနတာ ေမရီေျပာမွဘဲ အဲ့ဒါကိုသတိရေတာ့တယ္...။

" အာ  ငါနင္တို႔ကိုေမ့ေနလို႔  sorry sorry "

သူ႔အေျပာေၾကာင့္ေမရီက ယဥ္ေက်းစြာဘဲၿပံဳးကာ လက္ခလယ္ေလးေထာင္ျပ လာသည္...။

" ဒါဘဲရမယ္ေနာ္ ငါ့သားေလး "

ရြဲ႔ေျပာေနမွန္းသိေသာေရွာင္က်န္႔ကလဲ....

" ဟုတ္ကဲ့ပါ မားမားးး "

" နင္ေမႀကီးေတာ္ကို မားမား လား "

" ငါ့အေမႀကီးေတာ္က နင္ေလ "

ကေလးမဟုတ္ သူငယ္မဟုတ္ စကားႏိုင္လုရင္း  ရန္ျဖစ္ေနေသာ ေရွာင္က်န္႔နဲ႔ေမရီေၾကာင့္ေဘးက ရိေပၚနဲ႔သ်ွင္ေခတ္သစ္ကၿပံဳးစိစိ...။

❤️ဦးရဲ့သဲငယ်❤️..🖤Zhanyi🖤Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang