Kabanata 4.
Nang sumapit ang hapon ay may kumatok sa pinto ng aking bedroom habang inaayusan ni Erida ang aking buhok.
"Erida, open the door."
"Yes, Madam."
Hinawakan ko ang aking mahabang buhok. Narinig kong bumukas ang pinto.
"Greetings, Madam Larika. I'm here to deliver this gift to you from Master. He hopes that you will like it." Magalang ang boses ni Butler Morki.
"What's that Butler?" Nakangiting tanong ko kahit alam ko na ang sagot.
Hindi agad nakapagsalita si Bulter Morki kaya mahina akong natawa.
"You should open it yourself, Madam. It was Master's gift. I also don't know what it is."
Ngumisi lang ako at hindi na nagbiro pa.
"Thank you, Butler—Oops. I forgot not to be polite. Thank my husband for me, Butler. He's really a good man." Malambing akong ngumiti.
Inaabot sa akin ni Butler ang isang wooden box. Nakalapag iyon sa aking hita. Nang mahawakan ko ang box ay napangiti ako ng malawak.
"Also, tell your Master. In the future, if anything happens to him. I'll save him. That's my way of returning the favor."
"Yes, Madam. I'll rely it to Master."
Nang makalabas si Butler Morki ay agad kong binuksan ang wooden box na nakapatong sa hita ko. Hindi ko mapigilan ang malawak kong ngiti.
Nang mabuksan ko ang box ah nakarinig ako ng singhap sa aking tabi. Mukhang nagulat si Erida sa laman ng box na hawak ko.
Mas lalo siyang magugulat kapag nakita niya mismo ang mukha ko kapag walang blindfold. Hindi pa niya iyon nakikita.
Si Ezekon pa lang ang nakakakita ng mukha ko na walang blindfold ang mata.
"Erida, help me put this inside."
"M-Madam, why does it look so real?"
Because it's real.
Hindi ko na iyon sinabi pa kay Erida dahil baka mahimatay siya. Walang tutuloy sa akin kapag nangyari yon.
Kapag ako ang naglagay ay hindi ko masisigurado kung tama ba ang pwesto ng eyeballs o hindi. Kaya mas mabuting magpatulong ako kay Erida.
Inabot ko kay Erida ang wooden box bago ko tinanggal ang blindfold na suot ko. Nang matanggal ko iyon ay muli kong narinig ang malakas na singhap ni Erida.
This time, parang gulat na gulat talaga siya dahil bigla rin tumigil ang paghinga niya.
"Erida?" Taiwan ko para masiguraduhin na may malay pa siya. Hindi ko siya narinig na natumba kaya siguro ay may malay pa siya.
"M-Madam."
"Make sure to put the eyeballs inside carefully."
"G-Got it, Madam!" Kinakabahan saad ni Erida sa akin. Ngumisi lang ako.
Naramdaman kong marahan na hinawakan ni Erida ang aking mukha bago ko naramdaman na inilagay na niya ang isang eyeball.
It's cold. The eyeball is so cold. Why is it so cold? Para ba hindi mabulok?
That man is really something.
Akala ko, bibigyan niya lang ako ng totoong eyeballs na hindi pa nalilinis. I can't help it. His personality is so bad and everyone knows that.
But, I know he's been good to me this past few days. Well, compared to how I was treated back at Kalranza Mansion. He's definitely better.
"Done, Madam."
