Kabanata 19.
"Can you let me off this time, my dear husband?"
Inalis ko ang kamay niyang nakahawak sa aking leeg bago ako naglakad palapit sa kaniya. Tumingkayad ako bago ko ipinulupot ang braso ko sa kaniyang batok.
Tumingala ako at yumuko naman siya para tingnan ako.
"Watch my cheek you bit. Look, it's healing itself right?"
Tiningnan ko sa mata si Ezekon. Agad akong natigilan dahil nakatingin rin siya ng deretso sa akin. Bigla ko tuloy nakalimutan ang dapat kong sabihin.
Napalunok ako bago ako tumawa para mawala ang kaba ko na hindi ko alam kung saan nagmumula.
"That's my secret. I can heal myself—"
Natigilan ako ng bigla akong halikan ni Ezekon. Sobrang aggresibo ng paghalik niya at halos maliyo ako.
Mahigpit na hinawakan ni Ezekon ang aking bewang bago niya ako binuhat. Wala akong nagawa kundi ang ipulupot ang aking binti sa kaniyang bewang. Hinigpitan ko ang yakap sa kaniya ng maramdaman kong binaba niya ang kaniyang kamay patungo sa aking hita.
Hinihingal akong pinakawalan ni Ezekon. Napapikit ako bago ko nilapat ang aking noo sa kaniya.
Why do I feel so tired. He only kissed me.
"Larike my wife, should I do you here?"
"In the woods? No, thank you, my dear husband."
Tumawa si Ezekon. Inayos niya ang buhat sa akin kaya napakapit ako bigla sa balikat niya.
Tiningnan ko si Ezekon bago ko siya nginitian.
"Let's go, husband. Spare me this time, okay?"
Saglit na hinalikan ni Ezekon ang aking labi bago siya nagsimulang maglakad habang buhat pa rin ako. Mukhang wala siyang balak na ibaba ako.
Wala akong pake kahit may makakita pa samin at ganon din siguro si Ezekon.
Nang makabalik kami sa kaniyang office ay tsaka lang niya ako binaba. Mukhang nakalimutan na niya ang gusto niyang gawin sa akin.
Naupo ako sa sofa bago ko naalala ang namatay na lalaki kanina.
"Who sent him here?" nagtatakang tanong ko.
Napatingin naman ako sa bintana ng muling pumasok doon si Koco. Lumapit agad siya sa akin bago siya tumayo sa aking balikat.
"Did you offend anyone outside?" tanong ni Ezekon sa akin kaya napaisip ako.
"I don't think so," sagot ko sa kaniya.
"If I really did offend anyone, did that person not know that this place is Varyntian Mansion? How daring can they be? If they really knew about this place then there's still a person out there who's not afraid of you, my dear husband."
Honestly, I'm not that curious.
Kahit ano pa sigurong pakay nila ay hindi sila magtatagumpay. Lalo na kung buhay ko ang pakay nila. Malambong mapatay nila ako basta-basta.
Bilib lang ako sa kanila dahil sa lakas ng loob nilang pumasok sa Varyntian Mansion.
"Don't worry, you're safe here in my house."
Hindi ko mapigilan na hindi matawa ng marinig ko ang sinabi niya.
Of course, I'm safe here.
The most dangerous person in Zann-ar is here. This is really the safest place for me.
---
